Sualtı Krallığına gidiyoruz!

Kulübede oturmuş kardeşimle sohbet ederken birden zihnimde babamın seslerini duymaya başladım. Kızım en kısa zamanda sarayıma uğra, sana bir şey vericem. Tam da sırasıydı yani. Ne güzel bir günümde sakin geçsin diye dua ederken yine bir şeyler için çağrılıyordum. Aslında gitmesem de olurdu ama ne vereceğini hem çok merak ediyor, hem de sarayı özlemiştim. Oraya gitmeyeli uzun bir süre olmuştu ve gitmenin bir sakıncası yoktu. Oturduğum yerden kalkıp kardeşim April'i kulübe de bırakırken bende plaja doğru yürümeye başladım.

Uzun zamandır denize bile girmemiştim ve şimdi baba iyi geleceği kesindi. Aslında aklımda macera yaşamak falan yoktu. Sanırım bu kampta istemeden çok göreve çıkan bir tek bendim ve bu benim için pek de güzel bir şey değildi. Bir yandan üniversite ile uğraşırken kampa gelip o zamanlarda da göreve çıkmak sanırım tek bana denk gelen bir şeydi.

Plaja geldiğimde yavaşca kıyıya doğru ilerlemeye başladım. Etrafta bir çok melez vardı ve çok eğleniyorlardı. Bir yandan onları incelerken bir yandan da yavaş yavaş ilerliyordum. O sırada gözüme Georgina çarptı. "Hey, Cornelia! Yeni macera mı var yoksa?" Tam da beklediğim gibi o da sıkılmıştı ve yeni maceralar arıyordu. Aslında ona söyleyip söylememekte kararsızdım ama söylesem de bir şey olmayacağını bildiğim için olanları anlattım. "Babam beni yanına çağırdı, yani saraya. Bir şey verecekmiş sanırım." dedim ve etrafa bakındım. Kampı böyle dolu görmek çok güzel bir şeydi.