Huzurlu Bir Akşam.

İkindi vaktiydi.Bir ya da iki saat sonra hava kararacaktı.Odamda oturmuş birkaç dergi karıştırıyor bir yandan da bir şeyler mırıldanıyordum.Üzerinde dönüp durmaktan bozduğum yatağımı düzeltip odamdan çıktım.Summer odasında oturuyordu.Odadan içeri girdim ve ''Ne yapıyorsun?'' diye sordum sıkkın bir şekilde.Summ ise bir anlık bana baktıktan sonra kafasını okuduğu kitaba tekrar çevirdi ve ''Hiç, oyalanıyorum işte.Sen?'' dedi.Belli ki o da sıkılmıştı.Ben de ses tonumu değiştirerek ''Ben de kardeşim Summ'ı alarak dışarıda dolaşmayı planlıyordum.'' dedim.Summ bana baktı ve kıkırdadı.Hemen oturduğu yerden kalktı ve üzerine yatağına attığı hırkayı giydikten sonra koluma girdi.''O zaman hava kararmadan yola koyulsak iyi olur.'' dedi Summ.Ben de gülümseyerek kulübe kapısına doğru yürümeye başladım.Kulübeden çıktığımızda hala dışarıda bir sürü melez vardı.Nereye gideceğimize karar vermemiştik.Sadece rastgele yürüyorduk.Bir yandan çevreyi gözlemlerken bir yandan da kelime oyunu oynuyorduk.Söylediğim kelimenin son harfiyle Summ bir kelime buluyor.Bu böyle devam ediyordu.Summ basit bir kelimeyle başladı: ''Tanrıça.'' Devam ettirdim ve ''Athena.'' dedim ''Apollon'' ''Nyks''... Ben son kelimeyi söylemiş Summ'ın devam etmesini beklerken Summ tiz bir sesle hafifçe çığlık attı ve beni kolumdan sürüklemeye başladı.Summ'ın beni nereye götürdüğünü bilmiyordum.Sadece etrafıma bakarak anlamaya çalışıyordum: Amfitiyatro.Summ benim ne halde olduğumu fark etmeden hızlı hızlı yürüyordu.Bense sonunda toparlanabildim ve ''Summ, sanırım akşam yemeğine gitmemiz gerekiyor.'' dedim.Summ bunu duyar duymaz duraksadı ve ''Of!'' diyerek isyan etmeye başladı.O kadar yolu yürüdükten sonra tekrar geri döndük.Summ'ın amfitiyatroda ne yapmak istediğini anlamamıştım ama yine de meraklanmıştım.Yemek gazinosuna vardığımızda birkaç kişi dışında Athena Kulübesi'nin masasında tüm kardeşlerimiz vardı.Hemen biz de oturduk ve tanrılara adak sunduktan sonra yemek yemeye başladık.Yarım saat süren yemekten sonra çoğu kardeşimizin yaptığı gibi kulübeye doğru yürümeye başladık.Summ'ı kolundan tuttum ve onu amfitiyatroya doğru götürmeye başladım.Summ da ne yapmayı planladığımı anlamış olacak ki ''Benim yapamadığımı sen yapıyorsun ha?'' diyerek güldü.Amfitiyatroya doğru attığımız her adımda gelen müzik sesleri artıyordu.Belli ki yalnız olmayacaktık.Evet kesinlikle yalnız değildik.Apollon çocuğu olduklarını tahmin ettiğim bir grup toplanmış şarkı söylüyorlardı.Summ bunu görür görmez ellerini çırptı.''Bir de benim şarkı söyleyişimi duysalardı beni aralarına alırlardı herhalde.'' diyerek güldü.''Ya da seni kamptan atarlardı.'' dedim kahkaha atarak.Summ hafifçe koluma vurdu ve bana kötü bir şekilde bakmaya çalıştı ama en sonunda gülmeye başladı.Amfitiyatrodaki grup yeni bir şarkıya geçmişlerdi.Aralarından birisi gitar çalıyordu.Geri kalanlar ise koro şeklinde şarkı söylüyorlardı.Summ gözlerini pörtleterek baktı ve ''İşte bu benim şarkım!'' diyerek ayağıyla ritim tutmaya başladı.Bir yandan da şarkıyı mırıldanıyordu.Bağıra bağıra söylememek için kendini zor tutuyordu.''Sadece mırıldanacak mısın Summ?Yoksa cesaretini toplayıp şarkıyı söyleyecek misin?'' diyerek onu kışkırtmaya çalıştım.Summ ilk baş naz yapsa da daha sonra yavaş yavaş sesini yükseltmişti.Ben de ellerimi çırparak ona eşlik etmeye başlamıştım.Aslında sesimin o kadar güzel olduğunu düşünmüyordum ama kendime engel de olamıyordum.Biz yavaş yavaş grubun yanına doğru giderken diğer kulübelerden de melezler gelmeye başlamıştı.

