Serena Melanie Holls vs Emily Rose Greene

Athena'nın Çocuğu Mesaj Sayısı : 4815 Kayıt tarihi : 07/09/10

Arenaya baktım büyük bir dehşetle. Evet, dehşetle diyorum. Çünkü neredeyse herkes buradaydı. Birden tüylerimin diken diken olduğunu hissettim. Başarılı olmam gerektiğini biliyordum. Fakat korkuyordum. Ah tabi korkunun ecele faydası yoktur. Ve ben her zaman zor görevlerde bulunmuştum. Bunu başaramamaktan korkmak? Tabi her şey bir yana karşımda Emily gibi mükemmel bir Aphrodite kızı vardı. Yüzümü somurtup gözlerimi ayaklarıma diktim. Gözlerimin daldığının farkında değildim. Yanıma gelip bana havlu veren görevli sayesinde kendime gelmiştim. Görevliye gülümsedim ve havlu ile saçlarımı kuruladım. Biliyorum şimdi soracaksınız ne oldu diye. Bense size sıkıntıyla cevap veriyorum. Hepsi Lucy’nin suçu. Yaramaz bir kardeşiniz varsa başınız dertte demekti. ‘‘Ah Lucy, düellodan sonra görürsün sen.’’ diye mırıldandım sakince.

Tribünlere baktığımda bana pis pis sırıtan kardeşim Lucy’i gördüm. Şaşkınca bakan ifademi değiştirip gözlerimi kıstım. Kurşun kalemim ile kendisini işaret ettim. Anlamış olacak ki, başta gülmeye başladı sonradan ciddi olduğumu anlayınca dil çıkarıp somurttu. Şimdi gülme sırası bendeydi. Nasıl bir kardeşti ki bu? Düellom olduğunu bile bile kulübede bana komplo kurdu. Beni ıslattı! Ve hemen koşarak buraya geldim. Üstümdeki ıslak elbiselerle savaşmak zorundaydım. Krem rengi kamp tişörtüm üstüme yapışmıştı. Dar kot pantolonum ise rezil olmuştu. Açık kahverengi saçlarımdan akan su damlacıkları yere damlıyordu. Şimdiden Emily öndeydi. Sıkıntıyla ofladım. Görevli sinirimi hissetmiş olacak ki garip bir şekilde bana baktı. Fazla tepki verdiğimi bilmiyordum, gülümsemeye çalıştım.

Adrian biraz sonra başlayacağımızı söylediğinde artık hazırlanmam gerektiğimi hatırladım. Nefes alışlarım daha çok hızlanmıştı. Tam kurşun kalemi aktif hale getirecektim ki hayal gücüme yenik düştüm. Sabah gördüğüm rüyanın hala etkisindeydim belli ki. Düello alanına çıkarken kendimden oldukça emindim. Elimde Işık Saçan vardı. Seçtiğim kalkan ise oldukça sertti ve neredeyse beni yenmek güçtü. Karşımdaki melezi görünce ağzım bir karış açık kalmıştı. Emily saçlarını kızıla boyatmıştı sanki. Mavi gözleri artık altın sarısıydı. Üstündeki yırtık elbise ve silahı ile gören onu Hades kızı zannederdi. ‘‘İyi misin Emily?’’ diyordum sakince. Kız sakin ama kabaca bir kahkaha atıverdi. ‘‘Haydi başlayalım.’’ Sesi beni daha çok korkutmuştu. Hareket edemiyordum. Birkaç adım geriledim fakat kendime gelmem ile birlikte titreyen elimle kılıcıma sarıldım. Haydi, sen yaparsın. Sen kılıç ustasısın! Kimse seni yenemez! diye kendime gaz veriyordum. Tam Emily üstüme doğru koşarken biri beni dürtmeye başladı. Çığlık atmamla zıplamam bir oldu. Kendime geldiğimde bana bakan görevliden özür dileyerek kılıcımı aktif hale getirdim. Genelde hep kullandığım zırhımı elime alarak derin bir nefes aldım. Bir yandan ıslıklar çalınıyor bir yandan da alkış sesleri yankılanıyordu. Emily ile bakıştık ve tokalaştık. Adaletli bir düello olmasını diliyordum. Adrian az zaman kaldığını söyledi ve kafamı toplamak için bir şişe suyun yarısını bitirdim. Emily ile neden düello yaptığımızı bilmiyordum. Sadece eğlencesine kendi aramızda bir şeyler yapacaktık. Doğrusu tüm kampı beklemiyorduk. Yarışın başlayacağını ve harika olmam gerektiğini hatırlatıyordum kendime. Saldırı hareketlerimi hatırladım ve Emily’nin gözlerine baktım. Oldukça mutlu, kendinden emin ve her Aphrodite kızı gibi harika olacağını biliyordu. Bu düşüncelerime gözlerimi devirdim ve Adrian’ın düelloyu başlatması için son hareketini bekledim.

