Aşka Yeniden Tutunmak.

Konu: Aşka Yeniden Tutunmak. Cuma Nis. 01, 2011 7:20 am

Üzgündü; fakat birilerinin (!) aksine bunu göstermemek konusunda da çok iyiydi. Üzgün olması için birçok sebep vardı. Bunların büyük bir kısmı, sözde aşk ile ilgiliydi. Tam o'na yeni tutunmuş iken, vazgeçmek... onu üzmeye yetiyordu. Bu duyguyu bir daha yaşamak istediğinden de emin değildi. Ama bunun son olmayacağını da biliyordu. Bunları kafaya takmamakta ki verdiği savaşı da kaybetmek üzereydi. Serena. Onu kaybetmişti. Serena'nın da artık onun gözünde pek önemi kaldığı da söylenemezdi. Sadece yalnızlığa ihtiyacı vardı bu sıralar. Gözlerini kapadı. Evet, ne hissediyordu? Umut? Belki. Ama pek emin değildi bunda. Umuda tekrar tutunmak için nedenleri kalmamıştı. Gözlerini açtı. Neden buradaydı? Evet, merak ediyordu. Orman... Yalnızlığını bulduğu tek yer denilebilirdi. Düşünmek için harika bir yer olduğunu itiraf etmesi gerekirdi. Hafifçe gülümsedi. Aptalca davranıyordu. Bunlara artık takmaması gerekti. Hala o'nu düşünmemesi gerekti. Unutmuştu çoktan o duyguyu... hatırlatacak başka bir kişi... İstiyor muydu? Derin bir nefes alarak ayağa kalktı. Hani, insanlar derdi ya, yalnız olmadığım konusunda beni uyaran duygu... işte Xavier'da böyle hissediyordu. Tamam, bu çok saçmaydı. Etrafında kimsenin olmadığını biliyordu. Bu hissi doğru çıkarmak için, doğa her şeyi yapıyordu san ki. Xavier, gelen sese karşı, hızla dönerek arkasına baktı. Korkmaya başladığını söyleyebilirdi. Silahsız olmanın verdiği korkuyu o da yaşamıştı sonunda. Ormana silahsız gelmenin çılgınlık olduğunu daha yeni anlıyordu. O lanet olası merakına dayanamayacaktı artık. Hızlı adımlarla arkasına doğru yürüdü. Etrafında, güneş ışığı karşısında, sarı renge bürümüş otlar dışında hiçbir şey yoktu. "Kimse yok mu?" Burada herhalde sesinin yankı yapmasını falan bekliyordu. Filmlerde olduğu gibi. Bir kere de saçmalama Xavier Buna bir cevap gelmeyeceğini biliyordu. Sadece sakinleşmesi için söylemişti. Bundan nefret ediyordu. İçini saran tuhaf panik duygusudan. Çılgınlık yapmayacaktı artık. Ama daha fazla ilerlemesi gerektiğini biliyordu. İçinde fazlasıyla garip bir his vardı; Paniklemişti fakat ilerlemesi gerektiğini biliyordu. Gözlerini kısarak etrafına baktı. İşte bu yaptığı hatalardan birisiydi. Bunun, kendisine unuttuğunu sandığı bir duyguyu hatırlatacağını daha bilemezdi.

Bir kız mı? Bunu beklemiyordu işte. Gerçekten. Gözleri; bir kızın ona arkası dönük bir şekilde durduğunu görüyordu. Fakat o yine de buna inanmamayı seçmişti. Burada ne işi vardı? Evet, o an Xavier'a kızın "kaybolma" riski gelmemişti. Çünkü o daha başka şeylere kafasını yoruyordu. İçinde ki o tuhaf ses hemen buradan gitmesi gerektiğini söylüyordu. Onu dinleyecek değildi herhalde. Derin bir nefes alarak (!) kıza doğru ilerledi. Ne yapması gerektiğini tam olarak bilemiyordu. "Neden buradasın?" Kız bu beklenmedik sese karşı tepki olarak sadece arkasını dönmekle yetinmişti. Kızın kahverengi saçları omzuna dökülüyordu. Masmavi gözleri... Tanrım! Yine ne saçmalıyordu? Güzel olabilirdi. Tamam, itiraf etmişti. Fakat gördüğü her kıza aşık falan olamazdı. Kampta çıkan bir sürü, ilk görüşte aşk gibi saçmasapan konuları düşündü. O farklı bir şey hissediyorsa bile... Xavier, kapa çeneni artık.

