Güneş Denizle Buluşuyor

Benim Görevim:
8- Bir arkadaş edinip kulübesine ziyarete gideceksin.
Mekan: Poseidon Kulübesi
Katılacaklar: Tiff ve Rose

Rose'un Görevi:
26- Kulübende bir arkadaşını ağırlayacaksın.
Mekan: Poseidon Kulübesi
Katılacaklar: Tiff ve Rose


Lanet olasıca kardeşim Kev'in alaylarından sıkılıp, ondan saklanmak için kendimi kulübelerin arasına attım. Giderek yaklaşan kahkahasını duyduğumda, başka şansımın olmadığını anlayarak en yakındaki kulübenin içine daldım. Hızla kapıyı çarptım ve arkama dönerek burnuma dolan tuzlu su kokusunun kaynağını aramaya başladım. Her tarafa hakim mavi tonları, tavandaki ağ motivleri ve karşımda duran süs havuzu, Deniz Tanrısı Poseidon'un çocuklarının kulübesinde olduğumu bana anlattı. Telaşla yutkundum ve iki adım gerileyerek kapıya dayandım. İçeride kimsenin olmaması için tanrılara dua ediyordum. Bir süre burada bekleyecek, sonra kimseye görünmeden dışarı çıkacaktım. Kamptaki ikinci günümde yine çömez konumuna düşmemiş ve en önemlisi gıcık Kev'e izimi kaybettirmiş olacaktım.

Ancak olaylar tam olarak öyle gelişmedi. Boğazını temizleyen bir kızın sesini duydum ve hemen sesin geldiği yöne doğru döndüm. Kız, uzun sarı saçlıydı ve gözleri bana tıpkı kulübenin geneli gibi denizi hatırlatıyordu. Bakışlarımız buluştuğunda kızın suratındaki hafif tebessümden cesaret alarak beceriksizce "Şey... ııı, me-merhaba!" demeyi başardım...

Yine Robyn'le kavga etmiş ve kendimi kulübeme atmıştım. Tüm ısrarlarına rağmen Lia'ya benimle kalmasına gerek olmadığını söyledim. Kardeşim gittikten birkaç dakika sonra buna pişman oldum, bu kulübede o gelmeden önce o kadar çok yalnız kalmıştım ki, artık kulübenin bu huzurlu sessizliğinden nefret ediyordum. Kalkıp hazırlanmaya, sonra da Athena kulübesine uğramaya karar verdim. Şansım varsa Sere veya Lucy'ye denk gelebilirdim. Üzerime deniz mavisi bir elbise giydim ve saçlarımı açıp güzelce taradım. Aynaya bakıp, dışarı çıkmaya hazır olduğuma kanaat getirdikten sonra, kulübenin çıkışına doğru yöneldim.

Orada, dış kapıya yapışmış hızlı hızlı soluyan bir kız gördüm. Şaşkınlıkla ona doğru yaklaştım ve beni fark etmesini sağlamak için hafifçe öksürdüm. Kız anında bakışlarını bana yöneltti ve daha önce kampta hiç görmediğim bu güzel yüze hafif bir gülümsemeyle bakmaya başladım. Konuşması gereken kişinin kendisi olduğunun farkına varmış olacak, bana bakarak "Şey... ııı, me-merhaba!" dedi. Soru sorar gibi bir ses tonuyla, "Merhaba?" dedim. İyi birine benziyordu ama kulübemde ne aradığını merak ediyordum...

()

"Merhaba" deyiş tarzından soru sorduğunu anladım. Tabi, neden burada olduğumu merak ediyordu. Kim merak etmezdi ki, habersizce kapısının önünde bir kızın neden durduğunu. Benden bir cevap bekliyordu. Kendimi kıpkırmızı hissediyordum. Oradan kaçmak istiyordum. Ama bunu yapamazdım, bir açıklama borçluydum. Kendimi toparladım ve neden burada olduğumu açıklamaya başladım.

"Benim adım Tiff. Kulübene izinsiz girdiğim için çok özür dilerim, ben kardeşimden kaçıyordum da yakalanmamak için aceleyle içeri girdim." dedim.

Bana anlayışla gülümsedi ve içimi birazda olsa rahatlattı. Yine de endişeli bir tavırla, ben de ona gülümsedim. Doğru olanı yapıp kaçmadığıma sevinmiştim...

Demek kardeşinden kaçıyordu... Öyleyse kampa yeni gelmiş olmasına rağmen tanrı ebeveyninin kim olduğunu biliyordu. Kaçtığı kişi acaba tanıdığım biri miydi? Sanırım bu soruları ona yöneltsem iyi olacaktı... "Orada öyle durma, gel otur." diyerek ona bir koltuğu işaret ettim, ben de ona biraz bisküvi hazırlamaya koyuldum. Tiffany oturmuş, beni izliyordu. O sırada, henüz kendimi tanıtmamış olduğum aklıma geldi.

