Zell ile Günümüzü Gün Ediyoruz

Evet yine çok güzel bir gündü.Çünkü bugün Zell ile tarlalara gidicektik.O gün çok iyi giyindim.Aslında pek giyinme zevkim olmasa da kendime göre bişeyler yapmaya çalıştım.Kalkıp bir kahvaltı yaptım ve çok erkenden kalktığım için biraz da koştum.Gelip bir duş aldım ve hemen dışarı çıktım.Hestia kulübesine gittim.Tam kapıyı çalacakken kapı açıldı.Karşımda Zell vardı ve o .. o o kadar güzeldi ki ! Aman tanrılarım ! Afrodit görse onu öldürmeden rahat bırakmazdı ! Büyülenmiş gibiydim ve elim havada kalmıştı.Zell bana bakıp gülüyordu ve en sonunda elimi farkedip indirdim."Haydi gidelim tarlalara , yaramaz bir Hestia kızıyla." diye bir kafiye uydurarak tam babama göre bir iş yapmıştım.El ele yürüyorduk.Ve emindim ki dünyanın en mutlu erkeği bendim !

Tarlalara beraber gidicektik. Çok mutluydum. Hem dünyanın en güzel meyveleri ile ziyafet çekicektik hemde sevdiğim erkekle beraberdim.

Tarlalara gitmek aslında yasaktır. Oraya giremeyiz. Ama kurallar uyulmaması için yapılan maddelerdir değil mi? Aslında kurallara sadık kalan bir insanımdır çoğu zaman ama söz eğlenceye ve sevgilinizle vakit geçirmeye gelice kuralları unutu verirsiniz.

Tarlalara doğru giderken Maya ile karşılaştık bizi el ele görünce '' Vayyy. En yakın arkadaşım nereye gidiyorsunuz böyle? '' dedi alaycı bir tavırla. Ona doğru baktım ve '' Bu giticeğim ve önnce eğer ki yakalanırsak bizi kurtaracağın bir yere gidiyoruz Maya.'' dedikten sonra yolumuza devam ettik. Roc'a baktığımda endişe denen birşey yoktu. Ben ise korkuyordum. Ya yakalanırsak? Yha cehenlem tazılarına yem edilirsek - böyle bir ihtimal yoktu ama korku yaratmak istedim- . Roc bana baktı ve '' Eğer çok korkuyorsan gitmek zorunda değiliz Zell. '' dedi. Ama ne olursa olsun gidicektik . Ona sert bir bakış atmak istesem bile yumuşak bir bakış attım ve '' Roc Roc Roc. Seni severim bilirsin. Ve tarlalara gidiceğiz. '' dedim. Güneyli aksanı ile konuşmaya çalışmıştım ama pek benzememişti . Roc bu konuşmanın üzerine gülme krizi geçirdi. Taklitimi yapmıştı. Ellerimi sıktım ve ufak bi kıvılcım yaptım '' Roc sen üşüdün galiba. Sevgili erkek arkadaşım. '' dedikten sonra sustu. Aslında susmasa bile onu kıvılcımım ile yakamazdım. Her neyse yola devam ettik en sonunda tarlalara varmıştık. O kadar güzeldiki sevmediğim çileği bile yiyebilirdim. Bütün meyveler süperdi ki Roc'a dnp baktığımda cebinden poşet çıkarmıştı. Ona doğru baktığımda '' Buda neyin nesi? '' dedim. Bana bakarak '' Eğer yakalanırsak bir daha yeme şansımız olmayabilir. İşimizi garantiye almalıyım. '' dedi gülerek. Ve gülmeye başladım. Tarlaya sinsice girik ve meyveleri hapur şupur yerken Roc kendini güvenceye almış poşete meyveleri yerleştiriyordu.

Zell ile elele tarlalara giderken Maya'yı gördük yolda.Fakat fazla konuşmadan tekrar tarlaların yolunu tutmuştuk.O kadar mutluydum ki ! En sonunda tarlalara geldiğimizde cebimden bir poşet çıkardım ve bütün ağaçları dolaşmaya başladık.El eleydik ve bazen koşuyorduk bazen çimenlere oturup meyvelerin tadını çıkarıyorduk.Kuşkusuz ki hayatımdaki en güzel gündü.Ve Zell benim yanımdayken kimse ona zarar veremezdi.Çimenlere yan yana uzanmıştık."Roc , ya bir gün ayrılırsak." dedi.Hiç düşünmeden "Kimse bizi ayıramaz.Hiç kimse." dedim."Ya tanrılar bizi ayırırlarsa ?".."Denerlerse bile hepsini öldürürüm." dedim düşünmeden.Şansımı zorluyordum ama gerçekten bunları düşünüyordum.Acaba iki melezin oğlu da melez olur muydu.O an aklıma gelmişti ve soru gülümsedim.İkimizde gülüyorduk.Zell benim tek gerçeğimdi.En sonunda rüya gerçekleşiyordu ve gülüşmelerimiz kesilmişti.Kafalarımız yaklaştı.Alınlarımız birbirine değiyordu.Dudaklarımız buluştuğunda sanki bir tören oluyordu.Bir kutlama.O an gözlerim kapalıydı ve güneşi görüyordum.Güneşin ısısını hissediyordum çünkü .. çünkü güneş önümdeydi.Zell benim güneşimdi !