Konu: Geri: Serena Melanie Holls vs Emily Rose Greene Cuma Ara. 03, 2010 9:01 am

Hızla yatağımdan kalktım.Etrafıma bakındım.Ve koşarak aynanın karşısına geçtim.Kendime güçlü gibi görüneceğim diye söz vermiştim.Dudağıma koyu kırmızı rujumu sürdükten sonra derin bir iç çektim.Kimi kandırıyordum ben?Ah! Hadi ama Emily Athena kızı seni gözleri kapalı bile yener! Saçlarımı topladıktan sonra tekrar aynaya kendime baktım.Saçımı tekrar salıp vahşice bir görünüş kazandırdım.''Şimdi oldu.'' Diyerek kardeşlerime baktım.Hepsi horul horul uyuyorlardı.Hafifce gülümsedim.Ve dışarı çıkmaya kazırlandım.Birden durdum.Üstüme birşey giymemiştim.Hayla picamalıydım.''Tanrım,korkudan ne yapacağımı unuttum!'' Diyerek üstüme eşortman geçirdim.Ve Hafifce gülümseyerek Arena'nın yolunu tuttum.Eskileri hatırlamaya başladım.Eskiden iğrendiğimden toprağa bile dokunamazdım.Sınıfın süslüsüydüm.Ama şimdi düello yapacaktım.Ne kadarda değişmiştim?Sinsice gülümsedim.Ve düello yapacağımız yere geldim.Son derece vahşice bakmaya başladım.Sere'nin ne dediğini duymuyordum.Korkuyordum!Birden kendi sesimi işittim.''Hadi başlayalım.''Adrian komut verince direk kılıçlarımızı birleştirdik.Birden kendimi yerde buldum.''Bu kadar çabuk yere düşeceğimi bilmiyordum!'' Diye sızlanarak ayağa kalktım.''Tabi karşımdaki kılıç eğitmeni yardımcısı.'' Diye söylendim.Ama Sere duymuşa benziyordu çünkü yüzüne sinsimi bir gülümseme yerleştirmişti.Sinsice gülümsedim.Ve ani bir hareketle Sere'yi yere yapıştırdım.''İşte böyle!'' Diyerek kendimi övmeye başladım.''Tabi ben çok güçlüyüm,süperim!'' Diyerek arkama döndüm.Sere arkasını dönmüş,''Sen...sen...sen.'' Diye sızlanıyordu.Havalanarak tırnağıma baktım.''Evet ben?'' Gülümseyerek ayağa kalktı.Ve kılıcı boynuma doladı.''Upss.'' Diyerek Sere'ye yavru köpek gibi bakmaya başladım.Ama Sere'yi etkilemiyordu.Pufladım ve derin bir nefes aldım.Tabi Sere'ninde canı sıkılmıştı.Aniden kılıcını aldım.Ve kıvırdım.İki kılıçta bendeydi.Sinsice gülümsedim ve Sere'yi sıkıştırdım.

