Bir daha tırmanmak mı ?

Birden Crist'in sesiyle ilkildim. Büyük bir heyecanla beni çekiştiriyordu. Bense hala şaşkındım.
''Ne oldu Crist?Ne bu heyecan?'' dedim zorlukla.
''Hiç,tırmanma duvarına tırmanmak istiyorum,kardeşlerle iddaya girdik.'' İşte şimdi anlaşılıyordu herşey.
''Tamam ama ya bize birşey olursa?''
''Ama benim şifa gücüm var Maya merak etme.''
''Benim de var Crist,ama o andaki acıyı hissediceğiz ne de olsa.'' Ama Crist asıl sorunun bu olmadığını anladı.
''Sorun ne May?''
''Ah,ben,şeyy..Yüksekten ölesiye korkarım.''

Ayaklarım geri geri gidiyorsada Tırmanma Duvarına gelmeyi başardık. Korkudan ölmek üzereydim.
''Hadi!'' dedi Crist neşeyle ve tırmanmaya başladı.
Ben de korkarak tırmanmaya başladım.

..Dev bir kaya üzerimize doğru gelemeye başladı! Bütün duvar kadardı. Kafam hızlı hızlı çalışıyor,ne yapabileceğimi düşünyordum. Birden araba yarışlarında yaptığım o şey aklıma geldi. Sağa sola bakıp etrafımızdaki en yakın ağacı ya da bitkiyi aradım. Kalın bir sarmaşık dalına odaklandım ve sarmaşığı önümüze siper ederek fırlattım. Kayanın bizim üzerimize gelmesini bir tek o dal engelliyordu.
''Crist! Tırman!'' diye bağırdım. Sözümü tekrarlatmadı ve tutulan kayanın üzerinden tırmandı. Kaya giderek aşağı iniyordu ve ben ağarlığından inliyordum. Crist'in bana yardım edeceğini ummaktan başka çarem yoktu.

Crist yere doğru yuvarlanyordu. Hayırrr! dedim sadece,bunu içimden mi yoksa dışımdan mı söyledim bilemiyorum. Ne yapabilirdim? Kahraman yanım hemen atlamamı söylüyordu ama o zaman onunla beraber düşerdim. Birisine seslenmek için fazla yukardaydım. Yüksekliği falan takmıyordum o an. Birden elimin bir hareketiyle bir dal fırladı ve onu tuttu. Hemen onu yukarı doğru çektim ve benim de olduğum çukura soktum. Cristina'nın şaşkınlıktan gözleri açık,zar zor nefes alarak bana baktı.
''Hayatımı kurtardın Maya.'' dedi bana bakarak. O an çok gurulanmıştım.