İki Meraklı Baş Belası

Melez Kampı'nda günler güzel geçiyordu. Pegasus biniciliği ve kılıç eğitiminde ustalaşıyordum. Yine bir akşam yemeğimi bitirip Afrodit Kulübesi'nin dedikodularını dinlemeye başladım.Onlara gerçekten teşekkür etmem gerek ! Eğer Afrodit çocuklarının dedikodularını dinlerseniz kampta ne kadar çok olay olduğunu anlıyorsunuz.O gün öğrendiğime göre kampa yeni bir küçük tanrıça gelmişti.Adının Bendis Reneé Oktavianus olduğunu öğrendiğim küçük tanrıçayı ziyaret etmek için Büyük Ev'e doğru yola çıktım.Büyük Ev'e girip Kheiron'a "Kheiron Bendis Reneé adında küçük tanrıça gelmiş kampa. Onu görmeye gelmiştim.Burada mı acaba ?" dedim. "Hayır , ama şuan muhtemelen amfitiyatrodadır." dedi.Bu benim için biraz daha yürümek demekti. Amfitiyatroya geldiğimde bir tane kız tek başına duruyordum. İçimden "Hadi ama ! Bu kız en fazla 17 yaşındadır ! " diye düşündüm.Gidip kızın yanına oturdum."Selam , yeni geldiğini duydum da.Seni görmeye gelmiştim.Ben Apollon oğlu Rocce ama istersen Roc diyebilirsin." dedim.Gülümsemeye başladı."Benim adım da Bendis Reneé.İlk tanıştığım melez sensin." dedi.Demek ki bu küçük tanrıçayı ilk farkeden bendim.Eh , bu aslında iyi birşeydi."Tamam , o zaman sana bundan sonra Ren dememde bir sakınca yoktur herhalde." dedim gülerek.

Harika! Bendis geldiği ilk günde keşfetme çabalarına başlamıştı. Lanet olsun ki burada sinemaya benzer bir şey bulmamıştı henüz. Herkes ona bakıyordu. Teknolojiyle arası iyiydi en azından. Mp4'ünün kulaklığının kör düğümünü çözdükten sonra kulağına taktı. Müzik dinlemek.. Sanki gıdası gibiydi. Ruhuna ve sinirlerine çok iyi geliyordu. Biraz daha dolaştıktan sonra amfitiyatroya gitmeye karar verdi. Tiyatronun önüne gelince mp4'ünün şarzı bitmişti. Harika! Bugün Bendis'in kötü günü ya da lanetli günü falan mıydı? Fazla beklemeden içeri girdi. En arka ortaya kurulduktan sonra tiyatro'yu bekledi. Canı sıkılınca Iphod touch'ını çıkardı ve internette biraz dolaştı. Tam bundan da sıkılmaya başlamıştı ki yanına biri oturdu. Şöyle bir süzünce, aslında fena biri olmadığını fark etti. Kampta, geldiğinden beri ilk arkadaşıydı. Aslında Reneé ismini kullanmıyordu ama yine de hoşuna gidiyordu ikini birden söylemek. Verdiği cevap karşısında Bendis şok olmuştu. Pardon? Ren mi? Ne Ren'i? Ren ne yaa. Ah tanrım! İki dakika da bu kadar samimi falan olduğumuzu sanıyordu heralde. Yine de yapmacık gülümsemelerimden biriyle gülümsedim. "Ahh tabii. Neden olmasın."

Tamam , kabul etmeliyim ki Ren kötü bir lakaptı.Ren geyiği dememek için kendimi zor tuttum ama eh şakacı bir Apollon çocuğu olmak patavatsız olmak anlamına gelmiyordu.Bu yüzden dilimi tuttum.Onun ilk arkadaşı olduğumu anlamıştım zaten.Melez kampına gelip arkadaş edinen birisi amfitiyatroya gelip tek başına oturmazdı."Ahh tabii. Neden olmasın." dedi. Yüzüne bir gülümseme yerleştirmeye çalıştı ama zoraki bir gülümseme olduğu o kadar belliydi ki ! Zeus aşkına ! Biraz daha arkadaş canlısı olabilirdi.Ben sadece ona yardım etmeye çalışan bir Apollon çocuğuydum.Biraz alınmıştım doğrusu.Gitmeyi düşünüyordum.Ama biraz düşünceliydim.Yani belki bir sorunu olabilirdi.Melez kampına gelen herkese yardım etmeliydik.Ama gerçekten çok soğuk bir cevap vermişti bana."Bir problemin varsa veya yalnız kalmak istersen sorun değil , şey istersen gidebilirim." dedim. Yalnız kalmaya ihtiyacı olduğunu düşünüyordum.Ama açıkçası bir yandan da öyle olmamasını umuyordum.

Ben'e Ren dediğimde bayağı bozulmuştu.Ama anlamamış gibi davranacaktım işte.Ben şakacı bir Apollon çocuğuydum.Sırıttığında Ben'in bembeyaz dişlerini gördüm.Belki de Ben kafasına bir tabela asıp "Hey ! Sakın dişlerime bakmayın ! Çünkü dişlerim o kadar beyaz ve güzel ki geçici körlüğe veya kalp krizine sebep olabilir !" yazabilirdi.Tabii bunlar şakaydı ki dişleri gerçekten güzeldi. "Sorun değil. Yanımda kal. Canım çok sıkılıyo. Tiyatro ya da her neyse o başlayana kadar buraları anlatır mısın?" dedi.Tam ona birşeyler anlatmaya başlayacaktım ki telefonu çaldı ve sonra da telefonunu yere düşürdü.Hemen eğilip aldı ve yarı sinirli yarı endişeli şekilde telefonunu incelemeye koyuldu.Sonra da "Sende mi küçük tanrısın? Özelliğin ne?" dedi. Sırıttım ve "Ben küçük tanrı değilim , yalnızca bir melezim.Eh , bu da arkadaş falan olmamıza engel değildir herhalde." dedim gülerek.Aslında Ben garip birine benziyordu.Biraz da muhabbet etmek amacıyla."Hey , labirent hakkında çok şey konuşuluyor.Hiç oraya gittin mi ? Yada giden bir tanıdığın var mı ?" dedim.Vereceği cevabıysa şimdiden merak etmiştim.

Bendis'e labirentleri anlatırken bir yandan da Bendis'in beni küçümsediğini hissedebiliyordum.Bu hoş bir davranış değildi."Labirentler insanların - ya da melezlerin - girince büyük maceralar yaşadığı ve bir kısmının da çıkamadığı bir yer.Birkaç melez girdi oraya.Sağ çıkan da oldu ölen de.Eh , sen beri biraz küçümsesen de istersen beraber bir göz atalım.Tabii korkmazsan." dedim gülerek.Biraz sinirlenmişti.Aslında onu biraz daha sinirlendirebilirdim.Ama vereceği cevabı beklemeye başladım.Neredeyse bitmek tükenmek bilmeyen bir süre boyunca.