Happy Erin Collin

Kampa geleli baya uzun süre olmuştu ve kılıç kullanan bir avcı olarak derslere ihtiyacım olduğunu düşünüyordum.Çünkü bazen kılıcımı tam tutamıyor ve yamuk bir şekilde duruyordum umarım bu dersi aldıktan sonra daha başarılı olabilirdim.Böylelikle sabah erkenden kalktım ve yavaşça hazırlanıp kulübemden çıktım.Kılıç antrenman sahasına girince sesimin çok yüksek çıkmamasına özen göstererek ''Kimse var mı!'' diye seslendim

Derslikten içeri yeni girmiştim. Turuncu melez kampı t-shirtümü çekiştirmekle meşguldüm ki sarı saçlarımı geriye attığımda bağıran ve aynı zamanda gülümseyen bir yüz gördüm. ''Kimse var mı!'' diye bağırırken bile etrafına mutluluk saçan bu neşe abidesini görmemek mümkün değildi. Yanına gittim gülümseyerek. ''Elbette var Happy. Gel otur şöyle." dedim ona oturması gereken iskemleyi çekerek. O da gülümseyerek oturdu her zamanki gibi. Burada beklemesini, az sonra geleceğimi söyledikten sonra malzeme odasına doğru ilerlemeye başladım. Elime üç tane hafif kılıç aldıktan sonra Happy'nin yanına geri döndüm. Kılıçları iskemlenin kenarına yerleştirdim ve Summer'dan öğrendiğim öğrenciye yemek verme taktiğini uyguladım. Happy'nin eline tost ve vişne suyu verdikten sonra bunları tatmasını sonra da derse başlayabileceğimizi söyledim. Onun yemek yemesini izlerken sonra yapacağımız işlemi söylemeyi de unutmadım. "Yemek yedikten sonra da şu üç kılıcı deneyebilirsin, hangisi sana daha çok uyuyorsa onunla antremanlara başlayabiliriz." dedim üç kılıcı gözden geçirerek.

Yemek yedikten sonra kılıçları tek tek elime adım ve en rahat 3.yü kavrayabildiğimi anladım.Neden ilk denemede olmazdı ki?Şimdi ne yapacaktım?Ne yaptığımdan emin değildim ama korkuluklara doğru ilerledim.Önceden biraz ısınmak iyi gelebilirdi.Korkulukların normalde bir insanın kalplerinin olması gerekn yere kılıcımı sapladım.Kiminin boynundan kafasını uçurdum bazılarınıysa parça parça kesmeyi tercih ettim.Yaklaşık 20 tane korkuluk kesmiştim.Sonra döndüm ve Sat'e baktım.''Artık ısındığımı düşünüyorum.Gerçek kılıç kullanma tekniklerine geçebilir miyiz?''diye sordum ve yanıtını bekledim.

Happy haklıydı, kısa sürede ısınmıştı ve şimdi de gerçek taktikler öğrenmek istiyordu. Gördüğüme göre kılıç tutmasını biliyordu fakat teknikler öğrenmesi gerekiyordu. Bugün ilk kez yaptığım bir şeyi daha yapacaktım, ilk defa bir kiklopu bu kadar erken yanıma çağırtacaktım. Happy'e biraz beklemesini, bu sırada çevredeki kılıç kullananları izleyebileceğini söyledim ve kiklopların çalıştığı odaya doğru ilerlemeye başladım. Bu kez hiçbirinin benimle beraber gelmeyeceğini biliyordum, fakat yine de şansımı denemek istedim çünkü bu kez gerçekten onlara zarar gelmeyecekti, sadece çalışmak için bir canlıya ihtiyacımız vardı ve zavallı minik satirleri korkutmaktansa koca kiklopları korkutmayı yeğliyorduk doğal olarak. Oraya gittim ve içerlinden şanslıyı seçtim, eline bir kılıç tutuşturdum ve onu Happy'nin yanına sürükledim. Ben de elime bir kılıç aldım ve kiklopun sağından vurmaya başladım. Kiklop da kaçmaya başladı. Happy'e döndüm. "Happy, şimdi kiklopa fazla sert davranmamaya çalış ve sağından sağından vur. Bakalım vurabilecek misin, kiklop yerinde duracak mı?" dedim ve iskemleye oturdum.

