Xavier Raven Swan vs. Eliesha Keys

Bu kadar seyirciye karşılık bir düello... Evet, bu hiç beklemediğim bir düello olacaktı. Zaten karşımda Xavier'in olması beni yeterince şaşırtmıştı, bir de bu kadar çok seyircinin arena'ya gelmesi benim iyice tereddüt etmeme sebep oldu. Yine de biliyordum ki bu kadar seyircinin olması, kampta tanındığımızı ve bu düelloyu merak ettiklerini gösteriyordu. Tabi bir de destek için gelenlerde vardı, özellikle kardeşlerim. Derin nefes aldım ve yanıma düzelttirdiğim kılıcıma baktım. Elime tam oturuyordu ve hareketimi kolaylaştırıyordu. Bu yüzden başka bir kılıç seçmek yerine kendi kılıcımı kullanmayı kabul etmiştim. Gülümsedim ve etrafıma baktım, aslında henüz tam olarak arenaya çıkmamıştım. Son hazırlıklarımı yapıyor ve arenaya açılan kapıdan dışarısını gözetliyordum.

Birden hakemin isimlerimizi söylemesiyle çok az zamanımın kaldığını ve hazırlanmam gerektiğini çok iyi anlamıştım. Son kez kendimi kontrol ettim; kılıcım, kalkanım ve üzerimdeki kıyafetlerim tamamdı. Artık önemli olan tek şey iyi kılıç kullanmaya kalmıştı. Ne de olsa suyu ikimizde kullanamayacak, sadece kılıçla idare edecektik. Derin nefes aldım ve tekrar ismim okunana kadar heyecan ile bekledim. Aslında kısa olan ama bana çok uzun gelen bekleyişin ardından sonunda ismim okundu ve arenanın ortasına doğru ilerlemeye başladım. Karşı tarafımdan da Xavier bana doğru geliyordu. İkimizde ortaya gelince durduk ve birbirimize selam verdik. Evet, hiç böyle bir arenada düello yapmamıştım ama başlangıçta neler olacağını da çok iyi biliyordum. Birbirimize selam verdiğimiz sırada arenadan isimlerimiz söylenmeye ve çeşitli sloganlar kullanılmaya başlanmıştı bile. Bu beni hem sevindirmiş, hem de korkutmuştu. İlk düello'm olduğu için rezil olmak istemiyordum, hem de bu kadar çok seyircinin önünde.

Meraklı gözlerle arenaya baktım. Bir sürü melez gelmişti, neredeyse her kulübeden tanıdığım herkesi görmüştüm. Arenayı tararken ilk gözüme çarpan Anna oldu. İkizimi gördüğüme o kadar çok sevinmiştim ki içim birden cesaretle dolmuştu. En alt yani bana en yakın kısımdan beni izliyor ve ismimi bağırıyordu. Benim ona baktığımı fark edince gülümsedi ve dudaklarını kıpırdatarak Başaracaksın. gibi bir şeyler mırıldandı. Ona onay verircesine başımı salladım ve gülümsedim. Aslında başaracağıma o kadar emin olamasam da en azından ikizimin yanımda olduğunu biliyordum. Bu da bana cesaret kazanmamı sağlıyordu. Ardından gözlerimi Anna'dan ayırarak arena da dolaştırmaya devam ettim. Lucy, Sere, Sat, Mana, Ashley, Ravelo, Fenix ve bir çok arkadaşımı arenanın değişik yerlerinde görünce gülümsemeden edemedim.

Sonunda gözlerimi arenadan ayırarak rakibim, aynı zamanda üvey kardeşim Xavier'e çevirdim. Onunla daha önce karşılaşmıştık ve iyi anlaştığımızı düşünüyordum. Tabi iyi ya da kötü anlaşmamızın şu an bir önemi olmadığının farkındaydım. Bir düelloya başlamak üzereydik ve bütün düşüncelerimizden sıyrılıp sadece düelloya ve hamlelere konsantre olmamız gerekiyordu. Bende aynısını yaparak çok kısa bir süre içinde gözlerimi kapadım ve aklımdan bütün düşünceleri silerek Xavier'e ve hakeme baktım. Artık ikimizde hazır gibi gözüküyorduk ve beklediğimiz tek şey hakemin başla işaretiydi...