Aman Tanrım! Başı sonu belli olmayan bi ormana girdim. Amacım casusluk yaptığı sanılan 3 melezi takip etmekti. Ama '' DEHB '' hastalığım sağolsun, bir ağaç köküne takılıp düştüm. Sorun ne mi?
Gizli görevde takılıp düşerseniz, şuanki halim gibi canınızı dişinize takıp var gücünüzle koşturmanız gerekiyor. Arkanızda 15 tane melezin sizi öldürmek için koşturması nasıl bir duygu? Kaçmana izin veremeyiz melez. Vazgeç hepimize karşı %0.01 bile şansın yok! Ne yapmalıyım, ne yapmalıyım... Evet. Burası neresi, Kaliforniya olmalı herhalde. İşte, bu korna benim tek ve son şansım.Düüüüüüüüt. Patron? Bu toynak sesleri nereden geliyor? Yanımdan bir ok rüzgarı yararak yanımdan geçti. Arkasında da küçük bir bayrak asılıydı, sanırım üstünde ''Kaliforniya Parti Midillileri'' yazıyordu. İşte bu, çağrıma yanıt geldi. Arkama bakınca bir melezin geriye doğru uçtuğunu gördüm. Çok acımış olmalı. Arkasından bir ok yağmuru geldi. Kendimi sağlam bir ağacın altına atmasam delik deşik olacaktım. 5 dakika sonra düşmanlara 20-25 kişi civarında destek geldi. Bazı sentorlar geri dönüyordu. Yaklaşık olarak 17 kişi falandık sanırım. 16 sentor ve ben. Düşmanlarda dikkatımı çeken tek şey, aralarında hiç okçu yoktu. Hepsi kılıç kullanıyordu. Bu yüzden şanslıydık, sentorlar attığını vuran tiplerdendir hedeflerini hiç şaşırmazlar. Sentorlarla hemen bir plan geliştirdik. Çok basit bir plandı. Ben saldırıp oyalayacaktım, onlarda vuracaktı. Melezler sanırım acemiydi. Yarısından fazlasını çok kolay alt ettik. İşin başındaki kimse, melezleri kampa ulaşmadan yanına alıyor olmalıydı. Çoğu kılıcı eline yeni almış tiplerdi. Nihayet düşmanlarla işimiz bitince hızlıca bir sentorun sırtına atlayıp bulundukları mekana gittik. Bu sentor kornasını Chiron'dan almıştım. Bir kez daha onun sayesinde hayatım kurtulmuştu. Bazen düşünüyorumda, o 3 bin yıllık hayatta neler gördü, neler yaşadı. Sentorlar hızlarını aldıklarında öyle bir gidiyorlarki. Bir taksiyle 40 dakikada gideceğiniz yeri 10 dakikada götürüyorlar. 30 dakikada kampa varmıştık. Tekrar teşekkür edip minnetlerimi sundum.
Kampa geldiğimde herkes etrafımı çevrelemişti. '' Hoş geldin '' diyorlardı. Aralarında Chiron belirdi. Felix, görev nasıl geçti? Pek iç açıcı sayılmaz. Takip ederken takılıp düştüm, beni fark ettiler. Senin verdiğin korna sayesinde kurtuldum. Ama işin içinde kim varsa, melezleri kampa ulaşamadan yanına alıyor. 5 melezle aynı anda savaştım 5 ide kılıç tutmayı yeni yeni öğrenmiş gibiydi. Anlıyorum. 2-3 gün sonra gene aynı göreve gideceksin. Fakat yanında 2 kişi daha gelecek bunları sen seçeceksin. Chiron, şunu 5'e çıkarsak olmazmı? Okçular gerçekten çok işe yarıyor. Ares kulübesinden 1 kişi , Apollon kulubesinden 3 kişi gelebilrse çok iyi olur. Düşünücem Felix. Haydi melezler, kahvaltı vakti... O gün sıradan geçti. Kılıç talimiydi, binicilk falan filan... Ertesi günü sabah kahvaltıda Chiron duyuruyu yaptı. Ares kulübesinden 1 kişi ve Apollon kulübesin 3 kişi göreve katılmak üzere gönüllü oldu. Ares kulübesinden Jake Adam, Apollon kulübesinden Jim John, Emily Brooke, Candice Lory katıldı. Ertesi sabah şafak söker sökmez yola çıktık. Ve gene aynı ormandaydım. Bilmiyorum ama bu ormana girmek bana huzursuzluk veriyor. O sırada Emily, içimde tuhaf bir his var ormana girdiğimizden beri. Diğerleride kafalarını sallayarak onay verdi. Şimdi fark ettim ağaçların yaprakları simsiyahtı. Kafanızı kaldırınca bırakın gökyüzünü, ağacın dalındaki birşey gözükmüyordu. Saatimiz olmasa zaman kavramı diye birşey olmayacaktı. 2 gün önce savaştığımız yeri fark ettim. Sentorların ok yağmurundan bir ağaç devrilmişti. Birden bir ses duydum ve diğerlerine sessiz olmalarını söyledim. Sesin geldiği yöne doğru yavaşça ilerlemeye başladık. 