Kulübeye giriş.

(Kapıyı birkaç kez vurarak çalan Leroy, kapının açılması için birkaç dakika beklemek zorunda kaldı.Sihirli kayalarla yapılmış bu kulübenin gri taşları yeşil yeşil parlıyordu.Ve kapı açıldı..)

Selam! Ben yeni belirlendim. Nasılsınız bakalım kardeşlerim?

Kulübemde sakince oturuyordum, tüm kardeşlerim -şaşırtıcı bir şekilde- hep birlikteydik, sessizce büyü yapmaya çalışıyorduk. Derken kapının açılma sesini duydum ve biraz bekledikten sonra o yöne doğru koştum, kapıda 16 yaşlarında bir çocuk vardı. Ben daha bir şey diyemeden o konuşmaya başladı:
''Selam. Ben yeni geldim, nasılsınız bakalım kardeşlerim?''
İnanamıyordum ama gerçekti çocuğun sırıtması belki de bunun bir kanıtıydı, ben de sırıttım ve konuştum:
''Selam. Hoşgelin kardeşim, ismin ne?''
''Leroy.''
''O zaman hoşgeldin Leroy. Ben de Evgenia. Hadi içeri gel. Rachel ve Nemia! Buraya bakın,'' dedim ve Leroy'u içeri sürükledim.

Az önce yaptığı büyülerin etkisiyle istemeden yada (büyük ihtimalle) bilerek bana dokunduğu anda ufak voltajlı bir elektrik akımına tutulmanın verdiği şoku atlattıktan sonra adının Evegenia olduğunu söyleyen ablama döndüm.


Daha kısa bir isim bulamaz mıydın?
Eny diyebilirsin.
Teşekkürler Banada Lee diyebilirsiniz. Okuldakiler öyle derdi.Eee hadi gösterin bakalım bir iki alevtopu

Bu espiri hoşlarına gitmemiş olacak ki herkes bana aynı anda yıldırım atacakmış gibi bakıyordu. Kulübeyi/kulübemi daha ilk andan sevmiştim ..

''Öyle mi Lee, demek alev topu istiyorsun?'' dedim. Sesim biraz sert çıkmıştı, çünkü ismimi çok seviyordum ve bence uzun da değildi. Yine de bana Eny demesine izin verdim tabii.
Elimi kaldırınca hafif bir alev topu oluşturdum ve Lee'nin arkasındaki duvara fırlattım. Duvar zarar görmemişti çünkü büyülü kayalardan yapılmaydı. Yine de Lee boş boş bakınca ''Bence sana bir odanı göstermeliyim.'' dedim. Başını salladı. O Rachel ve Nemia'yla tanışınca, birlikte boş odaya geldik. Küçük bir odaydı ama oldukça ferahtı ve çok da güzeldi. Duvarları mavi renkliydi, burayı gelecek erkek kardeşime ayırmıştım. Leroy da bekledğim erkek kardeşti zaten. Ona dönüp konuştum:
''Odanı sevdin mi? Yerleş hadi.''

Bir alevtopu kulağımı sıyırınca sanki Dünya'nın sonu gelmişti.Bu kulübede büyüyle ilgili şakaların yapılmaması gerektiğini hisseder gibiydim.Ama biraz mizah gerekti buraya.Herkesin gözlerinde yıldırım çakıyordu yahu!
Beni bir odaya götürdüler.Bu ufacık kulübede herkesin odası benimki kadar büyükse sığmamız mümkün değil-di ama işte anneniz yada babanız tanrı yada tanrıçaysa işler biraz değişiyordu sanki )
Odanı sevdin mi? Yerleş hadi.
Yerleşmek?

Yerleşmek mi? Ne bir çantam var ne bir eşyam. Ama evet oda güzel. Teşekkürler.Birkaç boya büyüsü öğretirseniz odamı boyarım, badanacıya para vermeyiz
Diyip gülümsedim.Bu kulübeye geldiğimin 2. dakikasında 2. kez ''dilimi eşşekarısı soksun'' diyeceğim o gözler yine beni izliyordu..Bayağı eğleneceğiz gibi...Ahh, bu acıttı Eny!

