Tanrıların Zaferi (Özel görev bölüm 3)

Kafeden kalkıp planımızı uygulamak üzere hızla hadesin sarayına doğru ilerlemeye başladık.Çok hızlı olmalıydık. Şuana kadar önümüze bir engel çıkmamıştı ama yine de çok tedirgindim. Herşey daha yeni başlıyordu. İkna edebilecekmiydik daha onu bile bilmiyordum. Sadece şansımızı denemeye kararlıydık.

Hades'in sarayına doğru ilerlerken Amanda sürekli arkasına dönüp bakıyordu. O da çok tedirgindi. Bir şeyin bizi takip ettiğini söylediğinde korkmuştum. Kim olabileceği aklıma gelmiyordu. Herkes savaş alanındaydı neredeyse. Ben arkama baktıkça hiç birşey görmüyordum. Cole de tetikte bekliyordu. Hepimiz birbirimize birşey olmadan bu görevi başarmak ve savaşı durdurmak istiyordum. Bir süre sonra arkama bakmaktan bıkıp önüme döndüm ve hızlandım. Hades'in sarayına gelmemize çok az kalmıştı. Kronos'dan önce Hades'i görmeliydik ve etrafta henüz bir farklılık olmadığı için Kronos'un gelmediğini umuyordum.

Tam bu sırada Amanda'Nın çığlığıyla ona döndüm. Cole de benim gibi aniden bağırışından korkmuş ve o da etrafa bakıyordu. Birden Amanda'nın baktığı yere bakınca olduğum yerde dondum. Karşımızda bir titan duruyordu. Amanda'nın hisleri doğruydu ve çok korkmuştuk. Hepimiz donup kalmıştık. Ne yapıcağımızı şaşırmıştık. Titan bize doğru yaklaşmaya başlayınca Amanda korkuyla konuşmaya başladı..

Yılanı su ile boğdum. İyiki etki etmişti yoksa işimiz iyice zorlaşacaktı. Zaten çok az bir süremiz kalmıştı. Hades'i çabucak ikna edip ardından babamın gitmeliydik. Tabi nasıl ikna edeceğimiz hakkında bir fikrimiz yoktu. Hades'in sarayından girerken Cole duraksadı. Amanda'yla bizde durduk ve Cole'ye döndüm. "Ne oldu Cole? Neden Gelmiyorsun?" diye sordum. Amanda da benim gibi şaşkındı ve bir yanıt bekliyordu. Cole bize tereddütle bakıyordu. Sonunda sabrımızın taştığını fark edip "Ben sizinle gelemem. HAdes ve Poseidon ile aram iyi değil." dedi.
Şok olmuştum. Bizimle gelemeyeceğini şimdi söylüyordu ve bunda bir şey yokmuş gibi arkasını dönmüş gidiyordu. "Dur! Nereye gidiyorsun?" Amanda'nın bu tepkisi üzerine Cole başını bize çevirdi ve "Ben sizi dışarıda bekliyor olacağım. Umarım Hades'i ikna edersiniz." dedi ve sarayın çıkışına doğru ilerlemeye devam etti.
Donmuştum. Şimdi ne yapıcağımızı hiç bilmiyorduk. Tek bildiğim şey artık daha hızlı olmamız gerektiğiydi. Artık yanımızda Cole de yoktu ve Hades'i ikna etmemiz iyice zorlaşıcaktı. Amanda'ya döndüğümde onunda benim gibi ne yapıcağımızı düşündüğünü fark ettim. "Amanda hadi Hades'i ikna etmeye artık ikimiz gidiyoruz. Çabuk olmalıyız." dedim. Amanda da ne yapıcağımızı bilmese de başını tamam anlamında salladı, hızlı adımlarla ilerlemeye başladı ve Hades'in odasına doğru ilerlemeye başladık.

