Arkadaşı Ziyaret

Kulübemde oturmuş aynı dergiyi tekrar tekrar okuyordum.Çok sıkılmıştım.Aklıma birden arkadaşım Zoe geldi.Onu ziyaret edebilirdim.Zaten bir kaç kez davet etmişti beni.Dergiyi çöpe atıp Hekate Kulübesine doğru yürüdüm.Önce kapıyı tıklattım sonra içeri girdim.Zoe kanepeye uzanmış bir şeyler okuyordu.Selam.Ben geldim. dedim. Doğruldu ve bana baktı sonra gülümsedi. "Hoşgeldin.Sonunda kulübenden dışarı çıktın." dedi.Güldüm ve "Senin için çıktım." dedim.

Kulübedeki rahat koltuğa uzanmış kitap okurken kapı tıklatıldı ve biri içeriye gridi. Dönüp baktım. Dionysos kulübesinden arkadaşım Chelsea'ydi bu. "Selam. Ben geldim." diyerek direk konuşmaya daldı. Ben de gülümseyerek "Hoşgeldin. Sonunda kulübenden dışarı çıktın." Gerçekten de Chelsea yemek ve ders zamanları dışında kulübesinden çıkmıyordu. Onu ilk kez kulübe dışında görmüştüm o zamanlar haricinde. O sırada Chelsea sırıtarak [color:afaf=8e68ad]"Senin için geldim." dedi.

Vay be! Demek o kadar değerim vardı Chelsea'nin gözünde. Bunu duyduğuma sevinmiştim. Chelsea ile fena halde birbirimize benziyorduk.

"Kulübende olduğun zamnalarda ne yapıyordun peki? Şarap içip sonra da bir köşede sızıyor muydun?" diye sordum. Ger.ekten de insan tüm gün boyunca külübede oturmaktan ne zevk alırdı ki? Öyle tipleri hiç anlayamıyordum.

Kendi kulübem dışında bir kulübe birden ilginç gelmişti.Alışmaya çalışıyordum. "Kulübende olduğun zamnalarda ne yapıyordun peki? Şarap içip sonra da bir köşede sızıyor muydun? dedi."Yok azalttım biraz.Çok içince kusuyorum da." dedim yüzünü buruşturdu.Doğru başkaları için iğrençti.Ama kardeşlerim arasında çok normal bir şeydi.Çok içen kusardı.Biri kusmuğu temizler diğeri de kusanı. "Özür dilerim.Birden sen bu şeylere alışkın olduğunu düşündüm." dedim.İyice batıyordum. Halime güldü ve ben de gülmeye başlamıştım. "Eee sen nerler yapıyorsun kulübende " dedim

"Eee. Sen neler yapıyorsun kulübende?" diye sordu Chelsea sonra. Aslında kulübemde gayet önemli sayılabilecek bir şeyler yapıyordum. Kitap okuma ve büyüler icat etme. İkincisiyle daha çok haşır neşir olduğum söylenebilirdi tabii.

"Ben mi? Aslında sadece büyü kitaplarından çeşitli büyüler araştırıyorum ve arada sırada kitap okuyorum. Ama büyü öğrenmek çok uğraş isteyen bir iş. Kolay öğrenen biri olman lazım. O iş için insanda zeka diye bir özellik olması gerekir." dedim. Ve böbürlenmek gibi oılmasın ama o bende var. Bunu kime söylemişti bilmiyordum gerçi. Ama iyi ki de söylememiştim. Yoksa kibirli biri gibi görünürdüm. Kısmen öyleydim de ama bu kampta üstelik daha çaylakken düşman edinmek en son isteyeceğim şeydi.

"Biliyor musun aslında sürekli kulübede oturmak sıkıcı oluyor. Sen hiç sıkılmıyor musun?" dedim ona. Aklımda bazı planlar oluşmaya başlıyordu.

"Merak etme yavaş yavaş gün ışığına çıkmaya başladım." dedim gülerek.O da gülmüştü.
"Senle macera yaşamak zevkli olur Zoe." dedim. Sanırım aklından macera ile ilgili bir şey geçiyordu "Kulübenden çıkarsan yaşarız." dedi."O zaman bunu evet olarak alıyorum dostum. En kısa zamanda bir maceraya atılmalıyız." dedim.Biraz daha konuştuktan sonra kendi kulübe doğru yürümeye başladım.

RP bitmiştir.