Kardeşlerimle birlikte salonda oturmuş,büyü çalışıyorduk ki kapı çalındı. Bir melezseniz kapınızın çalınmaası tuhaf şeyler arasındaydı. Hiçbirimizin kıpırdamadağını gören Negy iç çekip kapıya yollandı. Biraz sonra bir erkek sesi konuştu.Ardından da Negy konuştu. Ama ben koltuğun şeklini değiştirmeye o kadar yoğunlaşmıştım ki seslerini boğuk bir gürültü şeklinde duyuyordum. Koltuktan dumanlar yükselmeye başlayınca onu bırakıp gelen sesleri dinlemeye başladım. Zaten hemen sonra geldiler.
"Rachel ve Nemia! Buraya bakın." Negy, 16 yaşındaki bir çocuğu kolundan yakalamış, hunharca peşinden sürüklüyordu. Çocuğu baştan aşağıya süzdüm. Bacakları ve kolları bayağı uzundu. Bakır-sarı karışımı saçları ,yeşil gözleri vardı. Bu çocuğu daha önce görmediğime emindim , ama bana çok tanıdık geliyordu. Evgenia'ya dönüp konuştu.
"Daha kısa bir isim bulamaz mıydın?" Çocuk bilmiyordu ama bu onun son sözleri olabilirdi. Evgenia ismini çok severdi. Çocuğa bir an beynini patlatmak istiyormuş gibi baktıktan sonra konuştu.
"Eny diyebilirsin."
"Teşekkürler. Banada Lee diyebilirsiniz. Okuldakiler öyle derdi.Eee hadi gösterin bakalım bir iki alevtopu." diye karşılık verdi pis pis sırıtırken. Tanrılar aşkına! Bu çocuk büyü yapmayı oyun mu sanıyordu. Tam ona ömründe gördüğü göreceği tek alev topunu fırlatacaktım ki Negy benden önce davrandı.
''Öyle mi Lee, demek alev topu istiyorsun?'' Bunu sert bir sesle söylemişti.Elinde beliren küçük bir alev topunu çocuğa attı.Çocuğun kulağını sıyıran alev topu duvara çarptı.
''Bence sana bir odanı göstermeliyim.'' diyerek konuyu değiştirmeye çalışan Negy'ye bakarak kafasını saladı. Bizimle tanışınca da odaya gittik. Oda diğerlerinden küçüktü. Duvarlar gök mavisi renkli olduğu için olduğundan daha büyük ve ferah görüküyordu.
"Odanı sevdin mi? Yerleş hadi."
"Yerleşmek mi? Ne bir çantam var ne bir eşyam. Ama evet oda güzel. Teşekkürler.Birkaç boya büyüsü öğretirseniz odamı boyarım, badanacıya para vermeyiz." diye karşılık verdi Lee. Yine o pişmiş-kelle-sırıtışı'yla bakıyordu.
"Ah,bu acıttı Eny!" diye ciyakladı, bir alev topu karnına çarpınca. Ama Negy arkasını dönmüş, gözlerini bana dikmişti.
"Ne var? Bu çocuk sinirimi bozuyor!"

İlk geldiğim dakikada 2 arkadaştan birini kendime sinir etmeyi başarmıştım.Rekora az kalmıştı ha?
Kendimde bazı değişikler yapmalıydım.Buradanda diğer okulldarda olduğu gibi dışlanmamaya veya atılmayaya kararlıydım.Bu olmayacaktı!
Öncelikle büyü hakkında şaka yapmamaya yemin etmiştim.O alev topu biraz daha güçlü olsa bedenimde koca bir delik olacaktı.İkinci olarak burdaki kimseyle dalaşmamaya kararlıydım.Okullarımda olduğu gibi kavga etmeyecektim.Bunu yapmayacaktım.Bunu düşünürken arkamdan bir ses duydum:
Evet çömez, gelde sana birkaç numara çekeyim.
Arkamda garip bir sırıtışla sarışın bir kız duruyordu.Dışarıda görsem afrodit kızı derdim ama yinede bu gün içinde duyduğum en güzel söz buydu.Nihayet birileri beni anlamıştı.Adını Nemia olarak tanıtan kardeşim benden 3 yaş küçüktü.O bulunduğumuz ortamda büyü yaparlarsa birilerinin patlayacağından emin olduğundan olsa gerek beni en boş olan kendi odama götürdü.Herkes gözleriyle yıldırım atıyordu yahu!Ne olursa olsun beni büyü öğrenmekten ayıramaz.Ben büyü tanrıçasının oğluydum.Büyü yapmayı öğrenmeliydim canım!