Konu: Geri: Aşka Yeniden Tutunmak. Cuma Nis. 01, 2011 8:27 am

Kampa geleli henüz birkaç saat geçti. Annemden bir haber bile alamadım. Hani beni bulacaktı? Küçükken ninnilerinde bana söz verirdi her gece. Annen yanında, uyuyacaksın. Annen yanında, uyanacaksın. Bir gün herşey güzel olacak. Uyuyup uyansam annem yanımda olurmu? Tekrar düzelirmi herşey. Belki de sadece rüyadır herşey. Evet, evet kesinlilke öyle. Yapmam gereken sadece gözlerimi yummak, sessizliğin ve yalnızlığın tadını çıkarmaktı. Kulübeme gittiğimde hiç kimse yoktu. Eğitimdelerdi. Eşyalarımı bırakıp bu ağır "Annem bir tanrıça ve bende bir tanrıcığım, yani melez ve gerçek bildiğim ailem aslında değillermiş" sendromunu atlatmak için ormana doğru yola koyulmuştum. Aslında başta tereddütlüydüm kayıp olmaktan korkuyordum, sonra birde ilk günden kayıp olan melez durumuna düşmek istemiyordum. Yinede başımı dinlemeye ihtiyacım vardı.

Kucağımdaki kediyi severken hiç birşey düşünmüyor ve hissetmiyordum. Kedinin beyaz ve yumuşak tüyleri diken diken oldu ve hemen kulaklarını anten gibi kaldırdı. Bir şey geliyor olmalıydı, tehlikelimi değilmi diye etrafı süzdükten sonra tekrar rahatça kucağıma yattı. Sakince gözlerimi kapattım ve James'ı yanımda hayal ettim. Saçlarımı kulağımın arkasına doğru taraması ve gözlerimin derinliğine bakması. Belkide zamanım varken kabul etmeliydim bana olan duygulaırnı ve riske atmalıydım arkadaşlığımızı. Ama artık çok geçti. Çok şey istiyorsun Tiberia. Artık çok geç unut, dedim kendi kendime. Birden bire arkamdan gelen sesle irkildim. "Neden buradasın?",dedi bir ses. Hafifçe arkamı dönüp baktım. Ah lanet olsun, yalnız olduğumu düşünüyordum. "Olmamam gereken bir yer olduğunu düşünmüyorum", dedim. Bana bakıyordu. Baştan aşşağı süzdü ve cevap vermek için ağzını açtı fakat daha sonra vaz geçip kapattı. Yavaşça ayağa kalktım ve kıyafetlerimi düzeltip elimdeki kediyi yere bıraktım. Fakat kedi gitmek istemiyordu ve ayağımın ucuna kıvrılıp yattı. Peki eğer gitmemekte ısarlıysan adın inatçı olsun, dedim kendi kendime. Gözlerimi kediden ayırıp karşımdakı meleze diktim. Yavaşça onu süzdüm ve kollarımı göğüsümde birleştirip ona doğru bir kaç adım attım. "Yoksa sen öylemi düşünüyorsun? Kurtlar falanmı çıkar?", dedim son cümlemi fısıldayarak ve korkuyor numarası yaparak söylemiştim. Aslında kötü bir niyetim yoktu. Birdaha düşündümde aslına bu melez gerçekten yakışıklıydı. Tiberia! Kendine gel! Yinede engel olamadım kendime bir an için bile söylediklerimden pişman olmaya. Tanrıya şükür ki pişmanlık duygusu fazla barınmadı içimde. Hemen uçtu gitti. James dediği gibi sert kız. Aklıma o kelime gelince gülümsememek için zor tuttum kendimi. Ve Melezin etrafında bir kaç adım attım. Güçlü ve kaslı bir yapısı vardı, yani bence. Omuzları geniş ve dik duruyordu. Hmm, özgüven, diye geçirdim aklından. Melez sırıttı ve cevap vermek için derin bir nefes aldı.

