Savaşçılar Botanikçilere Karşı! (60. Görev) [4]

Sinirle yerden cam kırıklarını toplamaya başladım. Şu Ares çocukları bize bedavadan iş yaptıracaklardı hah? Hiç sanmıyorum.
Sinirle cam kırıklarını geri dönüşüme atmaya gittim. Tabii ki kulğbeden yoktu. Onları normal bir çöpe atarsam da güneş ışınlarından bir yangın oluştuma riskleri vardı ve ormanlara zarar vermektense kendime zarar verirdim daha iyi. Sonunda Büyük Ev'de çevreci birilerinin koyduğu geri dönüşüm kutusuna camları attım.
Kulübeye geri dönerken Adrian sırıtarak yerdeki bardakları ve içkileri toplayıp düzenliyordu.
''Sen..'' dedim ona bakarak. ''Gördüğüm en kötü ve en bencil Ares çocuğusun!'' dedim sinirle. Adrian bana ne olduğunu anlayamamış gibi baktı. Ama ben durmadım.
''Hem bize iş yaptırıyorsun hem de zevkle kıkırdıyorsun! Senin gibi bir insanda ''sevgi'' özelliği nasıl var şaşıyorum! Her halde sen birinden fazla iğrenince falan sevgi diye algılıyor olabilirsin. Emin değilim. Ama baksana, bize işlerinizi yaptırmanız umrumda değil, ama insanlara acı çektirmeye bayılıyorsanız dayanamam. Bir kardeşiniz benim dostum ve size hiç benzemiyor! Bir sostuna değer veriyor en azından!''
Ne söylediğimi bilemiyordum. Sinirlerim acayip yıpranmış olmalıydı herhalde. Kulübenin ortasından iki kocaman dal çıkarıp avizeleri yerine astım.
''İşte işimi yaptım! Mitchie, beni ararsan biraz temiz hava almaya çıkacağım.'' Büyül bir hışımla çıktım. Terasta, kapıya en uzak köşeyi bulup korkuluğuna oturdum. Mitchie çabuk olsa iyi olurdu.

Elime gelen eşyaları topluyordum. Bu temizlik ve parti işi hoşuma gitmemişti. Zaten dün gece deli gibi yiyip içip dans etmiştik. Ki şuan yaptığımız parti değildi temizlikti maya bu işi sevmediği belliydi.

''İşte işimi yaptım! Mitchie, beni ararsan biraz temiz hava almaya çıkacağım.'' dedi. bir kaç dakika sonra da mitch çıktı.Bende adri'e dönüp

''Sen buna parti mi diyorsun??' Elindekileri yere atıp kapıya yöneldi.

(Üzgünüm kısa oldu ama sınavım var beni beklemeğin diye yazdım )

Kulübelerini temizlerken Maya bir çırpıda işi yapıp kaçtı. Sızlanarak dışarıda havasını alırken ben korktuğum için dışarıya bile çıkamıyor, sadece tuvaletleri bitkilerle temizliyordum. Mia o sırada Adrian'a bir şeyler anlatırken ben de bu pisliğin nasıl oluştuğunu düşünüyordum. En zor görevi bana vermişlerdi, çekilecek iş değildi doğrusu. Ama yapıyorduk mecbur, Ares çocuklarının efsanelerini kamptaki herkes bilirdi. Ama bu tuvaleti de 7 kişi nasıl 70 kişilik pisliğer çeviriyordu anlamıyordum.
Tuvaletleri temizlerken Mia kapıdan baktı ve sızlandı. " Haydi Mitchie, şuraları daha hızlı topla da partimizi yapalım." Sinirlendim ve işi bırakarak dışarı yöneldim ama Adrian kolumdan tuttu.
"Hiçbir yere gitmiyorsun hanımefendi. Tuvaleti bitirince parti başlayacak."
Mecburen tuvalete döndüm ve temizliğimi bitirdikten sonra Adrian'a döndüm.
"Nerede şu çılgın parti?"

"Nerede şu çılgın parti?" diye sordu Mitchie merak içinde. İçimden attığım kahkahaları duyabilseydi keşke... Maya salonu, Mitchie de banyoyu tertemiz bir hale getirmişlerdi. Mia sinsi sinsi gülümsüyordu, acı gerçeği onlara söylesek mi yoksa biraz daha eğlensek mi diye soruyordu bana bakışlarıyla.
"Biraz daha eğlenelim." dedim Mia'ya fısıldayarak.
"Efendim?" diye araya girdi Maya. "Bir şey mi söyledin Ad?"
"Yok canım." dedim gülümseyerek. "Onu da nereden çıkardın? Ama madem bir şey söylediğimi düşündüm, söyleyeyim o zaman."
"Peki, söyle bakalım." dedi Maya.
"Parti için tamamen hazırız, ama içkilerimiz bitti. Hermes çocuklarına gidip parti için içki alsanız, biz de bu sırada gidip kamp marketinden parti malzemelerini alsak... Nasıl olur?"
"Peki, tamam." dedi Mitchie. Maya sinirle ona bakmasına rağmen kararından dönmedi çok şükür. "Maya, parti için onca temizlik yaptık, şimdi bir Hermes kulübesine uğramayalım mı yani?"
Bu Demeter kızları ne kadar akıllıydı böyle? Ve biz de, ne kadar acımasız... Gerçi yok canım, o kadar da acımasız olamazdık. Sonuçta onları yakın bir kulübeye gönderecektik, biz ise taaa kamp marketine kadar gidecektik. Onlar içkileri almak için kulübeden çıkınca kapıyı kapattım ve Mia'ya dönüp sırıttım. "Hadi kamp marketine."
"Şaka yapıyor olmalısın." dedi Mia şaşırarak. "Gerçekten öyle bir şey yok değil mi?"
"Şaka yapıyorum tabii ki." dedim kahkahayı patlatarak. "O salaklar içkilerimizi getirecek, ve biz de onları postalayıp sabaha kadar partileyeceğiz."
"İşte bunu seviyorum." dedi Mia kahkaha konusunda bana eşlik ederek.
Birkaç dakika sonra ise Maya ve Mitchie ellerinde içki şişeleri dolu torbalarla kapıyı çaldı. Mia onları kapıda karşılayıp içkileri bana verdi, ben de salona götürdüm. Arkadan gelen Mia'nın sesi kulaklarımda çınlarken ben de kahkahalarla gülmemek için kendimi zor tutuyordum; "Kızlar kusura bakmayın partiyi ertelemek zorundayız, siz kulübenize gidin biz başladığı zaman size haber vereceğiz."

(Rp bitmiştir.)