Kulübeye Gelişim

Kamp sınırından içeri girdikten sonra sentor olduğunu öğrendiğim uşağımız Mark acil bir çağrı üzerine beni kampta bırakıp gitmek zorunda kalmıştı. Aptal aptal etrafıma bakınıp duruyordum. Burada ne işim vardı. Hem babam bir tanrıydı peki ama ne tanrısı hiçbir fikrim yoktu. Etrafdan geçen sıradan görünüşlü çocuklarında benim gibi melez olduğunu tahmin ediyordum. Benden belki birkaç yaş büyüktü çoğu. Küçük kısa bir binadan çıkan 16-17 yaşlarında bir çocuk benim şaşkın halimi görüp yanıma geldi. Gülümseyerek konuşmaya başladı. "Merhaba seni daha önce kampta gördüğümü sanmıyorum. Yeni mi geldin?" Telaşla kafamı sallayarak "Evet." dedim. "Benim adım Jabberwocky Beamish. Kampa geleli 10 dakika olmadı arkadaşım Mark kendisi Sentor acil bir çağrı üzerine gitmek zorunda kaldı. Nereye gideceğimi bilmiyorum." Karşımdaki çocuk düşünceli bir şekilde beni dinledikten sonra gülümseyerek elini omzuma koydu. Güven verici bir ses tonuyla konuştu. "Merak etme ufaklık ben sana yardım ederim. Bu arada benim adım da William Maxwell kısaca Will diyebilirsin." Hızla konuştum. "Tanıştığımıza memnun oldum Will."

Antremandan çıktıktan sonra kamp meydanına doğru giderken. Daha önce görmediğime emin olduğum küçük bir çocuk şaşkınca etrafına bakınıyordu. Yanına gidip konuştum. "Merhaba seni daha önce kampta gördüğümü sanmıyorum. Yeni mi geldin?"

"Benim adım Jabberwocky Beamish. Kampa geleli 10
dakika olmadı arkadaşım Mark kendisi Sentor acil bir çağrı üzerine
gitmek zorunda kaldı. Nereye gideceğimi bilmiyorum."

"Merak etme ufaklık ben sana yardım ederim. Bu arada benim adım da William Maxwell kısaca Will diyebilirsin."

Biraz etrafa bakındıktan sonra konuşmayı sürdürdüm. "Öncelikle senin annen ya da baban tanrı ya da tanrıça olmalı hangi tanrı ya da tanrıça olduğunu biliyor musun?" Korkak bir şekilde cevap veren ufaklık "Babam tanrıymış ancak kim olduğunu bilmiyorum." Bu işimizi zorlaştıracaktı. Geriye yapılacak tek bir şey kalıyordu. Ya da benim aklıma gelen tek bir şey ufaklığı Hermes kulübesine götürmek. Orada kalmak pek hoşuna gitmeyecekti. Bu belirsizlik kim olsa canını sıkardı. Tam ona durumu açıklamak üzereyken kafasının üzerinde ışıltılı bir şekilde üzüm salkımı belirdi. Gülümseyerek şaşkın çocuğa baktım. Ne olduğunun bilincinde değildi. Annem kampta olmadığı için onun yerine ona kulübesine kadar eşlik edebilirdim sanırım. "Sanırım baban seni fazla bekletmek istemedi. Üzüm salkımı sen kesinlikle Dionysos'un çocuğusun. Bak ne diyeceğim ben seni kulübene götüreyim kardeşlerinle tanışıp dinlenirsin. Daha sonra sana kampa alışman konusunda yardımcı olurum." Şaşkına dönen küçük çocuk kafasını salladı. Yaşına göre durumu çok iyi idare ediyordu. Hızla Dionysos kulübesine doğru yürümeye başladım. Ufaklıkda beni takip ediyordu.

Babam şarap tanrısı Dionysos muydu? Resmen şaşkınlığa uğramıştım. Öğrendiğim ilk andan beri babamın her tanrı olabilme ihtimalini düşünmüştüm. Ama Dionysos aklıma bile gelmemişti. Bunları sindiremeden bir de kardeşlerim olduğunu öğrenmiştim. Kulübeye doğru giderken takib ettiğim Will kampta tanıştığım ilk insandı. Yani melez! Bana yardımcı olacak olması baya iyiydi. Uzun yol boyunca hiç konuşmadım. 12 tane binanın düzgünce dizildiği bir alandaki kulübelerden birinin kapısını açan Will konuştu. "İşte burası senin kardeşlerinle birlikte kalacağın yer." deyip içeriye girdi arkasından bende içeri girip kapıyı kapattım. İçerisi şarap kokuyordu. Neden bu beni hiç şaşırtmamıştı. Şaşkınlıkla kulübemi izlerken. Will'in sesi düşüncelerimi dağıttı. "Benim şimdi gitmem gerek iyi şanslar yakında görüşürüz Jabby. Sana güzel bir lakap buldum." dedikten sonra göz kırpıp kulübenin kapısını açıp çıktı. Yepyeni hayatım başlıyordu. Çok heyecanlıydım.