Hermes Klübesine Ziyaret...)

Kampta yine dolaşıyordum.Aklıma arkadaşım Ayleyda geldi ve onun klübesini ziyeret etmek istedim.11. klübeye geldiğimde içeriden bir sürü ses geliyordu.İçeridekiler birbirleriyle tartışıyorlardı.Ayleyda ise yatağına uzanmış müzik dinliyordu.Ona seslendim:

-Hey Ayleyda.Beni duymamıştı yanına gidip müzik kulaklıklarını çıkarıp yüzüne bakıp sırıttım.Yüzünde şaşkın bir ifade vardı sonra o da sırıttı ve:

-Jason burda ne arıyorsun, dedi.Bende:

-Seni ziyarete geldim, dedim.Ardından sırıttı ve...

Birden Jason'ı görünce şaşırmıştım.Ama daha sonra arkadaşımı görmek beni mutlu etti ve gülümsedim.Neden burada olduğunu merak etmiştim.

"Jason burda ne arıyorsun?"diye sordum.Bir sorun olup olmadığı hakkında şüphelerim vardı ama ortamı bozmamak için gülümsemeye devam ediyordum.

"Seni ziyarete geldim."dedikten sonra bir sorun olmadığını anladım ve içim tamamen rahatladı.Daha sonra bir şey söyledi ama etraftaki gürültüden hiçbir şe duyamıyordum.Çatlarımı çatıp kafamı 'anlamadım' anlamında salladım.En sonunda çözümün kulübenin dışına çıkmak olduğuna karar verdik.Jason kampımıza yeni gelmişti ama yine de alışmışa benziyordu.

"Bizim kulübeyi bilirsin,hep böyledir.İnsan çözümü kulaklıklarda buluyor."-iç geçirdim-"Her neyse!Eee?Kampa alışabildin mi?"diye sordum.

"Evet."dedi.Ekleyeceği bir şeyler vardı sanırım.Bunları konuşurken fark etmeden kampın içine doğru yürümeye başlamıştık.Ne söyleyeceğini merak etmiştim.Rüzgar yüzümüze çarpıyordu.Bu yüzden konuşmak zorlaşıyordu.Buna karşın sırtımızı rüzgara döndük ve Jason devam etti...

Rüzgar hızla esiyordu.Ve kesinlikle bir poyrazdı bu.Aklımdan geçirdim,Boreas bugün gerçekten sinirli!Az önce Jason'a kampla ilgili zorluklardan birkaç tanesini söylemeye çalışmıştım fakat rüzgar buna izin vermiyordu.Bu sefer daha yükses seyle söyledim:

"Teşekkür ederim!Dostlarım olduğunu bilmek bana çok mutluluk veriyor!İlk geldiğimde,tek korktuğum şey arkadaş edinemeyeceğimdi!"-ekledim-"Ve kılıç konusunu da kafana takma!Birkaç aya kalmaz öğrenirsin!"

"Yıl mı!!??"diye sordu hayretle.Sanırım rüzgar duymasını engelliyordu.

"Ay!!!"diye bağırdım.Bu rüzgar beni deli etmeye başlamıştı.

"Ah,ben de sandım ki..."dedi ve birlikte güldük.Ama sanırım bugün rüzgar hiç gülmeyecekti.Az bir vakit kalmıştı,her an...Deniz kabuğunu gür sesiyle rüzgar biraz olsun kesildi.Sıraya girmemiz gerekiyordu.

"Görüşürüz!"dedim.

"Görüşürüz,Ay!"dedi ve koşarak kulübelerimize doğru yola koyulduk.

RP Bitmiştir.