Misafir

Sere:
İmla konusunda bir eksiğin yok, anlatımın ve betimlemen de yerinde. Kurgu da fena değildi, ilk post için hiç de fena değil genel olarak.

1. Tur Puanı : 6/10

Emily:
Kurguda rp'ye arenada başlaman gerekiyor, bu kurallarda açık bir şekilde belirtilmiş. İlk hatan. Ayrıca savaş ikinci postlarda başlar, bu da iki. Kurgudan 0 puan aldın, bir dahaki sefere düello rp'si yazmadan önce kurallar bölümünü okuduğundan emin ol. İmla konusunda da eksiklerin var, anlatımın ve betimlemen de yeterli değildi. Bu verdiğim puan fazla bile, ama ilk düellon olduğu için hatalarını biraz mazur görebilirim.

1.Tur Puanı : 3/10

Athena'nın Çocuğu Mesaj Sayısı : 4815 Kayıt tarihi : 07/09/10

Kılıcımı alma sırası bendeydi. Gözlerimi kapadım ve elimi öne doğru uzattım. Işık Saçan Emily’nin elinde hızla uçuk avucuma oturdu. Emily’e sinsice baktım. ‘‘Şansa bak ki birileri kılıcı iyi tutamamış.’’ dedim kahkaha atarak. Birkaç kişi tribünden bağırmaya başladı heyecanla. Hemen Emily kılıcını savurdu. Oldukça hareketli ve hızlıydı ama benim gibi olamazdı. Arada sırada Adrian’ın yüz ifadesinden bir şeyler çıkartmaya çalışıyordum. Yarış heyecanlı geçiyordu. Emily bir Aphrodite kızına göre oldukça kuvvetliydi. Hareketlerimle onu engellemeyi düşünüyordum. Çelme takmayı bile düşündüm en sonunda. Kılıç eğitmenliği konusunda şanslıydım ama ne yapacağımı da bilmiyordum. Hiçbir strateji aklıma gelmiyordu. Sonunda parlak bir ışık yanmıştı kafamda. Işık Saçan birden gözleri kör edecek beyaz bir ışık yaydı. Emil şaşkınlıktan yere düştü. ‘‘Kusura bakma. Üstünün kirlenmesini istemezdim canım!’’ dedim. Özellikle ‘‘canım’’ lafını iğneleyerek söylemiştim.

Işık Saçan gittikçe ışığını artıyordu. Buna bir son vermesi gerektiğini biliyordum ama kılıcım maalesef buna son vermiyordu. Boşuna ışık saçan demiyordum. Emily dirseğime bir darbe savurdu. Sertti fakat olduğum yerde ustaca döndüğüm için sadece sıyırdı. Biraz kanıyordu ama sorun değildi. Bu yaralama hoşuna gitmiş gibiydi. Arkadaş olduğum Emilyden eser yoktu. Sert oynayacaksa bende sert oynayacaktım. ‘‘Sert’e karşı sert…’’ diye mırıldandım. Sanırım bu düello bayağı bir kızışacaktı.

Bu sefer Emily hızlanmaya başlamıştı. Vuruşlardan kaçma sırası bendeydi. İyi gittiğimi biliyordum ama bu gerçek Sere değildi. Üstümdeki giysilerin ağırlığı çökmüştü. Emily daha da hızlandıkça kılıcımın ışığı artıyordu. Sinirlenmeme yetiyordu. Son olarak kılıcım ile kılıcına bir darbe indirdim. Kız sendeledi ama dengede durabildi. Onunda yaralanması an meselesiydi.

Sere çok iyi oynuyordu.Daha buraya gelmeden önce yeneceğimi sanıyordum,yanılmıştım.

