Yemek partisi....

Telaşla Mitchie'yle birbirimizin saçlarını yapmayı bitirdikten sonra hızlıca ayağı kalktım. Her şey hazır gibiydi. Mitchie Tom'a uğrayacağını söyledi, ben de yanlız başıma Amfitiyatroya yürümeye başladım. Ed'i çağırmamıştım, çok istekli görünmek istemezdim, tabii bir de herkesin bizi görme olayı vardı. Endişeli bir şekilde elbisemin kenarıyla uğraşmaya başladım. Oraya vardığımda çoğu kişi gelmemiş gibiydi. Buna rağmen etrafta çok gürültü vardı. Gözüm hala yemeklerle uğraşan Crist'i ve meraklı gözlerle bakan Anna'yı seçebilmişti. Onun yanındaki Afrodit miydi? İnsanın onu görmeye alışması biraz uzun sürüyordu. Onun biraz uzağında sıkıntılı bir şekilde kollarını kavuşturup Afrodit'e bakan Ares vardı. Onu bu haliyle gördüğüm için normal geliyordu. Ben de kenarda durup arkadaşlarımın ya da Eduard'ın gelmesini beklemeye başladım.

Spoiler:

Annemin yanıma geldiğini görünce gülümsedim,çok güzeldi.

"Selam tatlım"dedi ve gülümsedi.

"Selam anne"dedim ve bende gülümsedim bana sarıldı.

"Anne,sen gerçekten çok güzelsin"dedim.

"Sende çok güzelsin canım kızım"dedi.O sırada üvey babam yanımıza geldi,o annemi gerçekten seviyordu.Hephaistos gibi değildi,Hephaistos bütün gün kılıç yapmakla uğraştığı için annemle ilgilenmiyordu ve bizden nefret ediyordu.İşte bu yüzden üvey babam Ares'i seviyordum.

"Afrodit,özür dilerim ama bekleyemedim"dedi,annem üvey babama baktı sonra hep birlikte güldük.

Alelacele kulübemden çıktım. Neredeyse bütün melezler kulübelerinden çıkmış, amfitiyatroya akın ediyorlardı. Hernekadar Cadılar Bayramı partimize üzülsem de, bu seferki temadan birşeyler çıkacağını umuyordum. Yeni temamız yemeklerdi. Bunun için özellikle hazırlanmıştım hatta! Tüm kamptan farklı olarak bambaşka bir geçmişim var sayılırdı. Tüm kampa Kore mutfağını tanıtacaktım bu gece! O yüzden annemden geleneksel kıyafetler getirtmesini istemiştim birkaç hafta önceden. Şimdi üstümde gururla taşıyordum onu. Saçlarımıda özenle yandan topuz şeklinde bağlamıştım. Annem beni hiç böyle görmemişti. Beni böyle görmüş olmasını umardım. Belki de bir fotoğraf çekip yollardım ona. Kim bilir? Derin bir iç çekerek özenle ışıklandırılmış amfitiyatroya girdim. Herkes orada sayılırdı. Çokda eğleniyor gibi görünüyorlardı. Arkadaşlarımı gördüğüm zaman deli gibi el sallayıp "Anyonaseyoo!" diye bağırıyordum. Bazen dalgınlıkla Korece konuştuğumdan artık beni anlayabiliyorlardı. Onlarda bana bakıp kıkırdayarak Korece selam veriyorlardı. Koşa koşa yemeklerin durduğu masalaraa gittim. Rengarenkti heryer, neredeyse her ülkenin mutfağından birşeyler vardı. Biraz durup Christina'ya bakındım ama ortalıkta görünmüyordu. Her şeyi hazırlarken yine kendisini unutmuş olmalıydı. Ona benim önceden hazırlayıp getirdiğim yemeklere özel olarak bir masa kurmasını söylemiştim. Evet, işte oradaydı masam. Heyecanla eteklerime dikkat ederek masama koştum. Şimdi, tüm kampın yemeklerime ilgi göstermesindeydi sıra.

