Kulübem,Kulübem Güzel Kulübem!

Daha ilk kez Melez Kampı'na gelmiştim ve iki kişi beni kulübeme götürmek için eşlik ediyorlardı.Kulübenin girişinde durdum.İçerisi çok kalabalıktı.Hepsinin kardeşim olup olmadıklarını merak ettim.İçeri süzüldüm.Herkes etrafımdan geçip gidiyordu.Beni yanlış yere mi getirmişlerdi?En sonunda cesaret edip bağırdım:

"Aranızda Hermes'in çocuğu olan var mı??"Altı tane el havaya kalktı.Onların yanlarına gittim.
"Merhaba!!Ben Ayleyda,görünüşe göre kardeşiz."Dedim.
"Merhaba!Ben Aleda,kulübe lideriyim.Hoşgeldin."Gülümsedim.
"Ben de Amy!Tanıştığıma memnun oldum!"Dedi.
"Ben de Coco,bana abla dersen sevinirim."Dedi.Başımla onayladım.
"Merhaba ben Tom."Yanındaki çocuğu gösterdi."Bu da Luke!"
"Merhaba!Ben SunYuri!Yeni çocuk sen olmalısın.Ben de yeni gelmiş sayılırım."Dedi.Başımla onayladım.Kulübemi sevmiştim.Ama aklımı kurcalayan bir soru vardı:
"Burada neden bu kadar fazla kişi var?Yani onlar bizim kardeşlerimiz değil mi?" Bunu biraz korkarak sormuştum çünkü bu kadar kalabalık bir ortamda yaşamın ne kadar zor olabileceği gözümün önüne gelmişti.Neyse ki cevabımı aldım:

"Onlar ebeveynleri belirlenmemiş çocuklar.Biz de kulübemizi ne kadar paylaşmaktan hoşlanmamış olsak da insan alışıyor."Dedi Aly.
"Alışmam zor olacak ama burası gerçekten çok güzel.Peki ben nerede uyuyacağım?"Diye sordum.
"Yerde."Dedi Aly.Ne!!Daha sonra devam etti: "Şaka yapmıştım.Burası senindir."Dedi.Ranzalardan birini gösteriyordu.
"Tamam."Dedim ve herkes işinin başına döndü.