Kaçırılan Kahramanlar ~ 2

Lia ve Rose'un kayboluşu hepimizde bir şüphe uyandırmıştı ki konsey de bunu doğrulamıştı ve bizi göreve göndermişti. Daha doğrusu gönüllü olarak gitmiştik. Robyn'in kampta olmayışına seviniyordum. Rose'un kaybolması onda çok kötü bir etki yaratabilirdi. Şimdi belki de haberi almıştı ama koşup gelecek durumda olmadığından emindim. Daha doğrusu haberi duysa gelirdi ama umarım duymamıştır.

Konseyden sonra gönüllü olan grup ağacın orada toplandı. Altın post ağacın üzerindeydi ve sınırları koruyordu. Mutlulukla posta baktıktan sonra gruba bakarak görevimizi hatırladım ve konuşmaya başladım. "Arkadaşlar nereye gidiyoruz? Kimden şüphelenmeliyiz?" Açıkçası kimden şüphelenilmesi gerektiğini ben biliyordum ama burada söylemek onun çocuğuna rahatsızlık verebilirdi, korkuyordum. Herkese bakarak fikirlerini almak istediğimi tekrar dillendirdikten sonra biri konuşmaya başladı.

Eduard'ın düşüncesini dile getirmesinden sonra kuzenim kızgınca Eduard'a bakmıştı. Hemen savunmaya geçtim.
ann''Kuzenlerimin kaçırılmasının sorumlusunu öğrenmek için tarafsız olamamız gerek. Herhangi biri olabilir.'' dedim. Böylece hem Ed'i savunup hem de Hector'u düşünmeye yöneltebilmiştim. Ama çoğu kişinin kafasının hala Hades'te olduğunu biliyordum. Onun yapmak için nedeni ve gücü vardı. Bana da çok mantıklıca gelmişti. Şimdi ise sadece birisinin bunu sesli söylemesini istiyordum. Ama bunun yerine farklı isimler de ortaya attılar.
Çoğu kişi kendi ebebeynlerini bile şüpheli olarak ortaya koyuyordu. Ben? Yok canım, benim annem niye böyle bir şey yapsın ki? Rahat bir nefes aldım. Mitchie'nin de öyle yaptığını gördüm. Demek ki o da benimle aynı şeyi düşünmüştü. Saniyeler dakikaları kovalarken herkez bir şey düşünyor, ama sonra vazgeçip tekrar düşüncelere dalıyorlardı. Çoğu melez de Rose ve Lia'yı düşününce dikkatleri dağılıyor, onların şu anda nasıl olduklarını merak ediyordu. Görüntüden her şey anlaşılıyordu.
Sonunda birisi konuşmaya başlayınca, bu sessizlik bozulduğu için sevindim.

Bu işin babam Hades'in başının altından çıkacağını hiç düşünmemiştim.Tabi Ed Hades'ten şüpheleniyorum diyene kadar.Aslında Ed'e kızmıştım ama bu mantıksız görünmüyordu.Çünkü babam bunu yapabilecek tek kişi olarak görünüyordu.Hem şimdi burada kavga edipte kuzenlerimi tehlikeye atamazdım.En kısa zamanda onları aramaya başlamalıydık ama nereden başlayacaktık?Arkamı hızlıca dönüp "nereden başlıyoruz" diyecektim ki Ed ve Maya saldıracağımı sanıp kendilerini savunmaya aldılar."Nereden başlıyoruz"

Hec de bunu kabullendiğine göre artık içimiz rahattı. Hep beraber Hec'e baktık, bize saldıracağını sansak da Hec içimizi rahatlattı. "Nereden başlıyoruz?" Yeraltına daha önce bir gün gitmiştim, ama ceza tarlalarına, Hades sarayına ve Ashpodel Tarlaları'na gitmiştim, yani kısa sürede verimli bir gezi yapmıştım. Yeniden yeraltına inmek, acayip bir duygu olacaktı ama yeraltından kardeşim kadar nefret etmiyordum. Hec'e döndüm ve konuşmaya başladım. "Tarlalardan gidebiliriz, veya direk saraya geçebiliriz. Gerçi Hades bu kadar davetliyi kabul eder mi bilemem ama; bence şansımızı denemeliyiz." Kendime inanamıyordum. Bunları ben söylemiştim, harika, özgüvenim oluşmuştu demek.