Bunu yaptığıma inanamıyordum ! Resmen Apollon Çocukları'nın grubunun yanına gitmiş, bağıra bağıra şarkı söylüyordum. Üstelik sesimin berbat olduğunu bilmeme rağmen. Bugün benim üzerimde bir anormallik vardı kesinlikle. İşin garibi, kardeşim Andrea da bana uymuş, o da sahnede bağıra bağıra şarkı söylüyordu. Tek fark benim sesimin berbat, onunkinin ise güzel olmasıydı. Böylece onun sesi en azından benim sesimi biraz bastırıyordu da sesimin kötü çıktığı pek anlaşılmıyordu. Ayrıca melezlerin bizden çok Apollon Çocukları'nın doğuştan gelen harika müzik yetenekleriyle ilgilendiklerini düşünüyordum. Bu yüzden şarkıları daha rahat bir şekilde söylüyordum. Bizim sahneye çıkmış olduğumuzu fark eden birkaç melez, bizi işaret edip aralarında fısıldaştıktan sonra bizim yanımıza doğru gelmeye başladılar. Birkaç saniye sonra onlar da sahneye çıkmıştı. Şimdi şarkıları beş kişi söylüyorduk. Yanımıza gelen melezleri daha önce görmemiştim ama bunun bir önemi yoktu. Nasıl olsa bir gün tanışacaktık. Biraz erken olmuş, bir şey fark eder miydi ki ? Biz neşe ve coşku içinde şarkılarımıza devam ederken Amfitiyatro git gide dolmaya başlıyordu. Birkaç şarkı sonra neredeyse tüm kamp Amfitiyatro'ya dolmuş, herkes şarkılara eşlik etmeye başlamıştı. Bu iş daha gittikçe eğlenceli bir hal alıyordu. Bu sırada hava da kararmıştı tabii. Bizse hala şarkı söylemeye devam ediyorduk. Sesimiz kısılana kadar bağıra bağıra şarkı söyledik. Sonunda Apollon Çocukları da biz de kan ter içinde kalınca artık durmak zorunda kaldık. Gösteri bitmişti. Tüm melezlerden kulakları sağır edici bir alkış koptu. Bu da benim neşemin daha da artmasını sağladı. Gülücükler saçarak sahneden indim. Andy de benimle birlikte inmişti sahneden. Onun da yüzünde güller açıyordu. Evet, biraz yorulmuş olabilirdik ama daha gece bitmemişti. Hem bu alkış tüm yorgunluğumu alıp götürmüştü. Yine de kulübeye dönünce yorgunluğumun geri geleceğini biliyordum ama şu an bu umrumda değildi. Yalnızca anı yaşayacaktım.

Gösteri bitmişti ama henüz herkes dağılmamıştı. Çoğu kişi hala Amfitiyotro'daydı. Anlaşılan burada eğlence henüz bitmemişti. Bunu fark edince kulübeye yönelmekte olan Andy'nin kolundan tuttum ve "Hey Andy, hemen kulübeye mi dönüyorsun ? Önce sırada ne olduğuna bir baksaydık..." dedim sahneyi işaret ederek. Andy de bu teklifimi kabul edince tıklım tıklım dolu olan Amfitiyatro'da boş bir yer bularak oraya oturduk. Bir süre sonra sahneye birkaç melez çıkmıştı. Bir tiyatro oyunu oynuyorlardı. Bu oyunu izlerken gerçekten de çok keyif almıştım. O kadar komikti ki herkes gülmekten yerlere yatıyordu. Sonunda tiyatro gösterisi de bitince Amfitiyatro yeniden alkış sesleriyle dolmuştu. Sanırım bir gün için bu kadar eğlence bize yeterdi. Andy ile yerimizden kalktık ve diğer melezlerle birlikte Amfitiyatro'dan dışarı çıktık. Kulübemize doğru ilerlerken ikimizin yüzünde de mutlu ve huzurlu bir gülümseme vardı. Andy bana dönerek "Harika bir gündü Summ. Bunu en kısa zamanda tekrarlamalıyız." dedi. Ona hak vermiyor değildim. Böyle bir şeyi ben de çok isterdim doğrusu. "Haklısın Andy, gerçekten de çok eğlenceliydi. Bir gün mutlaka yeniden böyle bir etkinliğe katılmalıyız." diye karşılık verdim Andy'ye. Kulübeye vardığımızda birbirimize iyi geceler dileyip odalarımıza çekildik. Hemen üzerime pijamalarımı geçirdikten sonra rahatlamıştım. Son olarak banyoda dişlerimi fırçaladım ve odama dönerek yumuşacık yatağıma yattım.


~Rp Bitmiştir.