David Killer -2-

Daha yeni ok&yay dan mezun olmuştum. Ama çok eğlenceliydi. Hemen 2. seviyeye başlamak istedim. Zaman kaybetmenin anlamı yoktu. En son 100 metreden atış atmıştım. Bu sefer ne yapacağımı gerçekten de merak ediyordum. Sınıfa girdim. Tiff oradaydı. ''Yine ben!'' dedim. O ise bana ''Selam Dave.'' dedi. ''Hemen başlasak?'' dedim.

Her zamanki gibi ok atma teknikleri sınıfında oturuyordum. Bir süre sonra içeriye Dave girdi. Onu neredeyse yeni mezun etmişti ve işte yine buradaydı. Geldiğine sevinmiştim. ''Yine ben!'' dedi ve yanıma geldi. Ben ''Selam Dave.'' dediğimde Dave ''Hemen başlasak?'' dedi. Güldüm ve "Tamam." dedim.

İkimiz antrenman alanına doğru yürümeye başladık. Dave'in bu kadar istekli olması beni çok memnun ediyordu. Böylece daha istekli ders veriyordum. Buna bağlı olarak da daha eğlenceli bir ders oluyordu. Yürürken Dave "Ne yapacağız?" diye sordu. Çok meraklı görünüyordu. "200 adımdan atışlar yapacağız ilk başta." dedim. Dave pek memnun olmuşa benzemiyordu ama kabullendi ve birlikte hedef tahtasının 200 adım uzağına gittik.

En başta düşündüm. 200 metre yerine hareketli hedef vursam daha iyi olmaz mıydı? Ama hoca oydu. İlk seviyeden mezun olmamın verdiği mutlulukla 200 metreden ilk atışımı yaptım. Ve gülmeye başladım. Aklıma 100 metreden vurduğum çocuk geldi. İlk okum tahmin edebileceğimden de iyi gitmişti. Her zamanki gibi 12 üzerinden değerlendirirsem 7 puan alabilmişimdir diye düşündüm. İlk atış için çok iyiydi. 200 metreden 10a yakın atış yaptım. Hocamı da çok sevmiştim. İyi öğretiyordu. Püf noktalarını anlatıyordu. Acaba herkese böyle mi yapıyordu. Eğer öyleyse kılıç kullanan kalmazdı ki. 200 metreden attığım 50ye yakın atıştan sonra gene tam 12'den vurmaya başlamıştım. Tiff'e ''Metre uzaklaşmasak da hareketli hedefe vursam?'' dedim. O ise...

Dave ile 200 adımdan atışlar yapmaya başaldık. İlk atışı fena değildi. Onu elimden geldiğince motivasyon ediyordum. Gittikçe hedef tahtasının tam ortasına daha çok yaklaşıyordu. Bir süre daha atış denedikten sonra tam on ikiden vurmayı başardı. Dave bun açok memnun olmuştu bana sırıtarak baktı ve ''Metre uzaklaşmasak da hareketli hedefe vursam?'' diye sordu. Bu sorusunu gayet iyi anlıyordum. Bayağı uzağpa gitmişik ve bu zaten son uzaklıktı. Bundan daha uzağa gidersek antrenman alanında dışarı çıkacaktık. "Merak etme daha uzağa gitmeyeceğiz." dedim ve ona beni beklemesini söyledim. Dave merakla beni izliyordu. Ben ise hedef tahtasının yanına gittim ve arkasındaki düğmeye bastım. Hedef tahtası dönmeye başladı. Şimdi atmak daha zordu ama bunu Dave'in başaracağını çok iyi biliyordum. Sadece biraz zaman alacaktı.

Sonunda düşündüğüm gibi bir şey olmuştu. Sadece dönen bir tahtaya vuracaktım. Ama kaç metreydi ki? 200 metreden herhalde diye düşündüm. Tiff ise sanki zihnimi okumuş gibi ''200 metreden dönen tahtaya vuracaksın.'' dedi. Bu daha iyiydi. Düşünsenize 400 metreden ok atıyordunuz. Ne kadar ilginç değil mi? En sonunda okum dünyayı mı dalaşacaktı yoksa? Neyse atışlara başladım. İlk atışımda çok da iyi bir iş çıkaramamıştım. Tiff buna üzülmüş gibiydi. Ancak sonraki atışımda tam 12'den vurdum. Gerçekten de çabuk öğreniyordum. Şimdi ne vardı merak ettim.

Dave dönen hedef tahtasında fazla zorlanmadı. Aslında beklediğimden daha kötüydü çünkü Dave iyi bir öğrenciydi. Ama yine de diğer atışlarında tam on ikiden vurmayı başarmıştı. Şimdi benden başka bir şey bekliyordu. Daha zor bir aşamaya geçebiliridk. Hedef tahtasının otomatik kumandasını aldım ve ortadaki düğmeye bastım. Hedef tahtası dönmeyi bıraktı. Sabitti. Başka bir düğmeye daha bastım. Bu sefer hadef tahtası sağa sola hareket ediyordu. Kendi etrafında daha dönmüyordu. Şimdilik hareket etmesi yeterliydi. Dave'e baktım. İfadesiz bir yüzle bakıyordu. Büyük ihtimalle nasıl atacağını düşünüyordu. Güldüm ve "Hadi ama o kadar zor değil." dedim. Ancak bulafıma kendim bile inanmıyordum. Nasıl Dave'in inanmasını bekleyecektim ki?

Sağa sola hareket eden bir tahtaya vuracaktım. Önce Tiff'e ''Örnek gösterir misin?'' dedim. Aldı ok takımını ve attı. Tam on ikiden vurdu. Bense ilk atışımda değdiremedim. Ama ikinci atışımda tam on ikiden vurdum. Tiff benim iyi bir öğrenci olduğumu düşünüyorsa ben de hakkını vermeliydim. Daha sonraki tüm atışlarımda konsantre oldum ve hepsinde 12den vurdum.