Lia ve Rose kaçırılmıştı.Hades'ten şüpheleniyordular ve yeraltına gidecektik.Ama bence bu doğru değildi.Kamptan ayrılırken biraz dalgındım,Hec"İyi misin?"dedi."Hec,bence Lia ve Rose'u baban kaçırmadı.Bence bu düşünce yanlış.Düşünsene,Poseidon ve baban Zeus'a karşı birlik olmuşlardı ve baban Poseidon'a böyle bir şey yapmazdı.Yeraltına giderek zaman kaybediyoruz.dedim.Hec düşünceli bir şekilde bana baktı,o da babasının yapmadığına inanmak istiyordu."Peki kim yaptı sence?Neden yaptı?"dedi."Bence Zeus yapmış olabilir.Hatta belki sizden birini bile kaçırmak istemiş olabilir ama siz daha tehlikelisiniz bu yüzden Lia ve Rose'u kaçırdı.Tabii bunlar sadece tahmin"dedim.Sevgilimin içini biraz olsun rahatlatmak istiyordum,ona sarıldım.Gergindi,annem için böyle şeyler düşünülse bende gergin olurdum.

Hector yanımızdaydı, ne kadar sinirli bir kişilik olduğunu bilmeyen olmadığı gibi şimdi de babası suçlandığı için ayaklarıyla farkında olmadan yeri kazıyordu. Anna da yanındaydı, ona sarılıyordu. Hec'i sakinleştirmek istiyordum ama maalesef benim de aklıma gelen tek seçenek buydu. Herkese baktıktan sonra Hec'e döndüm. "Peki, o zaman nasıl ineceğiz?" Hec bana sinirli sinirli baktıktan sonra burnundan solumalarını duyabileceğim şekilde anlatmaya başladı. Diğerlerine baktım, tepkilerini merak ediyordum.

Beni sinirlendirmekle en büyük hatasını yapmış olan Alex kendine bir mezar hazırlatmış olsa iyi olurdu yoksa ben onu oracığa gömecektim.Cehennemin Gölgesi'ni çektim ve üzerine doğru yürümeye başladım.Gözlerim kıpkırmızı olmuştu.Cehennemin Gölgesi'de simsiyah renk almıştı.Bu benim çok sinirli olduğumu gösteriyordu. "Eyvah" dedi Sat.Sat bu kılıcı derslikten biliyordu.Kılıcıma karşı durmayı Sat'da istemiştim. "Uçan Hades çocuğu şimdi karnını deşecek," diye bağırdım ve hucüm ettim. "Ölüm Plakçılık sana bir cenaze marşı hediye etsin." Alex'e saldırmam için herkes beni tutmuştu. "İşte bu" diye bağırdı Sat. "Ölüm Plakçılık."

Sat'in söylediklerine aldırmadan Hector ileri atıldı. Sat ise bir şeyler düşünüyor gibiydi. Ama ona pek bakmadan kuzenime yöneldim. Eğer kuzenlerim hakkında öğrendiğim şeyler varsa, en önemlisi onları asla kızdırmamanız gerektiğidir. En azından Hades çocuklarını. Çünkü biraz fazla kızabilirler.
''Hey,hey! Sakin ol kuzen.'' Aralarına girmeye çalıştım ama Hec beni hiç dikkata almadan Alex'in üzerine yürümeye devam etti. Sonunda beni öyle bir sıkıştırdı ki Alex'in kalp atışlarını bile duyabilmiştim. Ama Hec Alex'e bakarken kuzenimin silahını kapmayı başardım. Hector'un dikkatini dağıtmış gibiydim. ''Hey!'' Eh, diğerleri bana borçlulardı. Daha görev başlamadan buhar olursam, pegasusumu alabilirlerdi. Hemen ikisinin arasından çıktım ve geriledim. Ama Hec benim düşündüğüm gibi üzerime saldırmadı. Sadece gözlerindeki alev yokoldu. Ben ise hala güçlü silahı tutuyordum. En az benim kadar ağır olmalıydı bu silah. Ve gücünü iliklerimde hissediyordum, gerçekten korkutucuydu. Hec elini uzattı ben de Alex'e saldırmayacağından emin olup silahı ona verdim. O çok rahat bir şekilde silahını aldı ve çantaya koydu. Benden güçlü olan her kişiye baktığımdaki gibi otomatik olarak somurtmuştum.
Sonunda Sat'i hatırladım ve ona döndüm. Sat bir şekilde bizim başkanımız sayılırdı ve planı hazırlamış gibi görünüyordu.