David Learn(2.Rp)

Benim adım David Learn.
On beş yaşındayım. Birkaç yıl öncesine kadar New York’ta sorunlu çocuklar için özel bir okul olan “The Problems Children Academy” okulunda öğrenciydim.
Sorunlu bir çocuk muydum?
Evet, öyle diyebilirsiniz. Bunun için size bir anı anlatabilirim.
Bir gün “Yunan ve Roma Galerisine” gezimiz vardı bu geziyi sevmemin nedeni geziyi düzenleyenin Bay Carter olması ama bide Bayan Reyna var tabi o öğretmenden nefret ediyorum. Bu gezide uslu durmaya niyetliydim ama ne yazık ki pek de öyle olmadı benim en yakın dostum “Guido” ayaklarından biri olmadığı için değneği olmadan yürüyemiyor. Gezi için çok heyecanlıydım. Hemen eve girip gerekli eşyalarımı aldım anne “görüşürüz.” dedim ve çıktım. Bazılarınız sorabilir belki “babana neden bir şey demedin” diye. Babam ben daha doğmadan önce gemisiyle denizdeyken bir fırtına sonucu kaybolmuş. Annem öldü der ama ben hep yaşadığını hissederim. Yüzünü bilmesem de rüyalarımda benimle konuşan bir adam olduğu biliyorum çünkü görüyorum. Evden çıktığımda okul otobüsü beni bekliyordu. Otobüsten içeri girdim ve dostum Guido’nun yanına oturdum. Ben gezi için meraklanırken Guido’yu pek de heyecanlı görmüyordum aslında o tedirgindi “titriyordu” bilmiyorum ama bana öyle geldi galiba.
Galeriye gelmeden Guido bana “David” dedi.
“Evet” diye cevap verdim.
“Şey galeride çok fazla soru sorma ve dikkat çekmemeye çalış” dedi.
“Neden” diyemeden otobüsün kapısı açıldı ve galeriye doğru ilerlemeye başladık.Galeriden içeri girdiğimizde.
İçeride on iki tane olimpos tanrılarının heykeyleri vardı. En sevdiğim tanrılardan biri “Athena” çok ihtişamlıydı çoğu bilgeliği ve zekilikle karşılaştır ki bu çok yanlış bir şey. Bilgelik ve zekilik aynı kefeye konmamalıydı bence.Daha sonra ilgimi çeken “Poseidon” oldu ki bu ikisinin birbiriyle rekabet içinde olmasına anlam veremiyordum. Daha sonra bay Carter bana seslendi.
“David” dedi.
“Evet Bay Carter”diye cevapladım.
“Poseidon’un Romalı ismi nedir”diye sordu.
“Aslında bunu biliyordum ve kolay bir soruydu”diye düşündüm.”Neptün”diye cevapladım.
“Doğru” dedi Bay Carter.
“O kadar rahatladım ki ilk defa bir dersten geçmenin mutluluğunu yaşıyacaktım”diye düşündüm.
O sırada Bayan Reyna bana seslendi.
“David” dedi.”Seninle biraz konuşmam gerek.”dedi.
“Tabi Bayan Reyna”dedim. Sesinde “şimdi David 1 ay sınıf temizlemeyle cezalandırıldın” diyeceğini zannediyordum, yanılmışım.
Kapalı bir odaya girdiğimizde beni iterek yere düşürdü ve bir şeye dönüştü eee adını tam olarak bilmediğim bir canavara. Beni havaya kaldırdı ve bağırmaya başladı.
“Miğfer nerede çabuk söyle”diye bağırdı.
“N-ne neyden söz ediyorsun”dedim. Korkmuştum. Bence bu çok normal bir şey. Bir buçuk metrelik kanatlı bir yarasa bana dişlerini gösteriyordu. Korkumu ne kadar gizlemeye çalışsam da bunu yapabilmek pek mümkün değildi.
“Karanlık miğferden söz ediyorum. Sende olduğunu biliyorum David Learn ya onu bana verirsin ya da sana ceza tarlalarında ölene kadar işkence ederim.”dedi.
Tam o sırada Guido içeri girdi.
“Dave”diye bağırdı. Hemen ardından Bay Carter da içeri geldi.
“Seni yaşlı sentor bana engel olamayacaksın.”dedi tıslayarak.
“İnan bana sana ne yapacağımı bilemezsin.”dedi Bay Carter. Nasıl bu kadar cesur olabiliyor anlayamadım.
Bana dönüp.” Şimdi küçük melez Karanlık Miğfer nerede?”dedi Bayan Reyna.
“B-bilmiyorum”dedim.
“O çocuğu hemen yere bırak “dedi Bay Carter ve Yunanca ya da Latince bir şeyler söyledi.
Daha sonra canavar beni bıraktı.
GÜMMM! Daha sonra çok fazla bir şey hatırlamıyorum. Sadece her yerim ağrıyordu aman tarım kafam kafam kanıyordu.
