İlk Gün ve Bir Kavga

"Haydi, içeri girsene." dedi Persephone kızı Katnis. Onunla bir Poseidon çocuğu ile kavga ederken tanışmıştım, ki bu da ilk izlenimimin çok iyi olmasını sağlamıştı. Dudaklarımı ısırarak "Şey, bundan pek emin değilim Kat." dedim. Katnis "Annen seni sahiplendi ve sen bundan emin olmadığını mı söylüyorsun? Cidden tuhaf birisin Dekka." diye karşılık verdi. Önümde uzanan güzel ve ihtişamlı kulübeye bakarak "Unut gitsin." dedim ve içeriye girmeden önce "Geliyorsun, değil mi?" diye ekledim. İçeriye girince karşılaştığım manzara ile içim ısındı. Duvar kâğıtlarının açık rengi ve desenli mobilyalar kendimi evimde gibi hissetmemi sağlamıştı. Katnis yanıma gelerek bir ıslık çaldı ve "Bu kulübenin içini hiç görmemiştim. Bizimkinden pek farklı değil gerçi, ama tamamen ayrı bir his veriyor." dedi. Ben ona kötü bir bakış atınca ise "Tamam, tamam... Hades'in ruhani aleminden ayrılıp yanına geliyorum. Oldu mu?" diye mırıldandı. Sanırım babasının onu gönderdiği yoga dersleri yüzünden arkadaşım boynuna barış işaretli bir kolye asmak üzereydi. Ona cevap vermedim. Bunun yerine orada bulunan bir pufun üzerine oturarak bavulumu saran parmaklarımı gevşettim ve "Sence diğerleri nerededir?" diye sordum. Katnis deliymişim gibi bana baktı ve "Başının üzerinde dönüp duran yeşil bir işaret belirdiğinde yemekhaneye gitmek üzere olduğumuzu hatırlatırım." dedi. Sağ elimle hafifçe alnıma vurarak "Şu anda tanıştığım tek kardeşim Alishia ve..." dedim. Fakat sözümü tamamlayamadım çünkü Katnis ellerini kaldırıp sözümü kesti ve "Alishia'yı tanıyor musun?" diye sordu. Başımı "Evet." manasında salladım. "Ve onunla iyi anlaşıyorsun?" diye bir soru yöneltti bu sefer. Yine başımı aynı şekilde salladım. Katnis'in gözleri büyüdü ve "Cidden o cadıyla iyi anlaşıyor olamazsın! Tamam, biliyorum, o senin kardeşin ama lütfen yani Dek. Kız bencilin teki!" diye haykırdı. Kaşlarımı kaldırdım ve "Alishia ile aranızda bir sorun mu var sizin? Derdin ne senin Katnis? O çok iyi biri." diye bu sefer ben ona bağırdım.

Dekka'nın acemiliği ile dalga geçmek ve onu arenada birkaç kere yere sermek günümün çok iyi geçmesini sağlamıştı. Ta ki ağzından "Şu anda tanıştığım tek kardeşim Alishia ve..." cümlesi çıkana kadar. Sözünü kestim ve "Alishia'yı tanıyor musun?" diye sordum. Başını "Evet." dercesine salladı. Ardından "Ve onunla iyi anlaşıyorsun?" diye başka bir soru sordum. Cevap yine olumluydu. Bunun üzerine "Cidden o cadıyla iyi anlaşıyor olamazsın! Tamam, biliyorum, o senin kardeşin ama lütfen yani Dek. Kız bencilin teki!" diye bağırdım. Dekka'nın kaşları yukarıya doğru kalktı ve o da bana "Alishia ile aranızda bir sorun mu var sizin? Derdin ne senin Katnis? O çok iyi biri." diye bağırdı. Sakinleşmek için derin bir nefes aldım ve "Bak, seninle kulübende kavga etmek istemiyorum Dekka. Bu konu hakkında konuşmasak?" dedim. Fakat Dekka sakin ama azıcık da sinirli bir şekilde "Sen az önce kardeşime hakaret ettin." demekle yetindi. Evet, Alishia'ya cadı demiştim, ne varmış yani? Tabi düşündüğüm şeyi sesli bir şekilde söylemedim. Bunun yerine "Dekka, her melez birbiriyle iyi anlaşmak zorunda değil. Gördüğümde parçalara ayırmak istediğim biriyle nasıl iyi anlaşırım ki?" dedim. Dekka'nın gözleri büyürken ben de sözlerime "Gerçekten üzgünüm ama kardeşin senin kadar arkladaş canlısı değil ve..." diyerek devam ettim. Ancak Dekka sözümü keserek "Bunu ona söyle Katnis, bana değil." dedi. Bunu söylerken sağımızda duran kulübe kapısını işaret ediyordu. Oraya dönüp bakınca Alishia'nın bir eli belinde ve kaşlarını kaldırmış bir şekilde kapı eşiğine yaslanmış olduğunu gördüm. Bir an için bizi ne kadar zamandan beri dinlediğini merak ettim. Ama daha sonraki hareketleri düşüncelerimi kafamdan attı. Dekka'yı parmağı ile gösterip "Sen yeni kardeşimiz olmalısın." demişti. Ve ardından da bana dönüp elini yanındaki masaya koyarak "Sen de burada olmamalısın." diye eklemişti.

