Arenada ceza

Bugün hiç mi hiç mutlu değildim. Bunun nedeni açıktı. Bir ceza almıştım ve tanrıça Athena benim için ''özel'' bir şeyler düşünmüştü. ''Off! Sadece bir heykelin yarısını kopardım! Bu o kadar kötü bir şey değil ki. O çocuğun beni kızdırmaması gerekirdi! Artık 'Dikkat Zeus kızı çıkıp size şimşek fırlatabilir' diye bir tabela astıracağım üstüme.'' Sinirle bir taşı tekmeledim ve arenaya doğru yürümeye devam ettim. Cezam basitti. Arenadaki bütün silahları parlatmak. Ama bunun bayağı uzun süreceğini hissediyordum. Özellikle de yanlızken. Belki yüzüncü kez oflayıp yüzüme düşen bir parça saçı kulağımın arkasına sıkıştırdım ve kolyemi elimde çevirdim. Oraya gitmeyi hiç istemiyordum! Ama zorunluydum, bugün bütün zamanımı tembellik yapmakla geçiremezdim. Sonunda hedefime vardım ve yandaki kiklopa döndüm. ''Bana şu silahları ver kiklop!'' dedim bütün tersliğimle. Kiklop biraz korkutu ama köşeyi işaret etti. Bütün silahlar oradaydı. Ama onların arasında, ufak tefek bir kızın, bir kılıcı cilaladığını görebiliyordum. Demek ki cezamda yanlız değildim. Kendim için sevinip kızın benim yanımda çalışacağı için onun adına üzülerek yığına doğru ilerledim.

"Senin burda işin ne tatlım?" Kızın bu sorusuna biraz şaşırmıştım. Bir yerden tanıdık geliyordu bu kız. Kampta birkaç tane çekik kız vardı. Bunu da ifadesi aynı bir hırsızın karşısındakinin cüzdanını çalmadan önceki gülüşüne benziyordu. Tamamen yapmacık. Ah, hırsız, tabii ya! Bu bir Hermes kızıydı! Ama hangisiydi ki? İki tane vardı. Ona ismini sorarsam kabalık olacağını düşündüm. Ah, şu anda hiç kabalığa takacak durumda değildim. ''Sen kaç numaralı çekiktin?'' Kız yüzünü buruşturdu. ''İki numara.'' dedi sakin kalmaya çalışarak. ''Ben Raina.''

Onun yanına oturdum ve silahlara baktım. ''Sen de mi cezalısın?'' Kız bana başka-niye-burada-silah-temizliyor-olabilirim bakışı attı. Sustum ve yerime sindim. Konuşmak istemiyordum çünkü konuşursam kavgaya başlayacağımızı biliyordum. Bu yüzden bir kılıç kaptım ve kikloptan aldığım bezle yavaşça parlatmaya koyuldum.

Kızın bu kadar aksi olmasını beklemiyordum. Bunu bir iltifat sayar diye düşünmüştüm. Bana Zeus'un aksi kızı deseler mutlu olurdum yani. Kendi kendime gülümsedim. Çocuğa attığım şimşeğin bir kısmı heyekele denk gelmişse de, çocuk yanan kolunu ancak söndürmüştü. Raina deli deli gülen bana garip garip baktı ve tehşisini koyup silahı indirdi. O sirada elime bir gürz aldım. ''Vay! Bu harika! Kampta böyle şeyleri daha sık elime almalıyım.'' dedim mırıldanarak. Kız yine ters ters bana bakıp silahlara geri döndü. Benim bu gürzü nasıl temizleyebileceğim de tam bir muammaydı. Elimdeki bezi dikkatlice gürzün dikenlerine sürmeye başladım. Bir yanlış harekette canımın çok acıyabileceğini düşündüm. Birkaç dakika sonra silah temizlemekten canım sıkılmıştı bile. Hızla Raina'ya baktım. O da bıkkınlıkla silah temizliyordu. Eğlenceli bir şeyler yapabilirdil değil mi? Bir cezada olsak bile yani? Bunu en iyi onun bilebileceğini düşündüm.

Raina gittikten sonra gürzü bıraktım ve bacaklarımı karnıma doğru çekip başımı dizlerim koydum. Böyle oturmayı çok seviyordum. Çoğunlukla üzgün olduğum zamanlarda böyle yapardım, ama şimdi karnımın gurultusunu hafifletmek içindi. Rahatlamaya çalıştım ve Raina'nın gelmesini sabırsızlıkla bekledim. Ya yiyecekleri getrimezse? Ya yolda dayanamayıp hepsini yerse? Bu ihtimal beni korkutmuştu çünkü o açım diye inim inim inlediğinden beri ben de çok aç olduğumu farketmiştim. Sonunda birkaç ayak sesi duydum ve başımı kaldırdım. Raina elinde birkaç paketle geliyordu! O kadar sevinmiştim ki, şu anda ona sarılabilirdim bile. Raina hızla yanıma geldi (belli ki o da sabırsızlanıyordu) ve hızla paketleri açtı. ''Vayy!'' dedim sadece. Paketlerde bol bol çilek, cipsler, minik çikolatalı kurabiyeler ve daha fazla cips vardı. ''Sen bu kadar şeyi nereden buldun böyle?'' Raina hınzırca gülümsedi. Gülüşü aynı babasına benziyordu. ''Benim de bazı sırlarım var.'' dedi. Çok konuşmadık ve Raina'nın getirdiği şeylere yumulduk.

Raina'nın sorusunu duyunca sırıttım. Yemek aramızdaki buzları eritmiş gibiydi. Büyük bir cesaretle ilk adımı atmam çok işe yaramıştı. Açıkçası beni tersliyeceğinden de korkmuştum bir an. Tepkisi beni çok sevindirmişti. ''Yapmaz olur muyum?'' dedim ona ve çileklerden bir tane alıp ağzıma attım. Raina dinliyorum dercesine öne eğilmişti. Ağzıma bir çilek daha attıktan sonra konuşmaya başladım. ''Bir kere Sat'in yatağına pegasus pisliği doldurmuştum, Leo'nun çarşafını yakmıştım, ve de aldığım cezaların hepsinde cezaları boşverip eğlenceli şeyler yaptım.'' Sonra aklıma gelmişti. ''Şimdi olduğu gibi. Hayatımda böyle bir ziyafet çekmemiştim.'' dedim kibarlığı bırakıp koca bir çileği tek lokmada ağzıma atarak. Raina kıkırdadı. ''Çalıntı çileklerin tadı da bir ayrı olur.'' dedi. ''Kesinlikle!'' diye katıldım ona. Kız damak zevkinden anlıyordu. Bir süre çileklerle ilgilenmekten konuşamadık.