Belki her şey daha farklı olur.

Athena'nın Çocuğu Mesaj Sayısı : 43 Kayıt tarihi : 08/08/11

Plajdan kulübenin girişine döndü Analena.Kapıyı çalıp çalmamak konusunda kararsızdı.Eski hayatı geldi aklına. Buraya uyum sağlayabilecek miydi ? Okulda çok sosyal değildi. Üç tane arkadaşı vardı bilim kulübünden.Onlarla güler eğlenirdi.Birçok projelerine yardımcı olmuştu. Herşeyi açılarıyla birlikte görüp kafasında birleştirip yeni bir makine ortaya çıkarıyordu.Keşke zeki olduğum kadar sosyal olabilseydim diye düşündü. Bilim klübündeki Horrane ondan nefret ediyordu. Kendisini onla yarıştırıyor başarısızlığa uğrayınca öfkeleniyordu.Erkeklerle arasının iyi olmadığını bildiğinden yanına bir sürü erkek gönderiyordu Analena'nın. Evdeyken ve arkadaşlarının yanındayken cıvıl cıvıl olan kız aniden susup kızarıveriyordu.Erkeklerin onla alay etmelerine sesini çıkarmıyordu. Alay edenlerden çok çıkma teklifi almıştı.Reddedikleri için kırgın olanlar onu ezmeye çalışıyordu.Bir erkeğin ona sırıtarak yaklaştığını görünce çok gerilirdi Veta.Özellikle yüzüne karşı yapılan tekliflerde çok geriliyor ve kekelemeye başlıyordu. Bilim klübündeki arkadaşı Phantom olmasaydı onlardan kurtulamayabilirdi de. Phantom okulda ezilen ama matematikte ve fende gayet başarılı olan biriydi. Uzun ve sıskaydı.Gözlüklerinin arkasındaki iri kahve gözleri Analena'yı görünce parlardı. Küçüklüğünden beri aşıktı kıza. Phantom'u özledim diye düşündü kız. Bu sırada elleri kendi başına hareket etmiş kapıyı tıklatmıştı. İçerden patırtılar geldi ve kapı açıldı. Ruhsuz ve sert bakan bir çift renkli gözle karşılaştı.
Üzerinde yıpranmış bir kot ve bol beyaz bir tişört vardı.
"Yenisin sanırım. Merhaba." dedi tekdüze bir sesle. Analena daha fazla gerildi. Derin bir nefes aldı ve zorlukla konuştu.
"Evet. B..ben Analena Veta Gotzone." Kız bir an ne düşünmesi gerektiğini bilemedi.
"Ha. İçeri gel. Bu arada ben Anastasia Sergeevna."
"Kaç yaşındasın ?" Analena bakışlarını açılıp kapanan kapıdan ayırdı.
"18."
"Küçükmüşsün.Birazdan diğerleride gelir." Analena kafasını belli belirsiz salladı. Gözleri odayı tarıyordu. Sessizliğe dayanamayan Anastasia söz aldı.
"Ne kadar çok inceledin böyle. Ne düşünüyorsun ?" Analena'nın gözleri baykuş ambleminden pencerelere kadar her yeri dolaşmıştı.
"Kapının yaptığı açıyı.Kapı yüz altmış derece rahat açılıyor.Ve sen ilk açtığında doksan beş derece açıyla açtın.Belki oturduğunuz yerden kalkmanıza gerek kalmadan kapı açılıp kapanabilir.Bu arada kapınız yüz seksen dereceye kadar zorlanırsa büyük ihtimalle menteşelerinden kırılacak.Hımm. Bana hemen bir kalem kağıt ver." Anastasia verilen emirden rahatsız olmuştu ama yine de kağıt kalem getirdi.
Analy hızla yemine çöktü ve bir şeyler çizmeye başladı. Anastasia'da yere çömeldi ve yapılan çizimle matematiksel ifadelere merakla bakmaya başladı.

