May'la başka yer başka macera...:)

Canım kampttan dışarı çıkmak istiyordum.Ve Lissa'da kesin beni çok özlemişti.Yatağmından sessizce çıktım ve kapıya yöneldim.Dışarı çıktığımda güneş yok olmuş yerini karanlık almıştı.Elimde olmadan titredim.Sonuçta babam güneş tanrısıydı ve ben güneşsiz bir hayat düşünemiyordum.Sessizce pegasus ahırlarına ilerledim.Kapı tekmeleyerek açtım ve Lissa'nın kocaman gözleriyle karşılaştım.Hemen cebimden küp şekerleri çıkardım ve ben Lissa'yı severken yemesine izin verdim.Kulağına eğilip:

''Kızım,sen gezint...''

''Merhaba Ange!''

''...Ayy!''

diye yerimden sıçradım.Arkamda May duruyordu.Elimi gögsüme tuttum ve derin derin nefes alıp vermeye başladım.

''May ödüm koptu!''

Memnun bir şekilde kıkırdadım.

''Ben de Çörek'i sevmeye gelmiştim. Geceleri dışarı çıkmayı seviyor da.''
Beraber pegasuslarımızı dışarı çıkardık. Çörek Lissa'ya doğru bakarak heyecanla kişniyordu.

''Ah oğlum fazla heveslenme, Lissa ile sen farklı dünyaların pegasuslarısınız'' dedim.

Ann güldü ,Çörek de üzüntüyle kişnedi.

''Aynı zamanda çok kaprisli,bu pegasus seni üzer Çörek'' diye fısıldadım Çöreğe.

Güldüm.Ehh,Lissa'da güzel pegasustu hani...

''Baksana May,biraz dolaşsak ya?''

Dedim.Lissa'yı biraz şehir üstünde dolaştırtırmak ona iyi gelecektir.May ilk önce bana baktı ve sonra pegasusuna Çörek'te onaylayıcı bir ses çıkarınca gülümseyerek bana döndü.

''Hadi Ange,nereye gidiyoruz?''

Güldüm ve pegasusuma atladım.May'da pegasusuna bindi ve havalanmaya başladık.

''Canımız nereye isterse!''

Diyr bağırdım.Rüzgr sesimi yutuyordu o yüzden May'ın buyması için bağırmak zorunda kalmıştım.

''Tamam'' diye bağırdım.Uçmaya devam ettik.

Yüzümde rüzgarı hissetmek,dalgalı saçlarımın dağılmasına izin vermek harika bir duyguydu. Çörek bile mutlu bir şekilde kişnemişti.Ann de kahkahalar atarak Lissa ile birlikte havada taklalar atıyordu. Bu beni bile güldürmüştü.

Gecenin karanlığına o kadar dalmıştık ki birden altımızda şehir ışıkları görünce şok olduk.

''Ann'' dedim ''Nerede olduğumuz hakkında bir fikrin var mı?''

gözlerimi ışığa diktim ve eğilip baktım.Sonra başımı sallayarak May'a baktım.

''Hiç bir fikrim yok May.''

May'da düşüncelere dalmış aşağıya bakıyordu.Sonra Çörek'in sırtını okşayarak bana baktı.

''Aşağıya inip bakmaya ne dersin!'' Güldüm.

''Süper olur May!''

Dedim ve aynı anda pegasuslarımız döndü ve aşağıya uçtuk.Yüksek bir binanın üstüne inip pegasuslarımza gitmelerini söyledik.Aşağıya indiğimiz anda gözüme ışıltılı bina çarptı.

''May burasının neresi olduğu hakkında bir fikrin var mı?''

Üzerinde olduğumuz binaya baktım.

''Emin değilim, sanki biryerden hatırlıyor gibiyim burayı ama çıkaramadım.''

Bunun üzerine aşağı inip heryerde ışıklar olan bu şehre baktık. Kendimi çok yorgun hissediyordum. Burası sırf binaydı. Tek bir ağaç bile yoktu -bazı otellerin girişinde bulunan yapma palmiye ağaçları hariç-. Ağaçsız bir ortam beni çok boğuyordu. Annem sağolsun.

''Ann, kendimi çok yorgun hissediyorum'' dedim kaşlarımı çatarak.

''Bende, bu yapay ışıklardan nefret ediyorum. Bir an önce güneş doğsa da kurtulsak.''