Spoiler:

Koşarak kulübeme gittim.Kev ve Teo karşılıklı muhebbet ediyordu.Tiff ve Ange güzelce giyinmiş makyaj yapıyorlardı.Kev ve Teo ne kadar hiddetli tartışıyolardı böyle.Neyse içeri gittim önceden ayarladığım giysiyi giysim.Makyajımı hafifçe yaparak dışarı fırladım Stev gelmemişti.Kev ve teo mu öptüm çünkü bugün mutluydum.Mixo yu yanıma almadım.Çünkü heryer et doluydu.Olay çıksın istemiyordum.Koşarak küpe ve topuklu ayakkabılarımı aldım saçımı yaptım.Ve kapı tıkladı.
"Serserim geldiiii!!!!"dedim.Kev ve toe garip garip baktı.Açtığımda evet oydu.Off bu kadar tatlı ve yakışıklı olmak zorundamıydı.Boynuna atladım ve sıkıca sarıldım.
"Hadi gidelim"dedim.

Partideki elbisem...(altta)

Spoiler:

Sıkıntıyla çoğalan melezlere baktım ve yeğenimin yanına gittim. Jess'in yanındaki Galu'yu da o zaman fark ettim. İkisine de gülümsedim ve sohbetlerine katılmaya çalıştım. Tabii bu kolay değildi. Konuştukları şey benim için o kadar yabancı geliyordu ki. Ben de sıkıntıdan etrafa bakınırken içeriye ayrılmaz çift Crist ve Stev'in girdiğini gördüm. Ah, ne kadar da tatlıydılar, birbirlerini buldukları için çok şanslı olmalıydılar. Bu arada Jess bana seslendi ve dikkatimi bozdu.
''Maya! Sen bizi dinlemiyor musun?''
Ben de durumu idare etmeye çalışıp Jess' ve Glau'yla ilgilenmeye çalıştım.

Hiç havamda değildim. Oturmuş Sere'nin mimari çalışmalarından birine kendi zevkimce eklemeler yapıyordum. Kardeşim bundan nefret ediyordu ama sanırım işi benim için bu denli eğlenceli kılan da onun tavrıydı. Kafamı dalgınlıkla pencereden dışarı çevirdim ve şıkır şıkır giyinmiş melezlerin minik gruplar halinde kulübemin önünden geçtiklerini gördüm. Kaşlarımı çatarak etrafıma bakındım ama kardeşlerimden hiçbiri burada değildi. Hainler bana bir haber bile vermeden partiye mi gitmişlerdi yoksa? Belki de ben yaptığım işe çok dalmış olduğum için onları fark etmemiştim. Zaten bugün hiç partiye gidecek halim yoktu. Yine de... hatırladığım kadarıyla bugünün teması yemeklerdi ve yemeklerle çok eğlenceli aktiviteler yapılabilirdi. Eh, kendimi ne zamandır böyle bir etkinlikte göstermemiştim; yaza veda partisinde Stell'le birlikte etrafa cehennem tazıları saldığımızdan beri. Sırıtarak yataktan kalktım, birden neşem yerine gelmişti. Dolabımı açıp hızlıca karıştırdım ve ilk elime gelen elbisemi aldım; açık mavi renkte uzun bir elbiseydi, sırtı açıktı ve üzerimde her zaman çok güzel durduğunu düşünürdüm. Elbisemi giydikten sonra sıra saçlarımı yapmaya geldi. Önce dağınık bir topuz yapmayı düşündüm ama çok da rüküş görünmek istemiyordum, ensemden özensizce yapılmış gibi görünen bir biçimde topladım onları. Makyaj yapmayı pek sevmezdim ama aklıma orada karşılaşacağım Afrodit kızları geldi, kendimi yanlarında kötü hissetmek istemiyordum. Onun için beni de hayrete düşüren bir şekilde kırmızı ruj sürdüm dudaklarıma, gözlerimin rengini ortaya çıkarmak için de gözlerime kalem çektim. Kıyafetim ve topuklu ayakkabılarımla uyumlu küpeler taktım. Aynada son kez kendime bakıp hazır olduğuma karar verdikten sonra, derin bir nefes alarak kulübemden çıktım. Gözlerim hemen Ares kulübesine ilişti ama içeride hiç ışık yanmıyordu. Sanırım Adrian çoktan partiye gitmişti. Ne giydiğini tahmin etmeye çalışırken sırıttığımı hissettim, takım elbiselerden ve resmi giyinmekten nefret ederdi.

