Kılıç antremanından geldikten sonra çok yorgundum.Kulübeme girer girmez kendimi koltuklara bıraktım.Canım soğuk bir şeyler istiyordu.Koltuktan kalkıp buzdolabına gittim.Buzdolabına baktığımda hiçbir şeyin kalmadığını gördüm.Sonra aklıma kamp marketi geldi.Henüz oraya hiç gitmemiştim ama burada bir market olduğunu duymuştum.Belki oradan kola falan alabilirdim.
Bu yüzden odama gittim ve çekmecemden cüzdanımı aldım.Üstüme bir hırka giydikten sonra kulübeden çıktım.Kamp marketine doğru ilerlemeye başladım.Tam olarak nerede olduğunu bilmediğim için binaların yazılarına bakıyordum.Sonunda üzerinde ''Market'' yazan bir yer buldum ve kapısına doğru ilerlemeye başladım.Kapının önüne geldiğimde aniden önüme iki çocuk çıktı.Bana ''Yardım ister misin?'' dediler ve sinsice gülümsediler.''Heralde kendi alışverişimi kendim yapabilirim!'' diye cevap verdim.Çocuklar aynı anda ''Sen bilirsin.'' dediler.Onların arasından geçerek marketin içine girdim.Raflara tek tek bakarak dolanmaya başladım.Burada bir sürü yiyecek çeşidi vardı ama bir türlü kolanın olduğu yeri bulamamıştım.Kasanın başında duran adama gittim ve ''Acaba kolalar ne tarafta?'' diye sordum.Adam okuduğu gazeteden kafasını kaldırdı ve gülmeye başladı.Ne olduğunu anlamadığım için adama bakmaya devam ettim.Adam delirmiş olmalı diye düşündüm ve marketten aceleyle çıktım.Kapının önünde yine o iki çocuk duruyordu.''Ne oldu hiçbir şey almamışsın.'' dedi biri gülerek.Bense hala şaşkındım.Onlara ''Nerden kola alabilirim?'' diye sordum.''Bize bırak.'' dediler ve markete girdiler.Döndüklerinde ellerinde bir kutu kola vardı.Çok şaşırdım,o kadar aramama rağmen ben niye bulamamıştım?onlara bunu nasıl bulduklarını sordum.Aynı anda''Biz Hermes çocuklarıyız!'' dediler ve gülümseyerek uzaklaştılar.Tam olarak neler olduğunu anlamasamda artık onlara borcum vardı.