Mitchie Heinz

Pegasusum Luxemburg'u gerçekten çok seviyordum.O da beni seviyordu,bunu biliyordum.Ama arada bir asileşince beni bile görmez oluyor o yeşil tüyleri dimdik oluyor ve her yana saldırmaya başlıyordu.Ve biraz da beceriksizliğimden,sürekli atımdan düşüyordum.Bunun için ders almaya pegasus dersliğine gittim.Rose veya Lia'nın bana bu konuda yardım edebileceğini biliyordum.Tanışma istemiyordum,pegasus biniciliği dersi istiyordum.Luxemburg'a dediklerimi anlatmak istiyordum.Bunun için de çabalıyordum ama ders almak en iyi çözüm olacak gibiydi.
Dersliğe vardım ve öğretmenimi bekledim.Öğretmenime layık bir öğrenci olmaya karar vermiştim.

Sınıfa geldiğimde Mitch'in sınıfta olduğunu gördüm. Gülümseyerek ve yarı utançla yanına geldim ve "Özür dilerim Mitch biraz geciktim." dedim ve yanında duran pegasusu Luxemburg'u okşamaya başladım. Mitch "Önemli değil." diyip gülümseyince biraz daha rahatlıyarak derse geçmeye karar verdim. Mitch'e dönüp "Evet Mitch pegasusunla tanışmak mı istiyorsun yoksa binmekle ilgili bir sorunun mu var?" diye sorarak ne öğrenmek istediğini anlatmasını istedim..

Pegasusla tanışmak?Pegasusumu tanıyor sayılabilirdim,adı Luxemburg'du,babamın memleketi.Sanırım bu yeterliydi.Ben ondan ziyade,pegasusuma binmeyi öğrenmek istiyordum.Yemyeşil tüylerinden ürkmeyerek...

-Mümkünse binmeyi öğrenmek istiyorum Lia.

Lia'nın bana vereceği cevabı bekliyordum.Bu sırada Luxemburg'a baktım.Çok tatlıydı,canım benim,onu artık sürebilecektim.

"Şimdi öncelikle onunla konuş Mitch. Evet sen onu anlayamazsnı ama o seni anlar. Ona ne yapmak istediğini anlat o da senin sözünden çıkmaz." dedim ve durdum. Mitch pegasusuna bakıyordu. İyi anlaşıcaklarına emindim. Luxemburg çok iyiydi, sadece arada tatsızlık çıkarabiliyordu. Mitch'in ne demek istediğimi anladığını fark edince sözlerime devam ettim. "Arada seni üzerinden atabilir ama bu zamanla geçicek. Sana alışıcak. Şimdi senin pegasusun en çok sevilmekten ve şekerlerden hoşlanır. Onu uzun süre yalnız bırakma." dedim ve gülümsedim. Mitch tamam anlamında başımı sallıyarak pegasusunu okşamaya başladı. Cebimdeki şekerleri Mitch'e uzattım. O da benim ne demek istediğimi anladı ve şekerleri elimden alıp pegasusuna verdi. Luxemburg şekerleri biirince onun üzerine binmesini gösterdim. Mitch beni dikkatlice izliyordu. Üzerine bindikten sonra indim ve Mitch'in yanına gittim. "Şimdi sıra sende Mitch. Benim bindiğim gibi onun boynuna ve iplerine tutun ve sol ayağınla yere basarak, sağ ayağını öbür tarafa at." dedim. Mitch biraz tereddür etsede söylediğimi uygulamak için pegasusunun yanına gitti.

Lia'nın bana anlattıklarını teoride anlamıştım ama pratikte yapabileceğimi sanmıyorum.Lia'nın dediğini yapmaya çalıştım.Önce ayağımı Luxemburg'un diğer tarafına attım.Ve sonra da Luxemburg'a bastırarak binmeye çalıştım.Ama düştüm!Lia güldü. "Olur arada böyle.Haydi kalk,bir daha bin." Ben de Lia'ya gülümseyerek kalktım.Canım fena acımıştı,ah Luxemburg,senin için ders alıyorum ve sen beni atıyorsun diye düşünürken tekrar pegasusuma binmeye çalıştım.Ayağımı diğer tarafa,bastır hop;binmiştim.Luxemburg'un başını okşuyordum ve Lia'ya bakarak bundan sonra vereceği direktifleri uygulamak üzere onu dinlemeye koyuldum.

(Mitch çok pardon çok geç kaldım )

Mitch sonunda pegasusunun üzerine çıkabilmişti. Evet düşmüştü ama sonunda çıkmayı becermişti. Ona gülümseyerek pegasusunun yanına gittim ve onu üzerinden atmamasıyla ilgili bir kaç şey söyledim. Luxemburg da sahibi Mitch gibi çok uysal bir pegasustu ve hemen tamam demişti. Bu hoşuma gitmişti, ne de olsa havadayken güvende olacağına artık emindim. Gülümseyerek bana meraklı gözlerle bakan Mitch'i döndüm. "Mitch şimdi üzerinden in ve tekrar bin. Bunu tekrar düşmemen için yapıyorum." Başını tamam anlamında sallayıp ineceği sırada lafınla durdurmayı becermiştim onu. "Bir de bindiğin de pegasusun sana bir tur attıracak havada. Ona nereye gideceğini sen söyleyeceksin, terif etmene gerek yok, zaten pegasuslar bizden çok şey biliyorlar." dedim ve ikimizde güldükten sonra Mitch pegasusundan inmeye başladı.

Lia'nın dediği üzere pegasusumdan indim. Kesinlikle inmek daha iyidi, binmek biraz daha zordu ama yapabildiğim bir şeydi. "Peki Lia." diyio gülümsedikten sonra binmeye çalıştım. Önce içimden umut ettim, sonra da önce sol ayağımı Luxemburg'un diğer tarafına attım. Luxemburg artık huysuzlanmıyordu. Gülümsedikten sonra Luxemburg'un üzerinde doğruldum ve Lia'nın dediği şekilde durdum. "Iı, orman." dedim Luxemburg'a ve uçmaya başladık. Uçmak, rahatlıkla uçmak muhteşem bir şeydi. Sevinmiştim açıkçası, bir tur atıp gelmiştik dersliğe. "Lia, nasıldık?" diye sordum kıkırdayarak.