Amfitiyatrodan içeri adımımı attığımda, çok da geç kalmamış olduğumu görerek rahatladım. Ortalık henüz fazla dolu görünmüyordu. Kahramanlar minik gruplar oluşturmuş, birbirleriyle sohbet ediyorlardı. Bazıları çoktan dans pistinde boy göstermeye başlamıştı. En fazla kalabalık kenarları boylu boyunca kaplayan yemek masalarındaydı. İlerleyen saatlerde onları test edeceğimden emindim ama şimdi tek istediğim bir kadeh şarap içmekti. İçecek masasının yolunu tuttum. Arada tanıdığım birine denk gelip el sallıyordum, ortamdaki mutluluk beni de esir almak üzereydi. Güzel iki Afrodit kızı Anna ile Amanda'nın, Tanrıça Afrodit ile konuşmakta olduğunu gördüm. Ah, benden şanslı melezler de vardı, annemin burada olmaması için dua ediyordum çünkü onunla karşılaşıp moralimi bozmak istediğim bir anda değildim. Seslice iç çekerek kırmızı şarabımı aldım ve amfitiyatronun basamaklarına yerleşmeye karar verdim. Gözüm uzaktaki bir adama ilişti; karanlıkta net seçilemiyor olsa da onun Tanrı Ares olduğunu hemen anladım. Giyimi normaldi ve bu bana aşırı derecede anormal gelmişti. Ondan ve gürültüden uzak bir yer bulup oturdum. Adrian'a bakınıyordum ama henüz onu görememiştim. Fırsattan istifade, partiyi nasıl fiyaskoya çevirebileceğimi düşünmeye başladım. Galiba herkes biraz tattıktan sonra yemeklerin havada uçuşması çoğu kişiyi eğlendirirdi.

Spoiler:

Bugün yemek partisi olduğunu çok geç hatırlayabilmiştim.Tüm gün avlanmıştım,yorulmuştum.Planlarım tüm gün kulübemde uyumaktı.Bugün birkaç cehennem tazısının işini bitirdikten sonra tatlı bir uyku iyi gelir diye düşünmüştüm ki koşturan insanları kulübemin penceresinden gördüm.Birine bağırdım,neler olduğunu sordum. "Parti var,hiç mi haberin yok?" Bunları söyledikten sonra yürümeye devam ettiler.Ve benim de o zaman aklıma dank etti.Yatağımdan kalkarak yüzümü yıkadım.Kulübeme baktım,temizlenme zamanı gelmiş gibiydi.Daha sonra temizleyebileceğimi hatırlayarak parti için hazırlanmaya başladım.

Dolabı açtığımda kendi kıyafetlerimden hiçbirinin bir partiye uygun olmadığını farkettim.Ben etek giymeyi hiç mi hiç sevmezdim ve bunu da belli ederdim.Bu yüzden yanımda hiç etek yoktu,ve ben de kardeşleriminkinden otlanmaya karar verdim.Nasıl olsa onlar avlanmakla meşguldüler,elbiselerini bir güncük kullansam ne olurdu ki?Hemen o sarı elbiseyi aldım ve üstüme giydim.Bana yakıştığını zannediyordum.Saçlarımı da açtım ve biraz taradım.Ardından büyük evin yolunu tuttum.

