Alex Nike (3. Seviye)

Hephaistos oğlu Alex'i tekrar karşımda görmek beni hiç şaşırtmamıştı çünkü kendisi artık kılıç dersliğinin müdavimlerinden olmuştu. Tekniğindeki ufak birkaç kusuru göz ardı ederek onu şu anda bile 3. seviye mezunu kabul edebilirdim ama tabii ki kendisine sonuna kadar zorlu bir eğitim dayatacak ve 3. seviyeden mezun olmayı gerçekten hak ettiğinden bir kez daha emin olacaktım. Kendisine "Hoş geldin, Alex." demem üzerine o da bana "Merhaba Lucy!" cevabını verdi. Alex derslikteki dört eğitmenin üçünden ders almıştı ve çoğumuz onu iyi tanıyorduk. Kendisiyle göreve gitmişliğim falan yoktu ama kampta sık sık rastgeldiğim melezlerdendi. Gülümseyerek "Sanırım ikinci seviye kesmedi?" diye sorduğumda o da gülümsedi ve olumsuz anlamda başını salladı. "O halde kork benden çünkü üçüncü seviye öğrencilerinin karşısında Hidra'dan farkım kalmaz." dedim. Gerçekten de ani bir manevra ile yaralanması hatta ölmesi, üçüncü seviye derslerinde işten bile değildi. Zaten bir öğrencinin son ve en zor seviye derslerini almak istemesi için, hafiften aklını kaçırmış olması gerekirdi. Alex bana "Benim için problem değil." dedi ve birlikte derslikten çıkarak arenanın yolunu tuttuk. Kendimize çalışmak için boş bir alan bulmamız zor olmadı çünkü sabahın bu saatinde etrafta pek melez bulunmazdı. Rahatça antrenman yapabileceğimiz bir alana vardığımızda Alex'e "İkimiz de kendi kılıçlarımızı kullanacağız, sonuna kadar zarar vermek için uğraşacağız. Özel güçlerini kullanman veya kasten kendini tehlikeye atman yasak." dedim. Alex'in "Tamam, ben hazırım." demesi üzerine düellomuz için geri sayıma başladım; "3... 2... 1... Başla."

Olaylar hızlı gelişmişti ama hiçbir heyecanım yoktu. Gayet ciddi bir surat ifadesi ile kılıcım Hakyemez'i kabzasından kavradığım gibi kılıfından çıkardım. İlahi bronzun mükemmel parıltısı adeta bir doğal ışık kaynağı gibi idi. Lucy, kalkanı Aegis'i çıkardığında Medusa'nın kafasını görünce geriye bir adım atsamda tekrar aynı hizama döndüm. Lucy ani bir atak yaparak üstüme kılıcını savururken kendimi yerden yuvarlanarak kurtarabildim. Lucy, hiç bozuntuya gelmeden bana doğru döndü ve Aegis ile parıltılar saçmaya başladı. Bir anda kendime gelerek kılıcımı kalkanına savurdum ve kılıcına dirseğim ile vurdum. Bedenimi kaplayan, ağır bir Gladyatör zırhı giydiğim için vücudum zor hasar görecekti. Savaşa hızlı başladığımız için kaskımı giymemiştim bile.

Kaskımı hızla kafama geçirip surat bölümünü kapadıktan sonra olabildiğince hızlı bir biçimde Lucy'nin üstüne doğru saldırı yaptım. Pek güçlü bir hareket olmasa da iş görüyordu. Bir an Lucy ile kendi eksenimiz etrafında dönüp bir çember çizmeye başladık. Daima kalkanını ve silahını paralel tutuyordu ve karın bölgesine yapılan saldırılarda hızlı bir refleks hareketi ile karın boşluğunu kapıyordu. Aegis ağır bir kalkan olmasa da bir bayana göre ağır olabilirdi. Yanıltıcı hareketler yaparak vücuduna ağır kılıç darbeleri atabilirsem işim kolay olabilirdi. Kılıcımı yere hızla sapladıktan sonra parmağım ile 2, diğeri ile 1 yaptıktan sonra 2'yi ters çevirdim. 1'i ise hareket ettirmedim. "2 ters, 1 düz!" dedim ve parmaklarımı birleştirerek bir üçgen yaptım. Bu, saldırımdan kıza bir ipucu idi. Nemea Aslan'ı postundan yapılan zırhımı delmesi imkansız olacağı için suratıma darbeler indirmeye çalışacaktı. "Biliyorsundur Lucy. Hydra'nın kopan kafasına Ateş yakılırsa saldırı yapamaz ve yok olur. Ben Ateş, sen Hydra'sın." dedim ve kalkanına ağır darbeler indirmeye başladım. Saldırı yapacağı sırada ışıkların gözlerimi almaması için yerden yuvarlandım ve gözlerim kapalı vaziyette üçgenler çizerek zırhına ve kalkanına ağır darbeler indirmeye çalıştım.

Oldukça etkili hasarlar yapmaya dikkat etsemde arada sırada zırhıma gelen hasarların Lucy'e ait olduğunu biliyordum. Bu dövüşün uzun süreceğinden emindim. En kısa dövüşümüzün 20 dakika sürdüğünü düşünürsek bunu Lucy'nin de tahmin edebileceğini biliyordum. Kılıcımı boyun hizama kaldırdıktan sonra kolumu kalkan gibi tuttuktan sonra üstüne giderken kılıcım ile onu dürtmeye devam ettim. Lucy de bu sırada boş durmayıp zırhıma olabildiğince ağır darbeler indirmeye başladı. Bunlar beni yanlızca basınca uğrattığı için pek bir hasar almıyordum. "Lucy, zırhım Nemea Aslan'ı postundan yapıldı ve ağız kısmı kopartıldı. Ayrıca hiçbir yerde bulunmayan %100 saflıkta demirden yapıldığı için paslanması imkansız. Zırhımı bu biçimde geçemezsin." demiştim. Bir kalkana ihtiyacım olmadığı için çok mutluydum. Giydiğim zırh normal bir zırhtı ancak iyi bir işleme idi.