Tanrıça Nyks'in karşısında uyuyorum.

Alexis ve Ryzell için bir plan düşünmenin zamanı gelmiş de geçiyordu. Ryzell'a son denetlemede kaçtığı ve işi bana bıraktığı için öfkeliydim. Gerçi döndüğüne Alexis ve benden fena azar işitmişti ama bu yeterli değildi. Aklını adamakıllı başına getirmek için bir plan yapmam gerekiyordu. Alexis ise temizlik sırasında temizliğini benden önce bitirmişti ve bana yarıdm etmemişti bitirdikten sonra. İnsan bir kardeşim yeni geldi, ona yardımcı olayım der değil mi? Ne gezer!

O yüzden daha rahat plan kurabilmek için Long Island'e gittim. Burası kesinlikle daha rahat plan kurabileceğim bir yerdi. Hemen gidip banklardan birine kuruldum. Kurulmuştum kurulmasına ama bank bana yumuşacık, kuştüyü bir yatak gibi gelmeye başlamıştım. Yavaş yavaş gözkapaklarım kapanmaya başlamıştı. Kapanmasını engellemek için bir şey yapamıyordum da. Ah baba, sırası mıydı şimdi?

Uykuya dalarken düşündüğüm son şey o oldu.

* * *

"Melez! Burası yatak değil! Git kulübene öyle uyu! Seni buharlaştırırsam görürsün uykuyu!" diyen şirret bir sesle uyandım. Gözlerimi açtığımda karşımda o şirret sesin sahibi olan kadın duruyordu. Kadın gecenin beden bulmuş hali gibiydi. Baştan aşağı simsiyah giyinmişti. Elbisesi siyahtı, saçları deseniz -evet bildiniz!- yine siyah ve snaki hiç taranmamış gibi kıvır kıvır ve karmakarışıktı. Kadın buna aldırıyormuş gibi değildi gerçi. Son derece tehlikeli ve kurnaz grünüyordu. Gözlerinde de acımasız bir ifade vardı. Biraz ürpermiştim doğruyu söylemek gerekirse. Ama bunu göstermeyecek kadar soğukkanlıydım.

"Özür dilerim hanımefendi ama öncelikle bana kim olduğunuzu ve burada ne yaptığınızı söylerseniz memnun olurum." Tam istediğim gibi soğukkanlı ve korkusuz bir sesle konuşmuştum.

Melezi dikkatle inceledim. Kararlı ve soğukkanlı yapısı onu tehlikeli bir rakip ypardı. Belki bu melezi kolyemi bulmakla görevlendirebilirdim. Üç gün önce çok değerli kolyem kaybolmuştu ve onu arama çalışmalarım sonucunda kolyenin neree olduğunu öğrenmiştim. Ve ne yazik ki ben oraya giremezdim. Ama bu melez girebilirdi.

"Ben Tanrıça Nyks'im melez. Ve burada ne yaptığım seni ilgilendirmez. Aslında seni bir fareye dönüştürüp denize atmayı düşünüyordum." Son sözü melezi test etmek için söylemiştim. Bakalım ne diyecekti?

"Neden beni bir fareye dönüştürmeyi düşnüyordunuz tanrıçam? Size herhangi bir saygısızlık yapmadım." Tavrı hala değişmemişti. Ayruca tam da istediğim türden bir cevap vermişti.

"Senin adın ne melez?" Ona kolyemi bulma görevini vermeyi düşünüyordum.

İtiraf etmem gerekirse Nyks'in bu sakin tavrı karşısında şaşırmıştım. Bana bağırıp çağırmasını sonra da buharlaştırmasını falan bekliyordum. Ama onun yerine benimle sakince konuşuyordu.

"Ben Georgina." dedim tanrıçaya. "Hypnos'un kızıyım." Az daha Nyks'e babaannem olduğunu söyleyecektim ki son anda susmayı başardım. Çünkü onu dersem kesin beni buharlaştırırdı.

"Neden bankta uyuduğun anlaşıldı." Nyks bir şeyler düşünüyormuş gibi volta atıyordu. "İyi savaşır mısın melez?"

Bir başka beklenmedik soru daha. Niye böyle sorular soruyordu ki? Yoksa... Ah! Tabii ya! Bana bir görev vermek istiyordu.

"İyi bir savaşçıyımdır tanrıçam ama savaşırken kılıç yerine fırltılabilir bıçaklarımı ve özel yeteneğimi kullanırım. Bana bir görev mi vermek istiyordunuz yoksa?" Bir şeyler anlamak umuduyla Nyks'in yüzüne baktım ve tanrıçanın bu kavrayışım karşısında şaşırdığını gördüm.

Bu kız aynı zamanda zekiydi de. O yerin tuzağına kolay kolay kolay düşmez gibime geliyordu. Evet, kesinlikle bu kıza görev verecektim. Ama görev sırasında uyumasa iyi olurdu!

"Doğru tahmin melez. Sana bir görev vermek istiyorum. Görev ne olursa olsun bırakmayacağına Styks nehri üzerine yemin et ama."

"Görevin ne olduğunu söylerseniz önce memnun olurum tanrıçam." Herhalde kız zekiyse Styks nehri üstüne yemin etmeden önce görevi bilmek isteyecekti.

"3 gün önce çok değerli bir kolyem çalındı. Görevin onu bulmak. Ama sana fazla bir iş düşmeyecek. Ben nerede olduğunu zaten biliyorum ama oraya giremem." dedim ve tepkisini ölçmek için meleze baktım.

"Peki kolyeniz nerede saklanıyor o zaman?"

"Lotus Kumarhanesi'nde." dediğim anda melezin yüzündeki şaşkınlık ifadesi görülmeye değerdi. Ama neden şaşırdığını hala anlamamıştım.

Lotus Kumarhanesi mi? Kim oraya bir olye saklamak istemiş olabilirdi ki? Gerçi bunun cevabını çok yakında öğrenecektik ama şu andaki dertlerim farklıydı. Yüzümde oluşan şaşkınlık ifadesini gizleyememiştim ve Nyks bunu muhakkak fark etmiş olmalıydı. Yüzümdeki şaşkınlık ifadesini hemen yok edip konuşmaya başladım.

"Tanrıçam, göreve ne zaman gitmemi istiyorsunuz?"

Nyks bana delirmişim gibi baktı. "Bu göreve tek başına gitmeyi düşünmüyorsun, değil mi melez?"

Yüzüm parça parça kızarırken durumu toparlayıp "Tabii ki hayır. Sadece ağzımdan kaçtı öyle." dedim. Nyks inanmadığını belli edercesine alayla 'hıh'ladı.

"Peki bu göreve kimi ya da kimleri davet etmeyi planlıyorsun?" diye sordu Nyks.

Cevabım hazırdı. "Nicole'ü davet etmek istiyorum aslında." dedim. "Ares kızı."

Nyks başını salladı. "İyi seçim. Peki başka birini davet edecek misin?"

"Hayır."

Nyks "İyi o zaman. Benim şimdi gitmem gerek. Kolyeyi üç gün sonra Olimpos'a getirirsin." deyip buhara dönüştükten sonra gözden kayboldu.

RP Bitmiştir!