Konu: Geri: Belki her şey daha farklı olur. Çarş. Ağus. 10, 2011 3:46 am

Duyduğu konuşmalarla kafasını okuduğu kitaptan kaldırdı.Konuşulanları tam olarak anlayamıyordu fakat seslere bakılırsa tanıdık biri değildi.Ayağa kalktı.Aynanın karşısına geçip kendine genel bir bakış atıp gördüğünden tatmin olunca seslerin geldiği yere,salona geçti.Haklıydı,tanıdık biri değildi.Yaklaşırken kızın elinde bir kağıt ve kalem olduğunu gördü.Hesaplamalar yapıyordu.Anastasia mı yaptırıyordu yoksa?Sanmıyordu.O böyle biri değildi."Merhaba!" demesiyle ikisi de irkildi.Anastasia yan bir bakış fırlattıktan sonra yana kaydı.Ardından da yeni gelen kız "Merhaba ben Analena Veta Gotzone." dedi.Scarlett gülümsedi.Bu sırrını açıkladığından bu yana ilk gülümseyişiydi.Muhtemelen Veta da öğrenince kendisini 'veto' edecekti.Kim bilir? Ama şu anlık,bu haldeyken gayet iyiydi."Ben de Scarlett." dedi kendi adını,kendi gerçek adını söylemenin verdiği tuhaf hisle.Kardeşini süzdü.Kendisinden oldukça küçüktü.Rahat altı yaş farkı vardı aralarında.Ama sormadı."Eee neyin hesaplamasını yapıyordun ben gelmeden önce?" diye sordu meraklanmış gibi.Kızın yüzü aydınlandı."Şey..Kapıyla alakalı.Şimdi-" lafının devamını getirmeye fırsat bulamadan Anastasia araya girdi "Evet anladık.'Kapının yaptığı açıyı.Kapı yüz altmış derece rahat açılıyor.Ve sen ilk açtığında doksan beş derece açıyla açtın.Belki oturduğunuz yerden kalkmanıza gerek kalmadan kapı açılıp kapanabilir.Bu arada kapınız yüz seksen dereceye kadar zorlanırsa büyük ihtimalle menteşelerinden kırılacak.' Hı-hı evet,cidden anladık." dedi taklit ederek.Umursamadığı belliydi.Scatt bazen duygusuzluk derecesinin arttığını düşünüyordu.Kendisine göre sert bir davranış sergilemişti ama...Neyse bu kısım pek de önemli değil zaten."Her neyse,diğerleri de gelir.Onlar gelene kadar biraz sohbete ne dersin?" dedi."İyi olur." diye gülerek cevap verdi Veta.Cevabın ardından da kendini koltuğa fırlattı Scatt.Odasında tıkılı kaldığı günlerden sonra sohbet kendisine muhakkak iyi gelecekti.

Athena'nın Çocuğu Mesaj Sayısı : 43 Kayıt tarihi : 08/08/11

Ayak sesleri duyunca çizdiği şekillere baktı. Evet bunu yapabilirdi. Alet edevat lazımdı ona.Kapı açıldı. Ve onlara doğru ilerleyen bir çift topuk sesi duydu. Bunların hepsini duyuyor ama kulak ardı ediyordu. "Merhaba !" Elinde olmadan irkildi. Anastasia gelene baktıktan sonra biraz uzaklaştı. "Merhaba ben Analena Veta Gotzone." "Ben de Scarlett." dedi. Analy dikkatle olnun yüzüne baktı. İfadesizdi ama kaşlarının hafif hareketinden bir şeyler düşündüğü belli oluyordu.Gözünün önüne düşen kahkülleri vardı.Çok hoştu."Eee neyin hesaplamasını yapıyordun ben gelmeden önce?" Analy tereddüt etsede anlatmaya başladı. "Şey..Kapıyla alakalı.Şimdi""Evet anladık.'Kapının yaptığı açıyı.Kapı yüz altmış derece rahat açılıyor.Ve sen ilk açtığında doksan beş derece açıyla açtın.Belki oturduğunuz yerden kalkmanıza gerek kalmadan kapı açılıp kapanabilir.Bu arada kapınız yüz seksen dereceye kadar zorlanırsa büyük ihtimalle menteşelerinden kırılacak.' Hı-hı evet,cidden anladık." Anastasia'nın araya girmesiyle şaşırdı Analena. Ama ruhsuz kızları severdi. Kendi kısıtlanmış duygusunu aklına getiriyordu.Durumu açıkladığın için teşekkür ederim kokan bir gülümseme gönderdi. "Her neyse,diğerleri de gelir.Onlar gelene kadar biraz sohbete ne dersin?" dedi. Beyni gülümse emrini verdi. Kaslarım direk harekete geçti ve aklına gelen ilk şeyi söyledi. "İyi olur." Rahatlamış bir ifadeyle kendini koltuğa bıraktı Scarlett. "Ee. Nasıl geldin buraya ?" Analena'nın midesi hızla kasıldı. Böyle bir soru bekliyordu. Gerçekten bekliyordu. Acaba onun hakkında gerçeği öğrendiklerinde ne tepki vereceklerdi. Tuhaf davranışları ve düşünme şekline ucube diyecekler miydi ? Bunların hepsini öğrenmesi için bu soruya cevap verdi.