Hem Işık Saçan'dan kaçıyor,hemde Sere'ye laf yetiştiriyordum.''Ben makyajda sende savaşta iyisin,neden bana yumuşak davranmıyorsun?'' Sere cevap vermemişti ama yüzüne sinsi bir gülümseme yayılmıştı.''Hadi ama Emi güçlü olmasan bile öyle görün!'' Malesef düşüncelerime mani olamadım ve elimde olmadan korkunç bir kahkaha attım.Yapacak tek şey kılıcımı yere atıp avazım çıkana kadar bağırmaktı.Sesim kesilincede kulübeme koşmaktı.Ne?Ben böyle mi yapacaktım?Melez Kampı tarafından dalga konusumu olacaktım?Tanrı aşkına böyle yapamazdım!

Kılıcımı Sere'nin boynuna tuttum.Malesef başarısız olmuştum.Sere,kılıcımı tutmuş,ve elimden almıştı.Ama bana acıdığı için kılıcımı geri verdi.Belki pes eder diye ona en sevecen halimle bakmaya çalıştım.Ama birşey olmuyordu.Belki de tek çare savaşmaktı.

Kılıcı üstünden geçirdim.Sere eğilmişti.Kılıcıyla ayağıma vurdu.Birden kendimi yerde bulmuştum.Koluma dokundum.Sıcak bir sıvı hissediyordum.Elime baktım.Kırmızı?Kan! Kolum kanıyordu.Sere'ye sinirli bir şekilde baktım.Ağlamamak için kendimi zor tutuyordum.Ayağa kalktım ve en acı sesimle söylendim.''Seninle düello yapan suçludur.''

Misafir

Sere:
İmla konusunda çok az da olsa eksiklerin var, birkaç yanlışın gözüme çarptı. Anlatımın yerinde ama daha güzel olabilirdi, cümlelerin akıcılığına dikkat etmen lazım. Cümle aralarına serpiştirdiğin birkaç kelime betimlemeye katkıda bulunmuş. Ama kurgu için pek iyi bir şey söyleyemeyeceğim, kısa ve sıradan bir kurgu olmuş. Daha yaratıcı olmanı bekliyorum senden.

2. Tur Puanı : 5/10

Emily:
İmla hataların devam etse de biraz azalmış. Ne kurgu, ne anlatım, ne de betimlemen için fazla olumlu bir şey söyleyemeyeceğim, ilk turda fazlaca verdiğim puanı şimdi hak etmişsin.

2. Tur Puanı : 3/10

Athena'nın Çocuğu Mesaj Sayısı : 4815 Kayıt tarihi : 07/09/10

Durmadan bana kedi yavrusu gibi bakıyordu. Ama ben düelloda veya savaşta asla acıma duygusu olmayan bir kızdım. Athena kızı olduğum için hırsıma engel olamıyordum. Elimden geldiğince hızlı ve aceleci oluyordum. Aslında normal halim asla böyle değildi. Üstümdeki elbiseler yüzünden yavaş olmak zorundaydım. Dirseğimdeki ince çiziğe baktım. Çizikten eser yoktu. Sadece pembeydi. Gülümsedim kendimden emin adımlarla… Farkında olmadan etrafımda döndüm ve kılıcımı Emily’e doğrulttum. Resmen kıza fazlasıyla meydan okuyordum. Gözlerindeki siniri ve hırsı görüyordum. Belki bütün bunlar fazlaydı. Düellodan sonra düşman olmamız an meselesiydi.

Yere eğilip kılıcımla ayağına vurdum. Resmen kızı yere düşürmüştüm. Ondan önce fark etmiştim kolundaki yarayı. Kırmızı renk sıvı kolundan akıyordu. Fazlasıyla sert davranmıştım ama bunu o istemişti. Bana bağırmaya başladı. ‘‘Seninle düello yapan suçludur.’’ Ne dememi istiyordu? Ah özür dilerim Emily hata oldu ya da kusura bakma Emily yarıştan çekiliyorum mu? Alay edercesine baktım ve cevap verdim. ‘‘Sert davranmamı sen istedin. Doğru mu?’’ Bir şeyler söylendi ve sinirle ofladı. Hemen düello alanının kenarına gitti ve yarasına pansuman yapıldı. O sırada Adrian’a baktım. Bana garip garip bakıyordu. Ne yani gerçekten sert miydim? Sinirle kafamı salladım. Emily gelene kadar kılıcımı sallamaya başladım.

