Avcılar~Serbest kurgu görevleri.

"Merhaba,ben Elena. Elena Frost. Bu notu bana yardımcı olabileceğini düşündüğüm için bıraktım. Bana sadece benim soyumdan gelen;benim gibi avcı olan biri yardım edebilir. Ve ben yıllardır bu günü bekledim. Sana başımdan geçen her şeyi anlatacağım.
1750'lerin sonuydu. Koruyucum beni kampa getirmişti ve Hermes kulübesine alınmıştım. Henüz neler olduğunu kavrayamamışken,sahiplenildim. Afrodit meleziydim;ve artık kampta kalacaktım. İlk bir ay her şey yolunda gitmişti. Yeteneğim ve güzelliğimle herkesin ilgisini çekiyordum. Kampı artık sevmeye başlamıştım. Fakat sonra kampa bir ziyaretçi geldi. Ares oğlu bir küçük tanrı. Adı Steven'dı ve sanırım 200 yaşlarındaydı. Bana baktığında her şeyi anlamıştım aslında. Benden etkilenmişti;fakat bunun doğru olmadığımı biliyordum. Çünkü tanrılar aşık olmazdı,sadece kendilerini tatmin ederlerdi.
Kampı ziyarete geldiği söyleniyordu,fakat o yerleşmiş gibiydi. İki hafta geçtikten sonra,bir gece,ben plajda yalnız otururken yanıma geldi ve beni istediğini söyledi. Onu hiç düşünmeden reddettim. Bunun doğru olmadığıyla ilgili bir şeyler geveledim;fakat o çok sinirlendi. Bu işin bitmediğini ve bir gün mutlaka intikam alacağını söyledi. Ve sonra gözden kayboldu.
Çok korkmuştum. Sıradan bir Afrodit meleziydim ve kendimi ilahi bir Ares melezinden koruyabilecek kadar güçlü değildim. Kendimi güçlü tanrıdan korumanın tek yolu vardı:Tanrıça Artemis'e sığınmak. İstemeyerek Leydi Artemis'e gittim ve avcılık yemini ettim.
Bir yıl boyunca her şey güzel gitti. Avcı olmayı istememiştim başta;fakat leydime verdiğim sözü tuttum ve iyi bir avcı olmaya çalıştım. Oldum da. Bir yılın sonunda avcıların lideri olmuştum ve Steven'ı hiç görmemiştim. Bunun böyle devam edeceğini düşünmüştüm;fakat bir hafta sonra her şey bitti.
Sabaha doğru,cirit sahasında antrenman yapıyordum. Sahada yalnızca ben vardım. Birden karşımda belirmişti. Gözlerindeki nefret anlatılamazdı. Hiç konuşmadan elime bir cirit aldı ve bana doğru gelmeye başladı. Korkudan hareket edemiyordum. Karşımda dikilde ve boş eliyle yanağımı okşayarak ''Her şey farklı olabilirdi.'' dedi. Sonra elini çekti ve ciriti karnıma saplarken ''Lanetli ruhunu da al ve git.'' diye bağırdı.
Kendime geldiğimde ilk hissettiğim şey karnımdaki acı oldu. Ellerimi karnıma götürdüm. Kandan kayganlaşmıştı. Fazla vaktim olmadığını biliyordum;fakat en azından Artemis'e gerçekleri anlatmayı istemiştim. Huzursuzlukla gözlerimi açtım. Yanımda Leydi Artemis vardı. Fakat eskisi gibi değildi sanki. Kızgın ve nefret dolu bakıyordu. Nedenini ona soramadan öldüm ve lanetli ruhum Artemis tarafından bir eşyaya hapsedildi.
Nedenini şimdi biliyorum avcı. Ares yalan söyledi. Ares Artemis'e oğlunu korumak için yalan söyledi. Ona,Steven'ı sevdiğimi söyledi.
Ruhum her gün daha çok acı çekiyor. Artık bu düzenbazlığın kurbanı olmak istemiyorum. Lütfen aşağıda verdiğim talimatları izle ve beni kurtar.
1-mekan:Kano Gölü
Nesne:Altın Kadeh
Canavara dikkat edin!
2-mekan:Cirit Shası
'Kanımı döktüğüm,canımı verdiğim yerde;her avcı bir damla kan akıtacak kadehe.'
3-mekan:Artemis Kulübesi
'Herkez bu kutsal kan karışımına silahını sokmalı;beni hapsolduğum yerden çıkarmalı.

Not: Notu nasıl yolladığım önemli değil. Birinin bana borcu vardı ve notu bırakarak ödedi."