Parti elbisem:

Büyük evden içeri adımımı attığımda herkes orada gibiydi.En geç gelen olduğumu anlamamaları için sıvışmaya çalıştım.Başardım mı bilemiyordum ama kendime bir arkadaş aranırken yemekleri de götürüyordum.Bunlar çok lezzetli olmuşlardı.Gözlerim bir yandan Arthur'u da arıyordu ama bana mesafeli davranmaya başladığını bildiğim için fazla umutlanamıyordum.Tam kendime birini görmüştüm ki suratıma bir kurabiye yedim.Bağırınmaya başladım,Pacely'nin elbisesi pislenmişti.Ve şimdi,almamın hata olduğunu anlamıştım.Olabildiğince sinirli bir ses tonuyla bağırdım. "Onu hangi cesur attı?" Tam bu kelimelerimi söylerken arkamdan da bir pasta yemiştim.Elime geçirdiğim ilk keki herkese göstererek ciyakladım. "Madem öyle,başlayalım."

Ben görevden yeni gelmiş ve çok yorgundum ama Tom yeni geldiğini söyledi ve bu partiye gitmek istedi. Rose ile bende onu kırmayarak zar zor da olsa tamam anlamında başımızı salladık ve duşa girip hazırlandıktan sonra da hep beraber kulübeden çıktık. Partiye baya geç kalmıştık ama anca gelebilmiştik. Yemek partisinin olduğu yere geldiğimizde yemeklerin havada uçuştuğunu gördük. Tom ilk başta buna çok şaşırsa da ardından gülümsedi ve çok eğlenceli gibi bir kaç kelime söyledi. Onu tam olarak duyamamıştım çünkü çok ses vardı ve dedikleri pek anlaşılmıyordu. Ardından etrafa bakınınca herkesin daha yemek savaşına başlamadığını ve herşeyi kaçırmadığımı düşünerek gülümsedim. Ardından etrafa bakındım ve tanıdık birilerini aramaya başladım. Etraf çok karışıktı ama karşı tarafta duran Amanda'yı görebiliyordum. Karşıya yanına gidebilmek için amfitiyatronun çevresinden dlanıyor ve yiyeceklerden kaçıyordum. Bir kaç melez bana kek atsa da tutturamamışlardı ve onlara gülüp geçtim. Rose'nin bana seslenmesiiyle birlikte ona döndüm ve bana Stell'leri işaret ettiğini fark ettim. Başımı tamam anlamında salladıktan sonra Rose ve Tom'u onların yanına yolladım. Bende Amanda'nın yanına ilerleyerek. "Geç kaldım ama sonunda gelebildim." dedim ve gülümsedim. Amanda da bakna bakıp gülümsedi. Etrafa bakındığımdaysa herkesin iyice coştuğunu ve yemeklerin havada uçuştuğunu fark ederek gülümsedim.

Kampta parti vardı ama çok yorgun olduğum için gitmemiştim. Çok uzun bir süre sonra birkaç melezin konuşmalarını duydum. Partide yemek savaşı çıkmıştı. İşte ne kadar yorgun olsamda bu eğlenceyi kaçıramazdım. Hemen üzerime uygun bir şeyler giydim ve kulübemden çıkıp Amfitiyatro'ya doğru hızlı adımlarla yürüdüm. En sonunda vardığımda az kalsın kafama pasta yiyecektim. Son anda eğilerek kurtulmuştum. Hemen gördüğüm yemeklerin yanına gittim ve birkaç parça alıp bende savaşa dahil oldum. Athena kulübesine yemekler yağdırıyordum. Çünkü en yakınımda onlar vardı. Lucy bana büyük bir parça pasta attı. İşte bundan kurtulamamıştım. Lucy bana bakıp gülmeye başladı. Bende gülmeye başaldım. Üstüm başım mahvolmuştu ama buna değiyordu. Çok eğleniyordum. İyi ki bu partiye geç de katılmıştım.