Baş Belası Akrepler - Bölüm 2

57- Serbest Kurgu
Uğranması gereken mekanlar:
1) Zeus Yumruğu
2) Labirent
Kriterler:
*Maceraya en az 2 kişi katılmalıdır.
*Rp en az 15 post sürmelidir.

Ormandaki küçük gezintim akrepler yüzünden bir ölüm seyahatine dönüşmüştü. Ormanın ortasına kadar koşmuş ve Zeus yumruğuna ulaşmıştım. Bu noktadan sonra akrepler çevremi sarmış durumdaydı. Yapabileceğim tek şey yumruğun üstüne doğru tırmanabilmekti. Tutunacak bir yer bulup bir elimle kendimi yukarıya doğru çektim. Diğer elimle de kılıcımı tutuyor ve akreplerden gelebilecek herhangi bir saldırıyı karşılamak amacıyla tetikte bekletiyordum. Akrepler yapacağım yanlış bir hamleyi beklerken ben kendimi riske atıp diğer elimden de destek alarak yerden biraz yükseğe çıkmış oldum ama tepeye kadar tırmanmak imkansızdı ve ben hala akreplerin ulaşabileceği bir noktadayım. Yavaş yavaş geriye doğru adım atarken ormanın içinden bir kız fırlayıverdi. Bu Mitchie'ydi! Akrepler bu saldırı karşısında savunmasız kalıp akılları karışmıştı. Ama biri daha fazla beklemeyip üstüme doğru atladı. Ben de refleks olarak kendimi geriye doğru attım ama o an kendimi kapkaranlık bir çukurda buldum. Burası bir kuyu falan olabilirdi. Sonra gökyüzünün kaybolduğunu farkettim!

Bu akrepler benim Tom'umumun etrafında ne arıyorlardı böyle?Şimdi onları illa bitkilerde mi boğmalıydım?İstediğim an bitkileri onlardan dev hale getirebilirdim ama Demeter de buna kızabilirdi.Bu yüzden kılıcımı çıkardım,pek iyi kullanamasam da salladım ileri geri.Ama akrepler beni takmıyor,Tom'un üzerine üzerine yürüyorlardı.Bir tanesi Tom'u sıkıştırmıştı bile.Bunun üzerine ben de kılıcımla onu öldürmeyi planlarken Tom bir yere düştü.İyi olduğunu görmek için baktım.

Gökyüzü yok olurken son gördüğüm şey Mitchie'nin yüzüydü... Zifiri karanlıkta kalmadan önce söylediğim son şey de "Mitchie" diye bağırmak oldu. Onu bir daha göremeyecek miydim! O güzel gözlerini ve bana bakan masum yüzünü... Hayır hayır bir şeyler düşünüp bu çukurdan acilen çıkmalıydım!!

[Rp Labirentte devam ediyor]