Aklıma takılan bir şey vardı. Melez çiftlerden melez çocuklar mı olurdu? Her neyse. Beraber birbirimizi aşk sözleri ederken karşımda bir görevliyi gördüm. Tanımıyordum ama görevli olduğu her halinden belliydi.

Bize bakarak '' Siz melezlerin buraya girmesi yasak . Ne işiniz var burada? '' diye bize bağırdı. Hemen bir yalan uydurum ve '' Biz melezlerin yediklerine önem veririz efendim. Yani meyvelerde kurtlar olabilir. Bunları yemek istemezsiniz. Tabiii istemeyiz. Kontrol etmek için gelmiştik ve siz bize .. '' aha cümlemi bitirmeden. Adam elimden tutuğu gibi kaldırdı ve '' Sen küçk melez yalancılıktan dolayı daha fazla ceza alacaksın. '' diye haykırdı. Roc çok üzülmüştü. Ceza almamı istemiyordu ama elinden gelen birşey yoktu. Ceza alacaktık. Annemin duymasını istemiyordum çünkü kulübe lideri olarak Hestia adını en iyi şekilde kullanması gereken ben olmalıydım.

Zell ile çok güzel bir gün geçirirken günümüzü cehennem tazılarından sonra bir de görevli bozdu.Bu romantik anı bozması yetmezmiş gibi bir de Zell'i sert bir hareketle kaldırmıştı.Zell üzüldüğümü sanıyordu oysa ki kan beynime sıçramıştı.O adam Zell'in canını acıtsaydı oracıkta kafasını uçururdum ama Zell'in canı acımışa benzemiyordu.Ama yine de yaptığı hareket yüzünden sinirlenmiştim.Adamın kolunu tuttum ve kendime doğru çektim.Sert ve etkili bir sesle "Tamam dostum kusura bakma bizde gidiyorduk zaten." dedim.Zell'i zarif bir hareketle kendime çektim ve yürümeye başladık.Zell'in kulağına "Koş." dedim ve aynı anda depar attık.Görevli birkaç dakika sonra peşimizden gelmeyi bıraktı.Hemen ormana daldık.Ve işte ! Maceramız ormanda devam edicekti.

Ormana doğru var gücümüzle koşmaya başladık. Çok hızlı koşuyorduk. Ama bizi tanıyordu Bay Kheiron'ya bizi söylicek ve bizi cezalandırcaklardı. Roc ve ben ormanın içinde durduk ve yorgunluktan bitmiştik. Roc bana gülerek '' Bunuda atlattık . '' dedi. Ama ben gülmyordum aksine çok kızgındım. Roc çimlere uzanmış aldığı meyveleri yerken ona baktım ve '' Ben gidiyorum Roc .'' dedim. Bana deliymişim gibi baktı ve '' Nereye gidiyorsun ? '' dedi. Ayağa baktım ve '' Suç işledik. Bizi bulmazlar mı sanıyosun? Yakalanacağız. Bittik biz bittik. '' dedim umutsuzca. Ve gözlerimden yaşlar boşaldı. Aslında herşeye ağlayan şu çelimsiz kızlardan değildim. Sadece kuralları severdim. Hayatımızı güvenli yaparlardı. Ama şimdi. Hem yalancıydım hem hırsızdım hemde kaçmıştık. Hermes çocukları bile bu kadar suçu bir arada işlemezlerdi. Roc bana baktı ve gülümsedi '' Zell yakalanırsak gerçeği söyleriz ama bekliyelim ve onlar bizi yaklasın.'' dedi. Bunu onayladım. Ve birbirimize sarıldık. Onun yanında kendimi güçlü hissediyorum. Korkmuyordum. Artık herşey için geçti bir ceza alsak bile bunun sonucunu çekicektik.

Zell korkuyordu.Bunun için onu suçlayamazdım ama bana kızmıştı.Bir an bana güvenmediğini düşünecektim fakat hemen bu düşünceyi aklımdan sildim.O beni sevgilimde ve bana güvenmeseydi birlikte bunca şey yaşamazdık.Ben yakalanmaktan korkmuyordum.Kendim için değil ama Zell için endişelenmiştim.Yani biraz romantizm yaşamak için tarlalara gitmiştik fakat yakalanmıştık.Olsun gerekirse yalan söyler ve tarlada tek başıma olduğumu söylerdim.Zell bana sarıldı.Gerçekten çok içtendi bu sarılma.Çimlere uzandık ve sarmaş dolaştık hala.Zell benim özel gücümdü.Zell varken yenilmezdim.Styks nehrine girmek falan bahaneydi ! Afrodit'in dediği gibi gerçekten de en büyük silah aşktı.Çimenlerde akşama kadar uzandık ve karşılıklı olarak birbirimizi sevdiğimizi söyledik.Aşk en büyük delilikti.Sonunda dudaklarımız buluştu ve uzun bir öpüşme başladı.Normal insanların boğulacağı bir süre kadar dudaklarımız birbirinden ayrılmadı.Resmen yanıyordu.Kıpkırmızı dudaklarında ben resmen hayatımı buluyordum.Zell benim herşeyimdi !
-RP BİTMİŞTİR-