Bu arada bir otel tipi bir yer gördük. Oraya gidip nerede olduğumuzu sorabilirdik. Tabelayı okumaya çalıştık ama ortaya şöyle birşey çıktı:

TOLUS NİSAMAKURHE

Böylece tabelanın yanından geçip içeri girdik.

İçeriye girdiğimiz anda içimi çok kötü bir yoğğun duygu kapladı.Sonraysa hızlı bir şekilde uzaklaşıp yerini mutluluk ve eğlenceye bıraktı.

''May,neden bilmiyorum ama içimde güneşin özlemini bile hissedemiyorum...Aslına bakarsan güneşi bile hissetmiyorum!''

Sonrada ağzımı aniden kapattım.May birşey söylemek için ağzını açtığı anda pembe elbise giymiş bir kız yanımıza geldi.

''Bir tane Lotus Çiçeği alırmısınız?''

Tam elimi uzatıp alacaktım ki May hızla elime vurdu.

''Ange bunlardan yiyemezsın!''

Tam neden? diye soracaktım ki Stell ve Lucy'i kovalamak için buraya geldiğimizi hatırladım ve iki adım geri çekildim.May benim yerime kıza gönüp,

''Hayır,teşekkürler.''

Kız ikimizi de kontrol etti .Ve bir anda yüzü ışıldadı ve bize gülümseyerek baktı.

''Hadi ama ısrar ediyorum.''

Dikkatlerimizi üzerimize çekmeye korkarak ikimizde bir Lotus Çiçeği aldık.

Kız gidene kadar yiyiyormuş gibi yaptım ama o gittiğinde hemen yere attım. Ann'e de baktım, neyseki o da yememişti.

''Şimdi nerede olduğumuzu anladın mı Ann?'' dedim ona tek kaşımı kaldırıp.

Ann hızlı bir şekilde başını salladı. Birkaç gün öncesinde melez olmama rağmen kamp hakkında - ve Yunanistandan getirilen Olimpos hakkında- her şeyi öğrenmiştim.

Gecemi gündüzüme katıp elime geçen her kaynağı okudum. Çoğunlukla büyük evin kitaplığından aldığım kitaplardı bunlar. Şimdi burasının neresi olduğunu anlamıştım. İnsanı kendinden geçiren ve dışarıda zamanın devam etmesine rağmen burada biraz kavramını yitiren yerdeydik.
Lotus Kumarhanesi.

Sessizce yutkundum.Lotus çiçeğini elimde çeviriyordum ve yememem içimi büyük bir acıyla sarsıyordu.Buna rağmen May etkilenmemiş gibiydi.Lotus çiçeklerini elimden hızla aldı ve bir yere atmak için uzaklaştı.Zihnim açılmaya başladığı zaman etrafıma bakınmaya başladım.Geçen geldiğimizde oynayamadığım oyuna gözüm takıldı.Etrafıma bakındım Mayy yoktu.

''Bu sefer rekor benim!Çekil lan ordan!''

diyerek oynayan çocuğu ittirdim ve oyuna daldım...Rekor benimdi.May'ın geleceğini gördüğüm zaman burdan çeilirim oda burda olduğumuz anlayamaz...Gibisinden bir plan kurup ok atmaya devam ettim.

Ah harika... İlk defa Melez kampından ve evimden bu kadar uzağım,insanlar lotus çiçeği yemem için zorluyor ve Ange kayıp! Ben daha çaylağım! Tamam ilk haftam geçmişti ama hala bir çaylaktım!
Birden gözüme birşey takıldı. Bir çocuk. Bana kamptaki ilk günümde etrafı gezdiren çocuk. Kendini kaptırmış bir şekilde bir oyun oynuyordu. Yüzündeki yorgun ifadeye rağmen devam ediyordu ve elinde lotus çiçegi vardı. Olamaz o da ele geçirilmişti! Tam onu kurtarıcakken arkasında bir yerlerde Ange'i gördüm. Tam da ağzına bir lotus çiçeği götürüyordu.

''Hayır Ange!'' diye bağırarak lotus çiçeğini düşürdüm.

Sonra yanımıza bir iki bodyguard geldi. Bir tanesi:

''Fark ettiler! Çabuk yakalayın onları!'' dedi.

Hemen annemin bana verdiği bileziğe basarak kılıcımı çıkarttım. Yanımıza hiçbir şey almamıştık tabii. Adamlar kılıcımı görünce ürktü.