Konu: Geri: Aşka Yeniden Tutunmak. C.tesi Nis. 02, 2011 1:09 am

Hareket etmemek için kendini zor tutuyordu. Kızın güzelliği... nefesini kesmişti. Bu kadar güzel birinin olacağını bilmiyordu. Karşısına bir daha böyle birinin çıkmayacağını sanıyordu. Kızın gözlerine dalmıştı... Masmavi gözlerinin içinde boğuluyordu san ki. Aşk dedikleri şey buydu sanırım. Hayallere dalmıştı san ki. Rüya gibi geliyordu her şey ona. Biliyordu. Düşündükleri bile çok saçmaydı. Sakin olması gerekiyordu. Fakat bunu nasıl yapacağı hakkında en ufak fikri bile yoktu. Bir şey diyemiyordu. Her zamanki gibi batıracak diye korkuyordu; bu anın bitmemesini ummaktan başka yapabileceği hiçbir şeyde yoktu. Derin bir nefes aldı ve gözlerini kızdan ayırdı. Kıza olması gerektiğinden fazla yakın durduğunu anlaması fazla uzun sürmemişti. Bir adım geri çekildi. "Ben..." Devamını getiremiyordu. Konuşacak durumda değildi. Kızın güzelliği karşısında büyülenmişti. Ama bir şeyler bulması gerekiyordu... Eliyle başını tuttu. Xavier, sakin ol. Arkasını döndü. Soğukkanlı olmalıydı. Olması gerekti. Sesini korumaya çalıştı. Bu kıza bakmadan daha kolay oluyordu. "Özür dilerim. Seni rahatsız ettim. Gidiyorum." Ayak sesleri geliyordu kulağına. Kızın sanki ona hesap soracakmış gibi kaşları çatıktı. Arkasını tekrar dönmesinin de bir hata olduğunu biliyordu. Yutkunarak kızın ona doğru gelmesini izledi. Xavier'ın aklında daha farklı şeyler vardı. Kız ona, fazlasıyla yaklaşmıştı. Konuşmak için nefes alıyordu. Xavier'da daha fazla dayanacağını sanmıyordu bu durumda. Parmağını kızın dudağına bastırdı. Kız melek gibiydi; başka bir dünyadan onun için gönderilmiş bir melek... Her şeyi o kadar güzeldi ki... Dudağını ısırdı. Gitmesi gerekiyordu. Hemen. Yoksa dayanamayacaktı. Hatta bir daha kıza bakmasa iyi olacaktı. Ama uzun süre zihnine kazınacağı kesindi. Gittikçe daha da yakınlaşıyordu kızın yüzüne... Gözlerini kıza dikmişti... Hayır! Yapması gereken şey bu değildi. Yutkunarak uzaklaştı kızdan. Hızlı adımlarla, uzaklaşmaya başladı oradan. Bir daha görmemeyi diliyordu kızı. Gözünü kapadı. Ayak sesleri... Tek duyduğu buydu. Arkasını dönmeyecekti. Bir an önce sakin olmalıydı. Sesleri takmayarak uzaklaşmaya devam etti.

» Hayata Tutunmak / Halat
» Yeniden.
» Sam yeniden arıyor..
» Yeniden, Babamla.
» Çeteyle Yeniden