“Galiba bayılacağım.”dedim sersemleyerek.
Bay Carter bana bir şey içirdi sanırım bunu çantamdan almıştı çünkü bu annemle dün aldığımız karamelli kurabiye tadındaydı. Hatırladığım kadarıyla uyandığımda Guido bana sesleniyordu.
“David. Gitmemiz gerekiyor.”diyordu kafamın üstünde.
“N-ne kadardır baygınım?”diye sordum.
“Beş dakikadır.”diye cevap verdi.”Hemen gitmeliyiz buradan.”dedi aceleyle etrafa tedirgin bir biçimde bakıyordu.
“Nereye?”diye sordum.
“Yaz kampına”dedi.
“Yaz kampı mı neden?”dedim.
“Şey, annen geziden sonra kampa gitmene izin verdi geliyor musun?”dedi.
“Annem nasıl izin verdi?”dedim.
“Bay Carter halletti.”dedi.
“N-ne nasıl?”dedim şaşkın bir ifadeyle.
“Buna zaman yok Dave, hemen gitmemiz gerek.”dedi.
“Ta-tamam”dedim ve hızla galeriden çıktık.
“Otobüs”dedim.
“Otobüsle değil dostum.”dedi. cebinden altın renginde demir bir para çıkardı ve bu parayı asfaltın üzerine attı. Asfalt parayı içine çekti yok hayır resmen yuttu ve yer zangırdamaya başladı. Yerin içinden bir araba çıktı. Arabanın üzerinde tanımadığım harfler vardı ama yazı okuya biliyordum yazıda “Gri Kız Kardeşler” yaziyordu.
“Hadi Dave atla”dedi Guido.
“Peki”dedim. O yarasadan sonra artık hiçbir şey anormal gelmiyordu.
“Beni neden yaz kampına götürüyorsun?diye sordum.
“Şey, sen özel birisin Dave”dedi Guido.
“Ne yani yedi okuldan atılmam,DHEB,disleksimin olması beni özel birimi yapıyor”dedim alınmıştım.
“Hayır. Yani onlar da var tabii ama asıl neden baban… ”sözünü bitiremeden araba ani bir fren attı ve kafam koltukla birleşti.
”Şimdiki durak Melez Kampı.Gri Kız Kardeşleri tercih ettiğiniz için teşekkür ederiz.”dedi şoför koltuğundaki kadın nedense bu kadınların hepsi birbirine benziyordu.
Arabadan indiğimizde tepenin ardında bir ağaç duruyordu.
“Beni takip et”dedi Guido ve tepeyi tırmanmaya başladı. İnanılmaz hızlıydı. Beraber tepeyi tırmandık. Tepeden aşağıya indiğimizde Kulübeler vardı ve inanılmazdı bu-burası bir cennet olmalıydı. Herkes birbiriyle kardeşmiş gibi davranıyordu. Guido’yla kulübelerin oraya gittik.
“İşte büyük ev de burası”dedi Guido.İçeri girdik.Salonda bir adam sanki tanıdık bir yüzdü bu.
“Yok, hayır Bay Carter?”dedim şaşırmış bir ifadeyle.
“Ah, David. Ben sadece seni korumak için kılık değiştirmiştim”dedi Bay Carter.
“Ben mi neden?”dedim.
“Çünkü biz dünyadaki tüm melezleri korumalıyız. Onlar tanrıların dünyadaki gözleridir.”dedi.
“Melez mi?”diye sordum.
“Evet,Yunan tanrıları kudretli Olimpos Tanrıları, senin baban da bunlardan biri”dedi.
“Babam… ”afallamıştım.”Peki Bay Carter senin asıl adın ne?”dedim.
“Kheiron.”dedi.”Evet, neyse akşam yemeğini kaçırdığınıza göre kamp ateşine gidelim. Bay Learn seni diğer kampçılarla tanıştırim”dedi.
Kamp ateşine doğru giderken ateş büyüyor ve mor renk oluyordu. Kamp ateşine vardığımızda herkes bana baktı ve sustu.
“Bu David Learn kampa yeni geldi. Onu Hermes kulübesine koyacağız.”dedi Kheiron.
İçlerinden biri “belirli mi? , belirsiz mi? ”dedi.
“Belirsiz”dedi Kheiron.
Guido’ya “belirsiz ne demek” diye sordum.
“Ebeveynin tarafından sahiplenilmedin demek”diye cevapladı.
Ardından “KAMPÇILAR YATAKLARA! ”diye bağırdı Kheiron.
“David sen Hermes kulübesinde kalacaksın, Guido David'in yerleşmesine yardımcı ol”dedi Kheiron.
“Tamamdır Kheiron” dedi.
Guido beni kulübeye götürdü ve yerleşmeme yardımcı oldu. Sonradan kulübeden çıktı ve gitti.
Benden yaşça büyük biri “ışıklar kapansın”dedi ve ışıklar kapandı. Uyuyamayacağımı zannediyordum ama kafamı koyar koymaz uykuya daldım.
Ve ilk kamp günüm böyle geçti.

Rp puanı: 75.


/Admin.