Tribünde bizi izleyen Lucy’e baktım. Bana bağırıyordu ve gülümsüyordu. Sanırım iyi gidiyordum. Nasıl olsa onun yardımcısı ve öğrencisi sayılırdım. Ona baktığımı görünce el salladı. Bende ona karşılık vererek gülümsedim. Emily geri döndüğünü haber verircesine konuştu. ‘‘Haydi devam edelim.’’ Başlamadan önce biraz su içtim ve suyun yarısı ile yüzümü ıslattım. Sert rüzgâr yüzüme çarpınca rahatladım. Toprak kokusunu gözlerimi kapatarak içime çektim ve ilk hamlemi yaptım.

Kolum çok kötü sızlıyordu.Acaba pes mi etseydim?Ah,hayır,hayır hemen pes edemezdim.Değermiydi?Bu kötü düşüncelerden kurtulmak için kafamı salladım.Kabul etmeliydim ki Sere benden daha iyiydi.Ve yine kabul etmem lazımdı ki beni büyük bir farkla yeniyordu.Artık kazanmak için umudumu kesmiştim.Tamam,belki de biraz umudum vardı.

Koluma birkez daha dokundum elime gelen biraz kanı hemen üstüme sildim.Sere'ye baktım.Bana acımasızca bakıyordu.Bu düellodan sonra aramızın bir süre küs kalacağına garanti verebilirdim.

Kılıcını bana doğru savurdu.ben geri çekildim ve yere eğildim ayağına tekme attım.Sere yere düşmüştü.Ayağa kalktığım da bile nefes nefeseydim.Bu bir ölüm kalım meselesiydi.Tamam,belkide biraz öyleydi.Ben dalınca,Sere bu işi fırsat bilip kılıcı ile kolumu sıyırmıştı.Ayaklarıma birşey olmasa bile yinede yere yığıldım.''Biraz merhametli olamaz mısın?'' Konuşurken ''Merhametli'' kelimesini vurgulamıştım.Ama birşey olmamıştı.Acımasız Sere,hayla acımasız Sere'ydi.

Kılıcı ışık saçan parlamaya başlamıştı.Bu gözlerimi kamıştırıyordu.Elim ile gözlerimi kapattım.Daha sonra bunun yanlış olacağını düşünerek elimi geri çektim.Gözlerimi sıkıca kapattım.Ama hayla gözlerime kırmızılık olarak giriyordu.Gözlerimi yarım açarak Sere'ye bakmaya çalıştım.''Şunu çabuk çek!'' Sere birşey yapmıyordu.Sinirlerim bozulmaya başlamıştı.Bir daha yanımda herzaman gözlük taşıyacaktım.

En sonunda Sere'nin kılıcının ışığı sönmeye başlamıştı.Derin bir nefes aldım ve gözlerimi açtım.Sere bana sinsice gülümsüyordu.''Su içeceğim.'' Diyerek hızla yanımda getirdiğim suyun yanına gittim.Sudan bir kaç yudum aldıktan sonra birkaç damla suyu ise gözlerim ile boynuma döktüm.Çok terlemiştim.

Tekrar geldiğimde Sere'nin hiç yorulmadığını farkettim.Tabi bunca azabı çeken bendim.Derin bir nefes aldım.Ve istemeye istemeye söylendim.''Hadi başlayalım.'' Sere kafasını salladı.