Onu kendi odasına götürdüm. Burada,bizimle kalacaksa bir şeyler öğrenmeliydi. O içeri geçtikten sonra kapıyı kapatıp sessizlik büyüsü yaptım. Bu sayede burdaki ses dışarıya gitmeyecekti. Çünkü birazdan yapacaklarımı Negy duyarsa bayağı azar işitecektim.
Yüzümü ona döndüm. Yine pişkin pişkin sırıtıyordu. Bakalım biraz sonra sırıtabilecek mi, diye düşündüm. Sağ avucumu tavana bakacak şekilde açtım. Gözlerimi kapatıp odaklandım. Gözlerimi açtığımda avucumda mavi bir top vardı. Ateş topu değil ışık topu. Elimin birkaç santim üstünde duruyor, etrafa mavi bir ışık saçıyordu. Lephy ,kaşlarını kaldırmış elimdeki topa bakıyordu. Elimi yavaşça kapatmaya başladım. Ben kapattıkça Lephy'nin yüzü buruşuyordu. Top, elimde sıkışmaya başlayınca Lee bağırıp iki büklüm oldu. Daha da sıkınca, daha güçlü çığlık attı ve kesik kesik soluk almaya başladı. Biraz daha sıktım ,şimdi yerde fetüs gibi yatıyordu. Nefes alışı sıklaşmıştı ve gözlerinden yaş geliyordu.Elimi açtım ve topu yok ettim. Hala yerde yatıyordu. Yanına koşup elimi anlına koydum ve bir şifa büyüsü yaptım. Yüzü terden ve gözyaşından sırılsıklam olmuştu. Bir peçete yaratıp yüzünü sildim. Artık daha rahat nefes alıyordu. Onu ayağa kaldırdım. Bir minder yaratıp üstüne oturttum.
"İlk ve en önemli kural. Hayatta kal." dedim. Bir bardak su yarattıp içirdim."Şimdi daha iyi misin?"
"Evet. Bunu nasıl yaptın?"
"Buna Hayat Topu diyorum. Eğer elimi tamamen kapatsaydım ölmüş olurdun. Ama bayağı dayanıklı çıktın. Normalde bayılmış olurdun. Evgenia 4. dakikada baygınlık geçirmişti."
"Ben kaç dakika dayandım?"
Tebrik edici bir şekilde gülümsedim. "Tam sekiz dakika."
Bir ıslık çaldı. Büyü işe yaramıştı. Artık daha dik oturuyordu ve nefesi de düzelmişti. "Vay be! Bayağı iyiymiş."
Gülümsemem genişledi. Ayağa kalktım.
"Hazırsan devam edelim."

"Tamam" dedim. Bayağı hevesli görünüyordu." İlk önce küçük bir alevtopu yapmayı öğren. Elini, avuçiçin yukarı gelecek şekilde tut. Elinin üstündeki Enerji'yi hissedebiliyor musun? O, saf enerjidir. Her Büyücüde olan serbest bir enerjidir. Önemli olan, bu enerjiyi bir nokta etrafında toplayabilmek. Düşün. Titrek bir havanın elinin üzerinde dolaştığını düşün. Sonra o hava, elininin üstünde küçük birçapla dönsün. Döndüğünü hissediyorsun. Oluyor. Biraz daha uğraş."
Lee'nin elinin üstünde küçük bir kırmızılık oluştu. Silik kırmızı bir top gibi. Ardından renk daha da güçlendi ve ısındı. Artık bir alevtopu yapabiliyordu.
"Sakın heyecanlanma. İlk topun olduğu için sönebilir." diye uyardım hemen. "Şimdi bu mercimek boyutundaki topu , nohut boyutuna getir." dedim. Biraz uğraştıktan sonra nohut değil de bilye boyutuna geldi.

Alev topum, artık bir top olmaktan çıkıp gerçek bir gülle boyutuna gelmişti.Biraz daha güç, biraz daha...
''Yavaşla Lee! Kontrolü eline al!''
''Herşey kontrol altında bebeğim!*bir ıslık çalarak* işte böyle. Şimdi bir çember deneyelim..''
Alev ''güllemi'' iki elime alıp birden ellerimi iki yana açtım. Etrafımı kor alevden bir çember kapladı. Giderek genişleterek bir sütun haline getirdim. Yüzümde zalim bir gülümseme vardı, herşey şiirseldi ama gel gelelim bayılmak üzereydim. Son bir nefesle bir çığlık kopardım ve kontrol altında tuttuğum alev özgürlüğünü kazanıp 4 yana saçılarak patladı.Sonrasını hatırlamıyorum. Uyandığımda yerde yatıyordum. Herkes tepeme üşüşmüştü. Nemia ağzıma bir kaşıkla bir sıvı akıttı. Bu nektar dı. Hemen ayağa kalkıp toparlandım.
''Harika, uykucu uyandı!'' dedi Evgenia. Neden bu kadar sinirli olduğunu anlamam uzun sürmedi. Bütün oda baştan aşşağı darmadağınıktı.Her taraf is içindeydi. Hatta Nemia ile üstümüz başımız bile.
''Hehe, kızlar. Abartmayın canım. Acemiyim ben!'' diyerek gülümsedim. Ama maalesef o kadar kızgındılar ki merhamet duyguları ikinci plandaydı sanırım.
''Hadi şu acemiye bir ders verelim'' dedi Evgenia. Sanırım o yeşil şeyin intikamını almaktı amacı. Kimsede karşı çıkmamıştı açıkçası. Hepsi bir büyüyle beni havaya kaldırdı ve salona götürdüler. Birinin uçurma büyüsüne dayanabilirdim. Şanslıysam ikisinede. Ama hepsi birden, hele hele bu kadar yorgunken...Unutun gitsin.Salonda birkaç sarmaşık celp edip beni yere bağladılar.Ne yapacaklarını düşünmek için biraz durdular. Vakit kazanmıştım. Ama biliyordum ki bu sarmaşıklardan ve delirmiş 4 büyücü kızdan kurtulmak için ne zamanım ve gücüm vardı.
''Amma abarttınız ha! İyiki ufak bir patlama yaptık!''
''Kapat çeneni Leeroy Gresean!''dedi Nemia. Sanırım odasını darmadağın ettiğim için bayağı kızgındı.''Sanırım'' fazla.