"Babam Uluslar arası bir örgütte profösördü. Dünyayı tamamen değiştirecek ve yenileyecek icatlar yaparlardı. Bana göre dünyayı ellerinde tutacakları icatlardı. Bir çoğu eksik kalmıştı. Nasıl tamamlayacaklarını biliyordum.Her neyse. Benim IQ um biraz fazla 260-290 arasında değişken.Uyurken daha da yükseliyor." durakladı. Scarlett Ve Tasia'nın yüzlerine baktı. Tasia'nınkinden birşey anlamasa da Scarlett'ın yüzünde apaçık görülen bir şaşkınlık vardı.Scarlett elini saçlarından geçirdi ve "Devam et." dedi."Bir gün bir icat yaptım. Beyin kontrolü ile alakalı. Çalışması çok kolaydı. Ama en fazla beş yüz kişiye etki ediyordu. Babam milyonları etkilemesi gerektiğini söyledi. Bende daha fazlası için çalışmaya başladım. Babam icatı örgüte sundu. Örgütün başındaki Gustav babamın yaptığına inanmadı. O gün geldi benimle tanıştı ve akşama da bütün tanıdıklarımı öldürdü." Nefes almak için durdu. Odadaki herkes hikayeye kendini kaptırmıştı Tasia bile. "İspanya'daki yetimhaneye gönderildim. On yaşımda evlatlık verildim. Örgüt beni buldu. Karşı komşumuz yaşlı bir kahin olan Lucy'de buraya gönderdi." Durdum ve bir şey demelerini bekledim.

