Başka bir macera

Siren çalmasıyla uyandım.Neyseki kutsamam bitmemişti çünkü savaş olacaksa komik halde gidip düşmanı da güldürmek istemem.Hemen dışarı fırladım.Zell ve Roc savaşıyorlardı.Tanımadığım bir melez parçalara ayrıldı dehşet vericiydi.Sanki +18 bir filmdeydim.Hemen bileziğimi çıkardım ve kılıca dönüşmesini istedim.Savaşa daldım."Zeeelll!Dikkat et!"Hemen yanına koşup arkasında onu öldürmek üzere olan canavarı öldürdüm.Siyah tozlara alışmıştım ama her tarafıma yapışıyordu doğrusu.Bana çok fazla canavar saldırıyordu.Hiç böyleleriyle savaşmamıştım.Ama çok kolay ölüyorlardı.3 tane canavar üstüme geldi.3ü ile aynı anda baş edemiyordum.Üstüme çıkıyorlar yumruk savuruyorlardı.Sonunda bir tanesini öldürmeyi başardım.Ama öldürdüğüm kişinin tozu ikiye bölündü ve diğer iki canavara geçti.Çok tuhaftı.İkisi daha güçlü olmuştu artık.GÜMMM!Yere düştüm.Öldürücü bir darbeye karşı gelmiştim.Yine de yere kapaklanmıştım.Kolum kanıyordu ve sanırsam kırılmıştı.Kampın sınırından nasıl geçtiklerini anlamamıştım bu canavarların zaten bir de beni öldürmek üzereydiler.Peh!Hemen kalktım ve diğer kolumla savaşmaya devam ettim.Roc geldi"Kolun kanıyor,yardıma ihtiyacın var sanırım." dedi ve diğer canavarı öldürdü.Yere dağıldım.Bilincim kapanmıştı...

O gün hayatımdaki en dehşet verici günlerden biriydi.Hiç rüya görmeden ve bir anda uyandım.Zell'in başı dertteydi.Kılıcımı aldım çok çabuk ve zırhımı giyip koştum.Thalianın ağacının yanında Zell ve on beş tane daha kampçı canavarlara karşı savaşıyorlardı.Canavarlar çok fazlaydı.Kılıcımla birlikte hemen oraya daldım.Zell'in başı dertteydi ve çevresinde 3 tane drakon vardı.O kadar sinirlenmiştim ki resmen şok halindeydik.Koştum ve drakonun üstüne atıldı ve resmen biçtim onu.Üstüm simsiyah olmuştu fakat aldırmıyordum.Zell'in başında daha çok canavar vardı.Hemen yardıma koştum ve bir drakon daha avladım ama kalan iki dragon kılıcımı düşürdüler.Sol kolumda derin bir yara açtılar ki bu arada tepeden yuvarlandım.Zell bağırıyordu.Bu bir savaş narası mıydı yoksa bir feryat mıydı anlamamıştım.Tek anladığım Zell'in başı dertteydi ! Kılıcımı alıp tekrar yardıma gittim ve her an daha çok kampçı geliyordu.Aralarında Thay da vardı.Zell'i biraz daha uzağa götürdüm ve tekrar savaş alanına döndüm.Gitgide daha az canavar kalıyordu ama kampçılardan yaralılar vardı.

Yatağımdan hızla fırladım.Dışarıdan çığlıklar, kılıçların çarpışma sesleri geliyordu.Hemen kılıcım Gölge Avlayan'ı alıp dışarı çıktım.Her yer yaralı melezlerle doluydu.Çığlık atan bir kız sesi duydum.Yardıma ihtiyacı var gibiydi.Koşa koşa sesin geldiği yere doğru ilerledim.Kılıcımı iki elimle sıkı sıkı kavrayıp tepeden yukarı doğru koşmaya başladım.Karşılaştığım manzara korkunçtu.Yaralı bir kız elinde kılıcı yere yığılmış, başka bir melez ise yaralı bir halde 3-4 tane canavarla aynı anda savaşıyordu.Kılıcımı canavara doğru savurdum ancak bu canavar çok hızlıydı.Iskalamıştım.Ne yapacağımı biliyordum.Bu, annemin verdiği sihirli eşyayı ilk kullanışım olacaktı ve sanırım bundan daha iyi bir zaman da olamazdı.Tek yapmam gereken canavara biraz daha yaklaşmaktı.Kılıcımla gardımı alarak canavara doğru koşmaya başladım.Yüzüğümün takılı olduğu sol elimi hızlı bir şekilde canavara değdirdim ve canavar o anda duraksadı.Sanırım gerçekten de işe yaramıştı.Bu onu oyalarkan kılıcımı kaldırdım ve onu öldürdüm.Ah, bu siyah tozdan nefret ediyordum! Oradaki melez de diğer canavarları hallederken ben hemen yaralı kızın yanına koştum ve ''İyi misin, bir şeyin var mı?Hadi, ayağa kalk seni Büyük Ev'e götürmeliyiz!'' diyerek kolundan tutup kaldırmaya çalışırkan canavarlarla savaşmakta güçlük çeken diğer melez ''O başının çaresine bakar!Gel de yardım et bana!'' dedi.Hemen onun yanına koştum ve sihirli eşyamı kullanarak aynı savaş taktiğine devam ettim.Sonunda hepsi ölmüştü.Başımdaki terleri silerken karşımda duran meleze baktım ve ''İyi iş çıkardın.Ben Andy.'' dedim.

Evet.Karşımda bir Athena kızı vardı."Sağol , sende iyi iş çıkardın." dedim.Zell yaralanmamıştı ama Thay'ın ciddi yaraları vardı.Zell , Andrea ve ben yaralıları Apollon kulübesine , yani benim kulübeme taşıdık.Thay ile ayrı olarak ilgilendim.Yaraları gerçekten çok derindi.Zell yanımdaydı ve ağlıyordu.Thay'ın yaralarını iyileştirmek zor görünüyordu.Babamdan yardım isteyebilirdim ama yanıt verip vermeyeceğini bilmiyordum ve bu boşuna zaman kaybı olabilirdi.Thay için bütün bildiğim büyüleri yaptım.En sonunda yavaş yavaş yaraları iyileşmeye başlamıştı.Biraz da ambrosia yedirip nektar içirdik.Tabii fazla olmamasına çok özen gösterdik.Yoksa Thalia'yı iyileştirelim derken kül olmasına göz yummuş olurduk.Çok fazla büyü yapmıştım ve Thalia'yı iyileştirmek için bütün gücümü harcamıştım.Ayağa kalktım ve bir iki cümle zırvaladığımı hatırlıyorum.Aslında o cümleler ağzımdan nasıl çıktı ben bile şaşırmıştım.Çünkü o denli güçlü bir büyünün yarısında bile bayılmış olmam gerekiyordu.Ama Thay benim çok yakın bir dostumdu.Ve onu öylece bırakamazdım.Hatırladığım son şeyler bunlardı.Sonrasında derin bir uykuya daldım.
-RP BİTMİŞTİR-