Sat'in de uyarısını göz önünde bulundurarak kiklopa sağından saldırmaya başladım. Hep sağından...Ben saldırdıkça o da kaçıyordu.onu kovalayıp bir yandan da kılıcımı savuruyordum. Ama boyu benim boyumdan kat kat uzundu.Arenayı defalarca turluyordum.Ama adımları benden çok daha uzundu.Onu yakalayabilmek için depar atmaya başladım.Ama kısa süre içerisinde takla atıp düştüm.Sat'in bu görüntüme çok güldüğü kesindi.Derin bir nefes aldım.Bunu yapabilirdim.Odaklandım ve kiklopun peşinden koşmaya başladım.Sağına gidip saldırmaya başladım.Bir kere iki kere...Kılıç darbelerim üst üste iniyordu.Bir anda kiklop yere oturdu ve acayip sesler çıkararak ağlamaya başladı. Sat'e dönüp baktım kiklopun sağ koluna odaklanmış bir şekilde bakıyordu.Sat'in baktığı yere baktım ve sonuç çok kötüydü.Kiklopun sağ kolunda derin bir kesik açılmıştı.Mahçup gözlerle Sat'e baktım ve ''şimdi ne yapacağım ben?'' dedim.

Kiklopun kesiğine gözümü kısarak baktım. Sanırım bunu tedavi etmek durumundaydım, çünkü buna bir nevi ben sebep olmuştum. Happy'e revirden birkaç ilaç ve peçete getirmesini rica ettikten sonra kiklopa övgü dolu sözler sarf etmeye başladım. "Seni cesur kiklop." dedim yarasına bakmamaya çalışarak. Kiklop acınası bir durumdaydı. Onu yatıştırmaya çalışıyordum ama o sürekli bağırıyordu, Kheiron'un bu durumu görmesini istemediğimdendi biraz onu susturmaya çalışmam fakat yazıktı ona gerçekten. Bundan sonra denek olarak bir kiklop kullanacağımdan emin değildim. Kiklopun saçlarını karıştırırken karşıdan gelen Happy'i gördüm, elinde bir ilaç vardı ve üzerini sarmam için bir bant getirmişti. "Teşekkürler." dedim elime alırken bezi ve ardından kiklopun koluna ilacı döktüm. Kiklop inlemeye başladı, hatta bir anda kalktı. Onu tekrar oturtmak için bayağa uğraşmam gerekiyordu, sonunda onu yere oturtabildim ve yarasını düzgünce sardıktan sonra üzerine de bez geçirdim. Yavaşça bu sefer onu ben kaldırdım. "Sen biraz dinlensen iyi olacak, Hermes Kulübesi bunun için ideal olabilir." diye sorduktan sonra onu kulübelere doğru uğurladım ve mahcup mahcup bakan Happy'nin yanına gittim. "Harika bir dövüşçüsün!" dedim sırtını sıvazlayarak. Bu sefer onunla cansız bir varlık üzerinde çaışmak iyi olacaktı, karşımızdaki ağacı gösterdim, beraber ağaca doğru ilerledik. "Ağaca saldır." dedim kahkahalar eşliğinde ve Happy'e baktım.

Sat bana döndü ve sırtımı sıvazlayarak ''Harika bir dövüşçüsün.'' dedi. Yüzüme bir sırıtış yerleşmişti. '' Ağaca saldır'' dedi gülerek. Hafif mırıldanarak ağaca yürümeye başladım. Pek köklü bir ağaç değildi. Yıkılabilir türdendi. Bunu da devirmezdim umarım. Ağacın yanına varmıştım. Ağacın gövdesinde birçok çizik vardı büyük ihtimal ders alan herkes bu ağaçla çalışmıştı. Ağacın kabuğunda sıyrılmalar vardı ve beyaz iç kısmı görülüyordu. Saldırmaya başladım. Önce ağacın sağ tarafına sonra sol tarafına... Çevremde bir dönüş yaptım ve kılıcımı iki elimle tutarak ağacın ortasına sapladım. Ağacın öz suyu akmaya başlamıştı. Artık ağacın bir yararı olmayacağından kılıcımın kabzasını iki elimle tuttum ve ağacı ortadan ikiye ayırdım. Ağaç büyük bir gürültü ile yere devrilmişti. Sat ayağa kalkarak yanıma geldi. ''Gayet iyi ama bütün canlılara zarar vermek zorunda mısın?'' dedi. Pek rahatsız olmuş bir sesi yoktu. Zaten bir elini omzuma koymuş olması da ciddi olmadığının bir işaretiydi. Gülümsedim ve ''Zaten ağacın pek faydası olmayacaktı. Şimdi ne yapacağız?'' dedim çekingen bir sesle.