250-300 metre ötede 4-5 tane çadır gördüm. 10-15 tane çocuk kılıç kullanmayı öğreniyordu sanırım. Hepsinden büyük bir çadır vardı, sanki taşınabilir saray gibiydi. Saat öğlen 2 civarıydı. Akşam üstüne kadar beklemeyi tercih ettik. O sıradada plan yaptık. Kampta çadırlara uzak bir yerde yangın çıkardık. Yangını gören acemi melezler çığlık içinde kaçışmaya başladılar kargaşa çıktı. Bizde o sırada saray gibi olan çadıra daldık. Patronlarını görünce gözlerime inanamadım. Bu 2 yıl önce çok tehlikeli bir göreve gidip öldügü sanılan melezdi. Herkes onun için yaslara boğulmuştu. Meğersem o gizli işler çeviriyormuş. Sen, sen O'sun. Chapman Beletti. Vay vay vay, kimleri görüyorum. Diyordum durduk yere yangın nasıl çıksın. Buraya geldiğinize pişman olacaksanız melezler! Seni hain, bu yaptıklarının bedelini ödeyeceksin. Emily, Candice siz kapıyı tutun. O sırada sinirimden patlamak üzereydim. Kamp O'na çok alışmıştı, sözde ölümü kampı çok etkiledi. Günler çok durgun geçti. Ama bütün kamp onun için üzülürken. O daha ne olduğunu bilmeyen melezleri yanına alıyor. Kendini korumak için daha ne olduğunu bilmeden eline kılıç verip '' Öl '' diyorlardı. Dışarıda kıyamet kopmuştu. Sanırım kargaşadan dolayı yangın söndürülemedi. 1 çadır yangınlara teslim oldu. Candice! Candice dediğimi anladı hemen 30 dakika bayıltan iğnesini bacagına soktu. Anında bayılan Chapman yere düştü. Çadırın arkasından bir yarık açtık. Çadıra yazık olmuştu çok güzel bir çadırdı. Tam kaçarken Emily yangının ortasına küp gibi birşey fırlattı. Küp anında patlayarak bütün yangını söndürdü. Fakat ozaman bizi gördüler. Hemen okçulara Chapman'ı alıp arkalarda biryere götürüp, sonrada bize destek vermelerini söyledim. Bizde Jake ile 30 kişiye karşı savunmaya geçtik. Biz acemi melezlerle uğraşırken, Chapman'ı bir ağaca bağlıyıp geldiler. İyiki onları almışım biz biriyle uğraşırken onlar üçünü birden etkisiz hale getiriyorlardı. Düşmanlar bi duraklama yaşayınca bizde o andan istifade edip, Var gücümüzle kaçmaya koyulduk. Chapman'ın iplerini çözmesi biraz uzun sürsede, kaçmayı başardık. Melez kampına vardıgımızda, kimse gözlerine inanamadı 2 yıl önce ardından okadar göz yaşı dökülen kişiyi elleri, kolları bağlı bir şekilde kampa götürmüştük. Bundan ilginci varmıydı. Chiron topluluğu görünce koşa koşa geldi. Felix, bu da kim? yüzünü çevirince Chiron gözlerine inanamadı. Bu melez. Bu 2 yıl önce ölen Chapman Beletti değilmi. Pardon öldüğünü sandığımız. Evet, Chiron. Bu gidişimizde bir kampa rastladık. Orada bulduk Chapman'ı. Kampın patronu kendisi. Neyse, geri kalanını kendisi anlatır nasıl olsa. Yürü bakalım melez.
O sırada hayatımda gördüğüm en güzel kız geliyordu karşıdan. Afrodit kulübesinin lideri '' Megan Ashley ''. Ben hangi kulübeden miyim? O sorunun yanıtını bende bilmiyorum. Elbet biri sahiplenicek beni. Megan yanıma geldi. Selam Felix. Nasılsın, görevden sapasağlam gelmişsin. O deniz mavisi gözleri yokmuydu off. Selam Megan. Evet tahmin ettiğimden kolay oldu görev. Söylesemmi, söylemesemmi. Ya kabul etmezse. Sana bir soru sorabilirmiyim? Tabiki. Eee. Megan Ashley benimle bu geceki havai fişek gösterisine gelirmisin? Şapşal, hiç sormayacaksın sanmıştım. Tabiki gelirim. O gece havai fişek gösterisi çok güzel geçmişti. Megan o gece çok güzeldi. Onu kulübesine kadar götürdüm. O gülüşü yokmuydu. İyi geceler Felix, ve buda iyi geceler öpücüğün. Aman Tanrım! Az önce dünyanın en güzel kızı beni öptümü? Sadece ''İyi geceler'' diyebildim. Ve arkamı dönünce Hermes kulübesinden ve Afrodit kulübesinden bir kaç kişinin birbirine para ödemekte olduğunu gördüm. Üstümüze bahis bile oynanmıştı. O saatten sonra kimse mutluluğumu bozamazdı. Dünyanın en mutlu insanı bendim.
Konu: Felix Zenger 
Çarş. Mayıs 25, 2011 6:19 am