Misafir

Sere:
İmla konusunda hataların azalmış, en fazla 2-3 tane küçük hatan vardı. Anlatım biraz düzelmiş, betimleme renklendirilmiş olsa da kurgu yine yeterli değildi. Bir önceki turda aldığın puanı alıyorsun benden.

3. Tur Puanı : 5/10

Emily:
İmla hataların biraz düzelmiş. Rp'n diğer yönleriyle de daha iyi, ama kurguda biraz mücadele versen? Kazanmak için çabalasan falan? Sonuçta burada düello rp'si yapıyoruz, kurgu da rakibini nasıl yeneceğinle, onunla nasıl savaşacağınla ilgili olmalı. Neyse, biraz daha iyiydi genel olarak.

3. Tur Puanı : 4/10

Athena'nın Çocuğu Mesaj Sayısı : 4815 Kayıt tarihi : 07/09/10

Emily’nin fazla kibar ve hassas davranması sinirimi bozuyordu. Neden bu kadar sakin durmak zorundaydı? Onu gördükçe daha fazla hırslanıyordum. Gözlerimi kısıp onu süzdüm. Birazdan yine başlayacaktık. Başlamadan önce bir çift lafım vardı. Tabi beni duyabilirse… ‘‘Sana kılıç sınıfında bunu mu öğrettiler Emily? Anlaşılan öğrendiklerini unutuyorsun. Bence yine dersliğe gitsen iyi olacak.’’ Büyük ihtimalle onu küçüksediğimi düşünüyordu ama sadece öneride bulunuyordum. Düello sırasında arada hayallere dalıyordum. Bunun başıma iş açacağını başından beri biliyordum.

Emily kızmış olacak ki bana sertçe saldırdı. Kafamın üzerinden geçen kılıca eğilerek karşılık vermiştim. Elimdeki kılıçla da ince bacaklarına vurmuştum. Böylece kendini yine yerde bulmuştu. Zaman kaybetmeden hemen kalkıp kılıcı ile kendini savunmaya başladı. Kız gittikçe serileşiyordu. Tam onu etkisiz hale getirecektim ki aklıma ilk yaptığım düello gelmişti. İlk düellom tabi ki biricik dostum Amanda ile olmuştu. Fakat bildiğiniz düello değildi. Eğlencesine bir şeyler yapmıştık. Gerçeği söylemek zorunda kalırsam berabere kalmıştık. İlk defa böyle bir şey oluyordu. Tam o sırada belimin sağ tarafında bir acı hissettim. Kamp tişörtümün sağ tarafı parçalanmıştı. Gözlerimi tekrardan kısarak Emily’e baktım. İşte şimdi gerçek Serena ile karşılaşabilirdi.

''Ups.'' Bu sefer Sere'yi iyice kızdırmıştım.Bana kızgınca baktıktan sonra kılıcını önce üstten geçirdi ben direk kafamı eğdiğim için başarısız olmuştu.Kılıcımı Sere'nin ayağına vurdum.Sere birden yere düştükten sonra kılıcını aldım ve yaklaşık beş metre uzağıya attım.

İşler kızışıyordu.Sere zorla ayağa kalktı ve koşarak kılıcını yerden aldı açıkcası hızlı koşuyordu bu yüzden ona mani olamamıştım.''Hadi ama Sere,bu kadar kızmış olamazsın.'' Desem bile Sere bana hızla yaklaşıyordu.Kılıcımı aldım ve boynuna tuttum.Artık bana yaklaşacağını sanmıyordum.Birden kılıcımı elimden almaya çalıştı.Hemen kılıcımı aldım ve çekiştirmeye başladım.Sere kılıcımı bırakınca birden yere düştüm.Yüzünde sinsi ve acımasız bir hal vardı.Ve bunu hiç beğenmemiştim.