"Ah, afedersin, kendimi tanıtmadım ben hala. Adım Rosamarie ama Rose'u kullanıyorum, Poseidon kızı olduğumu anlamışsındır zaten, kulübe lideri ve pegasus eğitmeniyim." dedim ve elimde kurabiye tabağıyla yanına gidip karşısındaki koltuğa oturdum. "Merak ettim, kaçtığın kardeşin kimdi? Yani sen kimin kızısın?.." diye sordum ve cevap vermesini beklemeye başladım.

Onun kim olduğunu merak ediyordum. Poseidon'un kızı olduğunu anlamıştım ama yeterli değildi. Bana sıcak bir tavırla, bir koltuğu gösterdi ve oturmamı söyledi. Bana bisküvi hazırlıyordu. Sonra kendisini tanıtmayı unuttuğunu anladı ve kendisini tanıttı. Adı Rose, pegasus eğitmeniymiş. Sonra bir tabak bisküvi ile yanımdaki koltuğa oturdu ve bana bisküvi ikram etti.

"Merak ettim, kaçtığın kardeşin kimdi? Yani sen kimin kızısın?.." diye sordu.

"Ben Apollon'un kızıyım, kampa yeni geldim. Kardeşim Kev'den kaçıyordum. Çünkü benimle alay ediyordu birkaç şeyi yanlış bildiğim için." dedim.

Rose bana gülümsedi. Bakışları beni çok iyi anladığını söylüyordu. Ya da ben öyle sanmıştım...

Apollon kızı olduğunu söylediğinde tıkandım, sonraki cümleyi söylemesine gerek yoktu çünkü zaten kaçtığı kardeşinin Kev olması doğaldı! Kahkahama engel olamadım ve bana şaşkınlıkla bakan Tiff'e açıklama yapma gereği duyarak "Ah, kim Kev'den kaçmaz ki?" dedim ve sonra gülmeye devam ettim, artık Tiff de bana eşlik ediyordu. İkimiz de büyük çabalar harcayarak susmayı başardıktan sonra, "O halde kampa yeni geldin sanırım?" diye sordum.

Hafta içleri üniversitede olduğum için kampa yeni gelenleri takip edemiyordum ama bugüne kadar karşımda oturan Apollon kızını görmediğimden de emindim. Apollon kızı... gerçekten onun için üzülüyordum, Kev benim kardeşim olsa büyük ihtimalle kısa zamanda tımarhaneyi boylardım çünkü (!)

Rose kahkaha atmaya başladı. Bunu beklemediğim için şaşırmıştım. Galiba Kev'i çok iyi tanıyordu. Şaşırdığımı görünce bana niye kahkaha attığını söyledi. Kendimi tutamayıp bende kahkaha atmaya başladım. Rose güldükçe ben daha çok gülüyordum. Bir an gülmekten ölecekmişim gibi geldi. Sonra ikimizde gülmeyi kestik.

"O halde kampa yeni geldin sanırım?" diye sordu.

"Evet, fazla olmadı." diye cevap verdim.

Rose'u çok sevmiştim. Ona baktım ve dışarı çıkacakmış gibi hazırlandığını gördüm. Sonra hatırladım, beni gördüğünde kapıya doğru yönelmişti. Bir süre birbirimize baktıktan sonra sessizliği ben bozdum.

"Sen galiba ben gelmeden önce bir yere gidiyordun. Kusura bakma, seni işlerinden alıkoydum. Ben en iyisi gideyim" dedim ve ayağa kalktım. Rose da ayağa kalktı. Kapıya doğru yöneldim.

"Sen galiba ben gelmeden önce bir yere gidiyordun. Kusura bakma, seni işlerinden alıkoydum. Ben en iyisi gideyim" dedi Tiffany ve kapıya doğru yürümeye başladı. Ben de kalkıp peşinden gittim. Tam o kapıyı açmış çıkacakken, "Hiç de rahatsız etmedin, seninla tanıştığıma çok memnun oldum Tiff! En kısa zamanda tekrar buluşmalıyız." dedim gülümseyerek. Sonra, onun buraya geliş nedeni aklıma geldi ve omzundan tutup geri çekilmesini işaret ettim, sonra kulübeden kafamı uzatarak dikkatle etrafıma bakındım. Edward'ın buralarda olmadığından emin olduktan sonra Tiff'e dönüp, "Tamam, dışarısı temiz." dedim.

Sonra birlikte kulübeden çıktık, ben tam karşımızdaki Athena kulübesine doğru yürümeye başladım, o da Apollon kulübesine doğru yol aldı. Biraz uzaklaştıktan sonra birbirimize dönüp gülümseyerek el salladık, sanırım böylece güzel bir dostluğun da ilk adımı atılmış oldu. Mutlulukla Athena kulübesinin kapısını çalıp beklemeye başladığım sırada, Tiff de sırıtarak kulübesine giriyordu, anladığım kadarıyla sırıtmasının nedeni Edward'ın içeride olmamasıydı!

Rp bitmiştir!