Değişim zamanı

49- Cephanelikte bir rp yaz.
Mekan: Cephanelik
Katılacaklar: Sen ve istediğin herkes.









Sabah kalktığımda hala yan yatakta yatan adri’e baktım. Sinsice gülümseyip baş ucundaki suyu aldım. Atmak üzere tuttum ki aşağıda bir ses duydum. Tabak kırılması ya da durun durun daha çok birden fazla tabak kırılması. Suyu yerine koyup hızla aşağı indim.

‘’Ne oluyor burada’’ dedim hemen sonra etrafa bakındım kimse yoktu. Yatak bölümünü geçip küçük salonumuza gittim. Yanda küçük bir masada una bulanmış amanda duruyordu. Kollarımı kavuşturup Öksürdüm. bana dönüp

‘’Şey krep yapıcaktım’’ dedi. Omuz silkip tekrar yukarı çıktım. Giyinip aşağı indim etrafı toplamak ile uğraşan olan kardeşime selam verip dışarı çıktım. Kemerime bakınca takımlarımı yenilemem ve kılıcımı bilemem falan gerektiğini düşünerek cephaneliğe doğru yürümeye başladım.

Cephaneliği pek sevmezdim aslında garip çünkü en sevmesi gereken kişi benim ama o pas koku ve sesler… Bazen çok sinir bozucu olabiliyor. Kapıdan girer girmez gene fark ettirdi o koku sonra bir kaç adım atıp sağa döndüm sonra sola 7 adım ve tekrar sağa işte karşınızda küçük bıçaklar için olan raflar rafın en solundan ve altından başlıyarak isimleri okudum.

‘’Küçük boylar, sakana bilen uçlu, büyük bıçaklar,… ve evet Aigian’nın bıçakları ‘’ tamam farkındayım kendi adıma bıçaklarım vardı çünkü bu konuda fazla titizim diğerleinin boyları bana uymuyor falan filan en iyisinin benim için birine yaptırmak olduğunu düşündüm. Birkaç bıçak aldıktan sonra tekrar küçük bir yürüyüşe çıktım. Labirent gibi raflarda yürürken birine çarptım. Yere düştüm. Kızgınlıkla

‘’Önüne bak sana şapşal ‘’ diye haykırdım. Sonra ayağa kalkınca fark ettim de
‘’Ah özür dilerim Bells sen olduğunu düşünmemiştim.‘’ gülümsedi. Sonra yanda duran bir disk’i alıp onu da kemerime taktım.

‘’İstersen bir ara ormanda dolaşabiliriz’’ Yapacaklarım bitmişti. Bells’te önerimi onaylıyınca cephanelikten çıktım. Umarım Amanda etrafı toplamıştır.