Central Park'tan çıkıp kampa doğru uçmaya başladık.Artık kampı görebiliyordum.Bitmişti.Bütün kabuslarım bitmişti diyecektim ki altımızdan boğuk bir gürültü duyuldu.Lütfen hayal gücümün bir ürünü olsun lütfen.Ama değildi.Kat'e baktım ve onun da en az benim kadar endişeli olduğunu gördüm.Aldırma sadece yoluna devam et,sadece yoluna devam et.Tabi bu da imkansızdı çünkü yaratık -artık o her neyse- bize doğru sıçradı ve ben sadece altımızda kapanan dişlerin çıkardığı sesi duydum.O sırada aklıma elimin içindeki dövme geldi.Elimi açarak alta doğru tuttum ve canavar Favilla'yı ayağından yakalamak isterken benim güçlü kalkanımla karşılaştı. "Kat çabuk!" diye bağırdım. "Elimden geldiğince hızlı gidiyorum!" diye cevap verdi.Kampa çok az kalmıştı.Ve dikkat edince canavarın artık buralarda olmadığını gördüm.Kat Favilla'yı aşağı indirdi ve kampa geri döndük.