Kılıçlarımızla birbirimizi yenmeye çalışıyorduk.Derin bir nefes aldım ve önüme düşen sarı saçlarımı arkaya ittim.Göz ucuyla Sere'ye baktım.Nefes nefeseydi,aynı benim gibi.Sonunda tekrar savaşmaya başladık.Ben güzel oynuyorum diye kendimi kandırırken Sere bunu fırsat bilmiş,kılıcı ile ayağa vurmuştu.Birden kendimi yerde buldum.Yeter ama artık ya!Ben hiç yenemeyecek miyim? Diye düşünürken ayağa kalktım ve bir süre bekledikten sonra birden kılıcım ile eline vurdum.Sere sızlayarak kılıcını yere düşürdü.Eli kanıyordu.Ama umrumda bile değildi.Kılıcını aldım ve kafasını sıkıştırdım.''Şimdi ne yapmayı planlıyorsun Sere?''

Misafir

Sere:
Bir önceki rp'nden pek farkı yok. Kurgu daha kısır olsa da, anlatımındaki iyileşme bunu telafi etmiş.

4. Tur Puanı : 5/10

Emily:
Daha çok çalışmalısın Emily. İmla hatalarını gidermeye bak öncelikle, sonra da kurguna dikkat et. Anlatımını da biraz daha akıcı, anlaşılır yaparsan daha çok puan alırsın. Hatalarından ders çıkarmaya çalışırsan, ileride daha iyi olabilirsin bu konuda.

4. Tur Puanı : 4/10

Düello bitmiştir, kazanan Serena Melanie Holls!

Sere : 21 Puan (6-5-5-5)
Emily : 14 Puan (3-4-3-4)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Günlerdir merakla bekliyordum bu düelloyu, hakem olacağım açıklandığından beri. Savaşacakların ikisi de kamptan arkadaşımdı, bu da daha ilginç kılıyordu düelloyu gözümde. Bir tarafta Sere vardı, onun zekasıyla gücünü birleştirdiğinde ne kadar korkutucu bir savaşçı olabileceğini çok iyi biliyordum. Diğer tarafta ise Afrodit kızı Emily vardı, onun da savaşma konusunda meziyetleri olsa da, Sere'yi fazla zorlayamayacağını düşünüyordum açıkçası.

Tahminlerimde bir nebze yanılmıştım, düelloda öyle anlar geldi ki... Emily Sere'yi oldukça zorluyor, hatta neredeyse ona denk bir rakip oluyordu. Ancak düellonun genelinde üstün olan taraf Athena kızıydı. Tabii bunda bir kılıç eğitmeni olmasının verdiği avantaj da vardı, kılıçla yapılan dövüşlere alışıktı.

Düellonun son dakikaları ise ayrı bir heyecana sahipti, Emily beklentileri oldukça aşmıştı sonlara doğru. Sere'ye yaptığı son hamle, onun elini kanatınca ''Şimdi ne yapmayı planlıyorsun Sere?'' diye sormuştu korkusuzca. Ama Sere'yi ne kadar öfkelendirdiğinin farkında bile değildi. Bu söz üzerine Sere -kanayan eline rağmen- kılıcını sıkıca kavrayıp hırs ve öfkeyle Emily'nin üzerine doğru koşmaya başladı. Birkaç saniye sonra Emily neye uğradığını şaşırdı, Sere'nin sağlı sollu kılıç darbelerine dayanmakta zorlanıyordu. En sonunda kılıcı elinden düştü, son bir gayretle yere yuvarlanıp onu almaya kalktı ama Sere çoktan rakibini yere kapaklamış, kılıcını boğazına doğrultmuştu. Düelloyu bitiren düdüğü çalmanın vakti gelmişti; "Kazanan Serena Melanie Holls!"

DÜELLO BİTMİŞTİR!

» Serena Melanie Holls
» Serena Melanie Holls'un Görevleri
» Alex Nike vs Serena Melanie Holls
» Serena Melanie Holls (Tanışma için: 1)
» Kayıp Kalkan Aegis Özel Görevi / Serena Melanie Holls