Melez Kampı'na geleli uzun sürmemişti ama kampta şu sıralar tehlike kol geziyordu.Canavarlar sürekli olarak davet edilmiş gibi dolaşıyorlardı kampın içinde,her gün bir çok kişi yaralanıyordu.Bu yüzden kamp bu sorunu halledene kadar bizi bir haftalık tatile gönderdi.Herkes istediği yere gitmekte serbestti.Ben elbette NYC'i tercih ettim,yuvamı...
Kafamı uçağın camına vurdum.Çok sallantılı bir yolculuktu açıkçası.Birazcık dalınca bile mutlaka bir yerlere bir yerlerin çarpıyordu."Thank you for prefering British Airways.Please fasten your seat belts." dedi bir ses.Kemerimi bağladım ve kendimi dikledim.İnişler çok sarsıntılı olurdu genelde.İniş gerçekleştikten sonra koltuğumun üstündeki çekmeceyi açıp montumu ve çantamı aldım.
Bavulların geldiği yer tam bir felaketti!Üç saat bavulumu bulmakla uğraştım.Üstelik bavulumun rengi cırtlak yeşildi!Bavulumu aldıktan sonra bir taksi tutup otelime gittim.Otelin adı çok sıradışıydı (!) açıkçası , Otel.
Taksici "Borcunuz 7 dolar 52 cent" dedi.O kadar bozukla uğraşmak istemediğimden ona küçük bir drahmi verdim."Üstü kalsın" dedim gülümseyerek.Sonra da bavulumu ve çantamı alarak taksiden çıktım.Bu arada söylemeden edemeyeceğim verdiğim drahminin değeri 5 dolardı!Ama olsun iki dolar elli iki centin borçlanması mı olur?
Otele girip rezervasyon kağıdımı gösterdikten sonra beni odama çıkardılar.Çok büyüktü.Büyük derken gerçekten çok büyüktü.Biraz dinlenip bavullarımı boşalttıktan sonra bikinimi,üstüne şortumu ve yarım tişörtümü giydim.Plaj için gerekli malzemeleri plaj çantasına koydum.Gözlüğümü taktım.Sonra da önce odadan ardından otelden ayrıldım.
Sahile giderken sürekli takip ediliyormuş gibi hissediyordum.Hissetmek değildi bu,takip ediliyordu.Bir sürü sokak değiştirmiştim ama o 'his' hala geçmiyordu.Sonunda çıkmaz yola geldim.Geri dönecek vakti bulamadan önümde bana doğru koşan/uçan bir Harpia gördüm.Hemen dipsiz çantamdan kılıcımı çıkardım.Ardından ben de ona doğru koştum.Daha ne olduğunu anlamadan kolumda dayanılmaz bir acı hissettim.Çığlık attım.Gerçekten çok acıyordu.Bu yara sinirlenmemi ve o yaratığı öldürme isteğimin artmasına neden oldu.Tekrardan ona doğru koştum , koşarken fark ettim ki beni yaraladığı kolumu hareket ettiremiyordum.İşte şimdi o canavar ölecekti!Tek hamleyle canavarın kafasını kopardım.Ardından yere düştüm.Her tarafım acımaya başladı aniden.Hemen ambulansı aradım.Nerede olduğumu söyledikten sonra bayıldım.
Gözlerimi bir hastanede açtım."Merhaba." dedi bir bayan."6 gündür buradasın hayatım.Umarım artık tamamilen iyileşmişsindir.Kolun kırılmıştı.Onun dışında bir çok yerinde yara vardı.Onları hallettik ama sen yine de uzun süredir baygınsın" Şaşırmıştım.Altı gün mü?! Ona ne zaman çıkacağımı mırıldanarak sordum.Büyük ihtimalle bu gece dedi.Öyle de oldu.Bu gece çıktım ve Melez Kampı'na geri döndüm.Sonra da kulübeme gidip kimseye hiçbir şey söylemeden uyudum.
Konu: NYC de bir haftalık tatil 
Çarş. Haz. 01, 2011 1:36 am