"Öncelikle çocuklarınızı düşünmelisiniz Tanrı Hades. Ayrıca sizin Tanrı Zeus ile kavganız Olimpos'u ele geçirmek adına ama titanlar kazanırsa Olimpos ortada kalmıyacak ve hiç biriniz oranın sahibi olamayacaksınız." dedi Lia. Evet , işte can alıcı nokta buydu. Hepsi Olimpos sevdası için birbiriyle rakipti. Lia gerçekten çok akıllı bir kızdı. Bunu düşünmüş olması çok iyiydi. Çünkü benim aklıma hemen bunlar gelmemişti. Sadece çocuklarını düşünmüştüm. Ama can alıcı nokta Olimpos'tu.
Hades'in öfkeli bakışları karşısında Lia'nın daha da korktuğunu hissettim. Ona destek olmak için yanına gitmek istiyordum. Ancak bu kırılganlığımızın bir göstergesi olurdu. O sırada "Yiğenime bak benim ne kadar da açık sözlü."dedi Tanrı Hades. Lia'nın daha fazla ürktüğünü görerek öne atıldım. '' Tanrı Hades , bu savaşta bizimle yer almazsanız her şey sona erecek. Biz diye bir şey kalmayacak. Olimpos , melez kampı , melezler hatta tanrı/tanrıçalar yok olacak. Sizin yardımınıza ihtiyacımız var. Süremiz kısıtlı lütfen bir cevap verin. Zeus'un yanında yer alacak mısınız?'' dedim. Bunları derin bir cesaretle söylemiştim. Persephone'yi gördükçe cesaretleniyordum. Tabi sözlerimi bitirdikten sonra Hades'in kötü bakışlarıyla cesaretim sona ermişti. Dizlerimin titrediğini hissetsem de bozuntuya vermemeye çalıştım. Hades bize bakmaya devam ederken yanına Persephone giderek kulağına bir şeyler fısıldadı. Ne dediğini çok merak etmiştim doğrusu. Olumlu bir şeyler olmasını ümit ediyordum. Aklıma savaşın genel durumu geldi. Acaba nasıl devam ediyordu? Biz ayrıldıktan sonra neler olmuştu?
Hemen düşüncelerimden sıyrılarak Hades'in gözlerinin içine bakmaya başladım. Nereden geldiğini bilmediğim bir cesaret dolmuştu içime.

"Bu kadar çok mu savaşa katılmamı istiyorsunuz? İyi o zaman gidin ve Poseidon'u ikna edin. Eğer o Zeus'un yanında savaşa katılmayı kabul ederse bende katılırım.'' dedi Tanrı Hades. Bu sefer ise yüzünce muzip bir gülümseme belirmişti. Hemen ne demeye çalıştığını anladım. Poseidon'un ikna olmacağını düşünüyordu. Tabi kardeşini bizden çok daha iyi tanıyordu. Ancak Lia'nın Poseidon'u ikna edebileceğini düşünüyordum. Lia'yla bakıştıktan sonra '' Tamam. Kabul ediyoruz.'' dedim. Korkuyordum. Poseidon son çaremizdi. Eğer Lia onu ikna edemezse hepimiz ölecektik. Lia'ya tekrar baktım. Ancak onun gözleri Hades'in üzerindeydi. '' Tekrar görüşmek üzere amcacığım.'' dedi Lia. O anda onunla gurur duydum. Korkusuzca gülümsüyordu. İşte bu yüzden Lia'ya bayılıyordum.
Hades ise hiç bir şey söylememişti. Sadece bizi izliyordu. Yanında Persephone olmasaydı belki daha sert çıkışabilirdi bize. Bu yüzden Persephone'ye minnettarım. Lia ile odadan dışarı çıktıktan sonra ne yapacağımızı bilmiyorduk. Yani biliyorduk ama o an için donakalmıştık. Ona baktığımda gözlerindeki cesareti gördüm. Hemen boynuna sarılarak '' Başarıcaz. Olumsuz bir cevap almadık.'' dedim.
'' Evet. Başarıcaz Amanda.'' dedi. Sesi güven doluydu. Koşar adımlarla Hades'in sarayından ayrıldık.


Rp Bitmiştir!