Dave benim atışı göstermemi istedi. Onu kırmayarak örnek bir atış yaptım. Ondan sonra Dave denedi. İlk atışı başarısızdı ama sonraki atışları tam on ikidendi. Buna sevinmiştim. Dave her şeyi çabuk anlayıp uygulamaya dökebiliyordu. Onun için her aşamayı kolayca geçebiliyorduk. Hadef tahtasının uzaktan kumandasını tekrar elime aldım ve bir düğmeye daha bastım. Hedef tahtası bu sefer hem hareket ediyor hem de kendi etrafında dönüyordu. Daha önceleri tek tek yapmıştım. Şimdi bu iki uygulamayı yapacaktık. Dave'e ok atmasını söyledim. Dave hemen ok çantasından bir ok aldı ve yayına gerdirdi. Sonra uzun uzun hedef tahtasına baktı.

Olaylar tahmin ettiğim gibi gerçekleşiyordu. İlk atışım için yayı gerdi. Tahtaya bir bakış attım ve okumu fırlattım. Tam on ikiden vurmuştum. Tiff'in de dediği gibi uygulamaya çabuk dökebiliyordum. Bu arada aklıma 'Boynuz kulaktan sonra çıkar, ama kulağı geçer.' sözü geldi. Bunun için çok çalışmalıydım. Günümün çoğunu burada geçirmeliydim. Yeni kararım da buydu. Daha sonraki tüm atışlarımda da hedefim şaşmadı. Tam on ikidendi. Sırada ne vardı çok merak ediyordum. Yoksa seviye mi bitmişti?

Dave fazla sürmeden bunu da başarmıştı. Bir sonraki aşamaya geçmek istiyordu. Bende onu rahat bırakacak değildim zaten. Kumandayı tekrar elime aldım ve bir düğmeye bastım. Ne çok düğme vardı ya. Hedef tahtası artık kendinden geçmişti. Öncekinde sadece sağa sola hareket edip kendi etrafında dönüyordu ama şimdi yukarı aşağıya, öne arkaya... Kısaca Dave'in işi bayağı zordu. Dave bana baktı ve "İnadına mı yapıyorsun?" diye sordu. Güldüm ve "Ben çok eğleniyorum." dedim. Sonra da bir düğmeye daha bastım. Birden müzik açıldı ve kimseyi rahatsız etmeyecek güzel bir müzik çalmaya başladı. Dave daha da şaşırdı ve "Belli." dedi. Bir kahkaha daha attım ve yere oturarak "Hadi." dedim.

İşte bu hiç hesapta yoktu. Neyse ki müzik çalıyordu ve sıkılmıyordum. Şimdi ilk atışımı attım ve tam 12den vuracağım sırada tahta geriy gitti ve ok yere düştü. Ben de bir ok daha aldım. Bunu da hesaba kattım. Bu sefer yine on ikiden vurdum. İşleri çabuk öğreniyordum galiba. Müziğe de ayak uydurdum ve birçok atış yaptım. Hepsi on ikidendi. Artık ne yapacağımızı bilmiyordum. Herhalde seviye atlardım diye düşündüm ve Tiff'e baktım. O hiç de öyle bakmıyordu. Ya da bakışları şaşırtıyordu.

Dave bu aşamayıda kolayca geçmişti. Artık son bir aşama kalmıştı. Onuda geçerse ikinci seviyeden mezun olacaktı. Buna çok sevinmiştim çünkü Dave bunu hak ediyordu. Dave'e gülümseyerek "Şimdi zehirli okları kullanmayı öğreneceksin." dedim. Dave "Güzel!" dedi. Bende beni beklemesini söyledikten sonra yay-ok takımlarının bulunduğu yere gittim. Oradan bir ok çantası aldım. Bunun içindeki bütün oklar zehirliydi. Dolayısıyla dikkatli olmak gerekiyordu. Tekrar Dave'in yanına geldim ve ok çantasını ona uzattım. Sonra "Dikkatli ol." dedim. Dave çantayı aldı ve içine bir göz attı.

Son aşamaydı. Zehirli okların normallerden ne farkı olabilirdi ki diye düşündüm. İlk oku çektim. Yayımı gerdim. Tiff'e bir bakış attım. O ise bana 'Başarabilirsin' anlamında kafasını salladı. Atışımı yaptım. Uzun zamandır olmaya bir şey oldu. Hedef tahtasına değdiremedim okumu. Tiff ''Zehir birazcık daha ağır kılıyor oklarını. Bu da senin atışını çok zorlaştırıyor.'' dedi. Ben de onu dinledim. Biraz daha dikkatli fırlattım okumu. Tam on ikiden vurmuştum. Sonraki on atışımda da tam on ikiden vurmuştum. Artık bu seviye de bitmişti. Şimdi mezun olzabilirdim..

Dave zehirli okları kullanmasını da öğrenmişti. Bu çok zor olmamıştı. Zaten tek farkı biraz daha ağır olmasıydı. Dave buna daha dikkat ederek tam on ikiden vurmayı başarmıştı. Bu son aşamaydı ve bunu da geçmişti. Artık yapacak bir şey kalmamıştı. Onu ikinci seviyeden mezun edebiliridm. Gülümsedim ve neşeyle "Dave artık Ok Atma Teknikleri Sınıfı ikinci seviyeden mezunsun." dedim. Dave buna çok sevinmişti ama zaten bekliyordu. Onu tebrik ettikten sonra Dave sınıftan ayrıldı. Bende işime geri döndüm.


Ders Rp'si Bitmiştir!