Konu: Geri: Belki her şey daha farklı olur. Çarş. Ağus. 10, 2011 4:56 am

"Ee. Nasıl geldin buraya ?" diye sordu sohbet açma havasıyla.Bu soruyu sormasıyla Veta'nın yüz hatları hafif bir şekilde gerildi.Fakat yine de anlatmaya koyuldu."Babam Uluslar arası bir örgütte profösördü. Dünyayı tamamen değiştirecek ve yenileyecek icatlar yaparlardı. Bana göre dünyayı ellerinde tutacakları icatlardı. Bir çoğu eksik kalmıştı. Nasıl tamamlayacaklarını biliyordum.Her neyse. Benim IQ um biraz fazla 260-290 arasında değişken.Uyurken daha da yükseliyor." Şaşırmıştı.Onun IQ su da fazlaydı fakat kardeşinin tipinden o kadar zeki biri olduğu belli olmuyordu.Ona biraz saf gelmişti.Çoğu saf insan zeki olmazdı genelde.Veta'nın ki sadece çekingenlikten dolayı öyle bir ses tonunu kullanıyor manasında bir teori attı ortaya.Ki büyük ihtimalle de doğruydu.Saçlarını hafifçe geriye attı."Devam et." dedi ardından da."Bir gün bir icat yaptım. Beyin kontrolü ile alakalı. Çalışması çok kolaydı. Ama en fazla beş yüz kişiye etki ediyordu. Babam milyonları etkilemesi gerektiğini söyledi. Bende daha fazlası için çalışmaya başladım. Babam icatı örgüte sundu. Örgütün başındaki Gustav babamın yaptığına inanmadı. O gün geldi benimle tanıştı ve akşama da bütün tanıdıklarımı öldürdü." Ağzı açık kalmıştı.Kardeşine yapılan haksızlık intikam duygusunu getirmişti.Öldürme kelimesi onu germişti ve yaşanan bir olayı hatırlatmıştı.Yüzü beyazlamıştı."İspanya'daki yetimhaneye gönderildim. On yaşımda evlatlık verildim. Örgüt beni buldu. Karşı komşumuz yaşlı bir kahin olan Lucy'de buraya gönderdi." dedi ve konuşmasını bitirdi Veta.Scarlett "Bu...Bu gerçekten çok berbat bir şey olsa gerek." dedi."Yani sevdiklerini kaybetmen.Bu berbat bir şey olsa gerek." O sırada David'in sesi duyuldu."Bunu söyleyen sen misin kardeşim" Gözlerini devirdi ve tekrardan gerildiğini hissetti.Cidden bu konu tekrar açılacak mıydı,hem de yeni bir kardeş gelmişken?"Özür dilemiştim.Daha ne yapmamı istiyorsun?" dedi tiz ve kötü hissettiğini belli eden bir sesle.O geceyi yine hatırlıyordu.Baştan sona.İçmişti,dengesizleşmişti.Ve hallettikten sonra da iyi hissetmişti."Geri gelmesini istiyorum." diye haykırdı David.Kardeşine baktı,şaşırmıştı ve ne olduğunu anlamaya çalışır gibi bir hali vardı.Gözleri tekrardan David'e döndü.Saçlarını geriye attı ve bir iç çekti.

Athena'nın Çocuğu Mesaj Sayısı : 1643 Kayıt tarihi : 08/12/10

Kamptaki kısa ama huzur verici yürüşümden sonra kulübeme dönmüş, kapının önüne gelmiştim. Tek dileğim biraz dinlenmek ve rahatlamak amacıyla bir duş alıp yatağımda keyif çatmaktı. Tam kapıyı açacaktım içeriden gelen seslerle bir an duraksadım. Sesler, kulübe kapısının ardından boğuk çıkıyordu ama yine de seslerin kimlere ait olduğunu anlayabiliyordum. Ne de olsa onlar benim kardeşimdi. "Özür dilemiştim. Daha ne yapmamı istiyorsun ?" Scarlett'in sesiydi bu. Ardından gelen haykırışın sahibi ise David'di. "Geri gelmesini istiyorum." İçimden bir ses içeride bir kavganın baş göstermek üzere olduğunu söylüyordu. Bu yüzden vakit kaybetmeden kulübenin kapısını açtım ve içeri girdim. "Selam millet, burada neler dönüyor bakalım ?" diyerek Scarlett'i ve David'i süzdüm yavaşça. Kulübede bir başkasının olduğunu fark etmem ise biraz zaman almıştı. David, hafif bozulmuş olduğunu ifade eden bir sesle "Yok bir şey." derken bense kulübedeki tanımadığım kızı süzüyordum. "Merhaba." dedim sesimi olabildiğince sevecen bir tonda tutmaya çalışarak. Daha sonra gözüm kulübedeki bavula çarptı ve onun Athena Kulübesi'nin yeni bir üyesi olduğunu anlayarak ekledim. "Kulübemize hoş geldin..." Henüz adını bilmiyordum, kendini tanıtmasını bekledim. "Ben Analena Veta Gotzone." dedi yeni kardeşim beklentimi boşa çıkartmadan. "Ayrıca hoş bulduk." İlk izlenimlerim onun pek atılgan bir kişiliğe sahip olmadığını gösteriyordu. Ona gülümsedim ve ben de kendimi tanıttım. "Ben de Summer Katherine Ramsey. Umarım kulübeye ve Melez Kampı'na çabucak alışırsın." dedim. Her yeni kardeş geldiğinde olduğu gibi bu seferinde de onun kişiliğini, iyi geçinip geçinemeyeceğimizi merak ediyordum.

» Farklı bir kurgu
» Belki Buradadır...
» Belki de gitmemeliydim
» İlk karşılaşma, belki de son...
» Tesadüfler Güzel Olur Bazen...