Kaçış Önlemek 2

Pegasuslarımızla Othrys dağının aşağısına indikten sonra pegasuslarımızı öperek uğurladık.Leo olaya kolaymış gibi bakıyordu ve relax davranıyordu.Lia da kendine güvenmişti ve biraz korksa bile bunu belli etmiyordu.Onların yanında kendimi ezik hissediyordum,Zeus oğlu ve Poseidon kızı.Ama yine de bu görevi aldığım için memnundum ve onlar kadar iş becermek istiyordum.Hepimiz beraber dağa çıkmaya başladık,ben düşüncelerimel boğuşurken.Ardından dağın eteğine gelirken bir canavarla karşılaşmamak için dua ediyorduk.Ama hepimiz güçlüydük,canavarlardan korkumuz yoktu.Percy,Titan Atlas'la düello yapmıştı,biz neden yapamayalım ki?Bunları düşünürken iğrenç bir çığlık duydum ama bunun bizim grubumuzdan gelmediği belliydi.Leo ve Lia'ya döndüm.

-Neler olduğunu biliyor musunuz?

Othyrs dağının eteklerine geldiğimizde pegasuslarımızdan indik. Onları sevip geri yollamamızın ardından yavaşca yürümeye başladık. Atlas'ı bulup kontrol edicektik. Evet görevimiz kolay sayılmazdı ama o kadar da korkutmuyordu beni. Bir süre yürümeye devam ettikten sonra bir çığlık duyduk. Yakınımdan gelmiyordu ama sesler net olarak duyuluyordu. Hatta etrafta başka sesler olmadığı için yankı bile yapıyordu. sorusu üzerine etrafıma dikkatlice bakındım ama bu sesin kimden geldiğini göremedim.

"Ben bilmiyorum. Etrafta bu sesi çıkarıcak kimseyi de görmüyorum."

Biz ilerlerken ses kesildi. Bu sırada Leo uzaklaştığımızı söyledikten sonra içimiz rahatladı ve ilerlemeye devam ettik. Burada içimiz nasıl rahatlıyorsa artık... Biz ilerlerken tekrar çığlık sesleri gelmeye başladı. Bu sefer hepimiz korkmaya başlamıştık.

İlerlerken artık Sis artmıştı. Göz gözü görmüyordu,hele bir de büyük harfle başlayan Sis olunca... Titan Atlas'ın yakınları vardığımız anlaşılıyordu. O sırada karşımıza s-z'leri düzgün söyleyemeyen ve fransız olduğu anlaşılan biri çıktı.

-Sisss çocuklar burada ne arıyorsunusss?

Etraftaki sis artmıştı. Birbirimizi göremeyecek duruma gelmiştik. Bu pek iyiye işaret gibi gözükmüyordu. Yine de titan Atlas'a yaklaştığımızı hissediyordum. Ona yaklaşmamız iyi bir şeydi değil mi? Ne de olsa görevi yapmak için onun yanına gelmeliydik ve onu kontrol etmeliydik. Bu görev zordu ama başarıcağımızı biliyordum. Ne de olsa kuzenim ve Sat ile gelmiştik. Bu görevin çabuk bitmesini ve hemen dönmemizi umuyordum.

Sisin oluşmasının ardından arkamızdan -yada nereden geldiğini tam olarak anlamadığım- bir ses duyuldu. Ses üzerine arkamı döndüm ve etrafa bakındım. Ses biraz tuhaftı ve ne olduğunu çıkaramamıştım. Melez olmadığı da kesindi. Sis yüzünden hiç bir şey göremiyordum ve bu da durumu zorlaştırıyordu. Sat veya Leo'nun cevap vermesini umarak sessizce konuştum.

"Bu ses kime yada neye ait?"

Bu ses tanıdıktı ve birkaç yıl önce yaşanan bir hikayeye uygun olduğunu görüyordum. Anlatılanlara göre Percy,bu general denen adamla karşılaşmıştı ve bu adam da Titan Atlas'tı. Bunu hatırlayan Lia önce bir silkindi sonra da hepimiz kılıçlarımızı çıkarttık. Adam gülerek konuşuyordu ve bu oldukça rahatsızlık vericiydi.

-Zeus oğlu, Poseidon kızı ve alakasız bir avcı? Sen Zoe'den dersini alamadın galiba. Her neyse, benimle yüzleşmeye falan mı geldiniz? Düelloya var mısınız?

Leo öne çıktı.

-Elbette general.

Lia devam etti.

-Tek başına bizimle yüzleşebilecek misin?

Kendimi mecbur hissettiğimden öne ben de öne çıktım ama açıkçası Titan Atlas'ın kızı Zoe'yi bile öldürmesinden sonra o ve ekibinden korkuyordum.

-İstersen hepsini topla da gel.

Bu generalle Percy'nin karşılaştığını duymuştum. Hikayesini dinlemiştim ve Titan Atlas'ın yardımcısı olduğunu biliyordum. Daha önce hiç karşılaşmamıştım ama tam da tahmin ettiğim gibi kendine çok güveniyordu.

-İstersen hepsini topla da gel.

General kendine oldukça fazla güveniyordu. Aslında neler yapabileceği hakkında bir fikrim yoktu yine de ona kendimize güvendiğimizi göstermek istiyordum. Tam ben konuşmaya başlıyacakken Leo benden önce davrandı.

-Bu kadar kendine güvenme general.

Sat ve ben, Leo ile generale bakıyorduk. Elimizde hala kılıçlarımız duruyordu. Ben generalin ne yapıcağı hakkında bir şey düşünmemeye çalışıyordum. Böylece korkmamı da engellemiş oluyordum. Ama yine de hepimiz tetikte duruyorduk. Bize zarar vermeye kalkarsa onunla savaşacaktık.

-Bir melezin karşımda, kendine bu kadar güvenerek konuştuğunu da ilk defa görüyorum.

General kılıcını çıkarttı ve gülmeye başladı. Bu hali beni korkutsa da, ben de oklarımı çıkarttım. General gülmeye başladı. O sırada Leo kulağıma fısıldadı. "Bizim görev zaten tamam. Daha ne uğraşıyoruz ki? Bu adamın yaptığı tek şey titanlık. Gel, geri dönelim." Son kez bir ok attım ve hala dövüşmekte olan Lia'nın kolundan tutarak kaçmaya başladık. Dağın tepesinden inerken generali ok yağmuruna da tutmayı ihmal etmedik. Koşarak dağdan indik ve pegasuslarımıza atlayarak gözden kaybolduk.

Rp Bitmiştir.