Bugün zaten berbat geçmişti.Bir Poseidon çoçuğıyla kavga etmiş,kamp marketini birbirine katmıştım.Düzeltiyorum katmıştık aslında o katmıştı.Marketi su basması benim suçum değildi.Olsa bile ilk şüpheli Poseidon çocuğu olacağı için ceza almamıştım.Çok sinirli hissediyordum ve bana sataşan ilk kişiyle kavga edebilirdim.Kulübeme doğru yöneldim.İçeri girdiğimde kardeşim Dekka ve Persephone kızı Katnis'i gördüm.Kapı eşiğine yaslanıp onları dinlemeye başlamıştım.Dekka beni fark etti ve "Bunu ona söyle Katnis, bana değil." dedi.Katnis bana doğru baktı.Sanırım konuşmanın ne kadarını duyduğumu merak ediyordu. Dekka'yı parmağım ile gösterip "Sen yeni kardeşimiz olmalısın." dedim. Ve ardından da Katnis'e dönüp elimi yanındaki masaya koyarak "Sen de burada olmamalısın." diye ekledim.Katnis dik dik bana bakarak''Ne yapacağımı sana soracak değilim.''dedi.Bu kız cidden beni gıcık ediyordu ve zaten kavga edecek yer arıyordum.Tam cevap verecekken Dekka'yı gördüm.Kavga çıkacağını anlamıştı ve yapmayın der gibi bakıyordu.Tamam diye düşündüm.Kardeşimin hatırı için kavga etmeyecektim.Ama cevap vermesem olmazdı.Sana ne yapacağını sor diyen olmadı ama burası benim kulübem sana Hades'in ruhani aleminde iyi eğlenceler dedim.Katnis son derece kızgın görünüyordu.Aslında düello isterse şaşırmazdım.Hades'ten konuşmamalıydım belki ama bu kız beni gerçekten sinir ediyordu.Katnis'e bakıp ne diyeceğini beklemeye başladım

Alishia'nın sustuğunu ve bana tehlikeli bakışlar atarak kardeşine baktığını fark ettiğim an konuşmayı kestim. Dekka'ya baktığımda "Keşke hiç cevap vermeseydim Alishia'ya..." düşüncesi geçti. Çünkü burnu hafifçe pembeleşmişti ve gözleri cam gibi parlıyordu. Dekka'nın ağlamak üzere olduğu belliydi. Nedenn bu kadar duygusal bir kız olduğunu anlayamamıştım hiçbir zaman. "Kavga etmeye gerçekten kararlısınız sanırım, ha?" dedi Dekka yutkunarak. "Şey, sadece tartışıyoruz. Biz hep böyle yaparız." dedim dudaklarıma yalan bir tebessüm oturtarak. İyi ki rol yapma yeteneğim vardı. Alishia da omuz silkerek bana doğru ilerledi ve dirseği ile düreterek kenara çekilmemi sağladı. Daha sonra da bizden bir-iki metre uzaktaki koltuğa attı kendini ve kumandayı alarak televizyonu açtı. Gayet umursamaz görünüyordu. Bir de "Katnis kendi kulübesine giderse sana kulübeyi gezdirebilirim belki." deyince sinirlerimi tekrar germiş oldu. Bunun benim için bir "Toz ol!" emri olduğunu fark ettim. Ama emir almaktan nefret ederdim ve bu yüzden yerimdenn kıpırdamadım. Ancak Dekka elini koluma koyarak "Neredeyse akşam olmak üzere, yemekhanede görüşürüz." deyince onun yüzüne hızlıca bir göz atıp kulübenin kapısına doğru yürüdüm. Arkamdan Alishia ve Dekka'nın konuştuklarını duyabiliyordum. Ne hakkında konuşuyorlardı acaba? Amphitrite kulübesinden çıktım ve kendi kulübeme doğru yöneldim. Bunu yaparken aklımdan "Acaba Alishia'ya düello teklif etse miydim? Ya da belki daha sonra arenada küçük bir karşılaşma ayarlarız." diye geçiriyordum. Kulübeme vardığım anda tereddüt etmeden içeri girdim.





-Rp Bitmiştir-