Altın Geyik

Artemis beni apar topar Empire State Binası'na çağırdığında daha sabahın körüydü.Ama uzun zamandır emirlerine itaat etmediğim Artemis'in azıcık da olsa gözüne girebilmek için bu fırsatı kaçırmadım ve sabahleyin kulübede uyuyan diğer avcılara hava atarcasına süslendim ve ardından saçlarımı topladım.Yanıma silahlarımı bulundurduğum çantamı alarak,kulübeden uzaklaştım ve pegasusum Plüton'u yanıma çağırdım.Sapsarı tüylerini okşadığım Plüton'un üstüne atladım ve beraber gözleriyle aynı renk olan gökyüzünde uçmaya başladık.Olimpos'a giderken Plüton adlı pegasusumla gitmeye korkuyordum ama neyse ki Hades yeraltındaydı.Onunla aynı ismi taşıyan bir pegasusu hoş karşılamazdı.

Binaya vardığımda Plüton'u öptüm ve uçarak uzaklaşışını izledim.Arkasından el salladıktan sonra içeri girdim ve yine değişen bir resepsiyonisti görünce çıldırdım.Şimdi ona kendimi tanıtmam gerekti.Oflayarak yanına gittim ve daha sözüne başlamadan ben başladım. "Uğraştırma beni. 600.kat." Adam bana gülerek cevap verdi. "Burada öyle bir kat yok bayan." Ardından okumu ve üzerinde yazan Artemis Avcısı Lideri yazısını gösterince adam anahtarı uzattı.Ben de adama güldüm ve 600.kata çıktım.

Satellite ben taht odasına geldiğimde beni bekliyordu. Avcım konuşmak için ağzını açtı ama yüzümdeki üzüntüyü görünce sustu. Ne olduğunu sormadan ben anlatmaya başladım. "Satellite, altın geyiğim kayboldu, onun benim için olan kutsallığını biliyorsun. Neredeyse her yere baktım ama yok. Bu yüzden geç kaldım. Senden onu bulmanı istiyorum" dedim kısaca. Avcımın yüzündeki şaşkınlığı zor görüyordum. Kutsal hayvanımın kaybolmuş olmasına inanamıyordum bir türlü. Kaçmış olması imkansızdı. Benden asla ayrılmazdı. "Satellite onu bulman çok önemli. Nasıl kaybolduğu tam bir gizem. Yüzyıllar boyunca hiç kaybolmadı. Döndüğünde sana yaptıkların için bir ödül vereceğim." dedim sesimi sakin tutmaya çalışarak. Avcım olumlu ya da olumsuz bir yanıt verdiği anda ben de oradan ayrılacak ve aramaya devam edecektim. Bir süre daha. Çünkü sonradan uğraşmam gereken başka şeyler oluyordu. Avcılarım, okçuluk dersleri.. "Eee cevabını bekliyorum" diye ekledim biraz sabırsız bir şekilde. Gerçi reddedeceğini pek sanmıyordum.

Artemis bana kutsal geyiği bulma görevini vermişti.Tabi ki de kabul ediyordum,başka seçeneğim yoktu zaten.Gerçi zor bir görev,ağır bir sorumluluk ama Artemis'in gözüne girebilmem için önemli bir fırsattı.Düşmanlarımız kaçırmış olabilirlerdi ve tabi ki de geyiği bulmak için gidecektim.Ses tonumu yükselttim ve Artemis'in gözlerinin içine bakmaya başladım. "Huzurunuzda altın geyiği bulma sorumluluğunu üstleniyorum tanrıçam." Artemis'e baktım,başka bir şey söyleyecek mi diye.Belki bir ipucu olabilirdi ama Artemis de yerini bilmediği için beni görevlendirmişti.

Bir an gururlandım ama sonra üzüntüm geri geldi. "Hayır, sadece git, ara ve bul. Üzgünüm Satellite ama onu bulmadan bana geri dönme. Zaten bulamazsın. Ben de arıyor olacağım. Seni seçtiğim için beni gururlandır olur mu?" diye sordum üzüntülü bir şekilde. Geyiğimi çalan ya da kaybolmasına sebep olan her kimse benden çekeceği çok şey vardı ve en az on tane ok yiyecekti. "İstiyorsan yanına kardeşlerini al bir şey yap yeterki bul" dediği hızla oklarını ve yayını kapıp ona şaşkın bir şekilde bakan avcısını bıraktı ve her zaman yaptığı gibi dünyaya inip geyiğini aramak için ormanlara girdi. En sakin olduğu yere.

Artemis bana bu görevi verdiği için çok mutluydum.Artemis'in yeterli anlamına gelen başını yarım eğmesiyle beraber odadan çıktım ve kardeşlerime durumu bildirmek üzere kulübeye gitmeye karar verdim.Asansöre bindiğimde müzik sesini duymamak için yüksek sesle bağırdım ve bu bağırmam sonucunda asansörün indiğini farketmediğim için insanlar bana deliymişimcesine bakarak asansörden indiler.Onları takmamaya çalışırken resepsiyoniste bir bakış atarak binadan ayrıldım ve Plüton'a binerek kulübeme uçtum.

Rp Artemis Kulübesi'nde devam edecektir.