''Uzak durun! Elimde bir kılıç var ve bunu kullanmasını biliyorum tamam mı!'' dedim.

Umarım sahte cesaretimi yutmuşlardır diye düşünüyordum. Ann ise hala hayaldeymiş gibi sallanıyordu. İlahi bronzdan yapılmış ve etrafa yeşil bir ışık saçan kılıcımı kaldırdım ve ilk saldırımı yaptım. Adamların içinden geçmemişti. O anda iki minatora dönüştüler. Herkes bağırıp kaçmaya çalışıyordu. Savaş hızlıca başladı. Tamam kılıçta iyiydim ama iki minator da fazlaydı yanii. Bir tanesine dönerek bir manevra yaptım. Onun dikkatini dağıtmayı başarmıştım. Hemen boynuna atladım ve kafasını kestim.
İlk minator yere yıkılmışken ikincisi bana kızgınlıkla bakıyordu. Boynuzlarıyla bir hamle yapmak için eğildi ama birden yere yıkıldı. Nedenini sonra anlamıştım. Ona bir kılıç batırılmıştı. Minator düştüğünde arkasındaki kişiyi gördüm. O çocuktu. Minatorun üzerinden atlayıp bana doğru geldi.

''Siz gelmeden önce bir görev üstündeydim , siz olmasanız herşey iyi gidiyordu!'' dedi.

''Öyle mi? Buraya geldiğinde hangi aydaydık Bay Ukala?'' dedim ona bakarak.

Çocuk hatırlamaya çalıştı

''Hımm... Ekim.''

''Peki hangi gün?''

''Çarşamba,daha yeni geldim bırak da işimi yapayım.''

''Hey...''

''Troy.''

''Tamam, hey Troy biz Pazartesi günündeyiz. Beş gündür burdasın'' dedim.

Biraz üzüntüyle başını salladı. Bu arada Ange ayılmış şaşkın bir ifadeyle bize bakıyordu.

Gözlerimi bir kaç kez kırptım ve kahkahalarla gülmeye başladım.

''Ahh,May bayılmışım galiba,ne gödüğümü hayal edemezsin!Sen vardın minotor...''

kafamı bizim yanımızda bekleyen çocuğa çevirdim onu işaret ederek gülmete devam ettim.

''Bir de bir erkek çocuğu aynı bu çocuğa...Hey birr dakika!''

May bana kızım kafayı mı yedin? dercesine bakıyordu.Derin birr iç çektim ve gülümsemem soldu...

''Gerçekti değilmi? ben tam bir aptalım!''

''Eh..Yani birazcık aptalsın..'' dedim şakayla karışık. ''Ya da Lotus'un büyüsüne kapılmışsın.''
Troy'a döndüm.
''Sen geliyor musun?Çünkü biz hemen gitmeliyiz,burası canavar akımına uğramadan.''
O başını salladı.''Hayır,benim görevimi bitirmem gerek.'' dedi.
Ange'le ben Lotus Kumarhanesinden dışarı çıktık ve sonunda temiz havayı hissettik.

içimi çektim işte temiz hava bol güneş...birden aklıma içeride kalan Troy geldi cık cıklaadım.

'''Ömrünün sonuna kadar orda kalacak ve farkında değil!''

dedim ve benim de orda kalabileceğim ihtimali aklıma geldi.May'a sarıldım...

''Saol dostum sen olmasaydın şu anda Lotus Kumarhanesi'nde ömrümü geçirecektim..''

dedim.

''Önemli değil Ange.'' dedim memnun bir şekilde.

Birinin beni gerçek bir arkadaş yerine koymasından memnundum.
Bir yandan da Troy için üzülüyordum.Ama onun yardımına gelirlerdi değil mi?Kesin.

''Eee...Şimdi ne yapıyoruz Ange?'' dedim Ange'e.

''Bence ilk hangi günde olduğumuzu öğrenmeye başlamalıyız.'' dedi.

Etrafıma bakındım ve benzincinin kocaman lefhasını gördüm.

''2 gündür ordaymışız May.Hey!2 mi?ohaa!''

dedim.May'da şaşırmış bir şekilde yazıya bakıyordu.

''Ange,pegasuslarımızı çağırıp gidelim!''

Başımı salladım ve ikimizde pegasuslarımızı çağırdık.hemen emrimize itaat edip geldiler ve pegasuslarmızın üstünde kampın yolunu tuttuk.

-Rp Bitmiştir!-