Amcamı Medusa'yla Tanıştırmaya Götürüyorum

Kulübemizi yeni temizlemiştik ve birinciliği de kapmıştık. Şimdiyse benim için geri dağıtma zamanıydı! Ama bir sonraki temizliği yapacak olan Crist veya Tiff tarafından katledilmemek için fazla dağıtmamaya karar verdim. Gidip düzenli masamda en altta duran Yunan Mitolojisiyle ilgili olan kitabımı aldım ve birçok derginin yere saçılmasını sağladım. Daha sonra da salona geçip kitabımı okumaya başladım. Bir sayfada Tanrıların soy ağacını buldum. Buna göre dedem Zeus oluyordu. Yani Zeus'un oğlu amcam, kızı da teyzem oluyordu. Bu gerçekle birlikte güzel bir kahkaha attım. Biraz eğlenmek için de kitabı kapatıp kulübeden çıktım ve Zeus kulübesine gittim.

Kulübe dıştan güzel duruyordu. Zeus için güzel bir kıyak yapmışlardı sanırım. Ama çok az Zeus çocuğu olduğu için pek kullanılmıyordu sanırım. Kapıyı çaldım ve biraz bekledim. Daha sonra bir ses geldi ve kapı açıldı. Kapıyı açan melezi ilk defa görüyordum. "Merhaba ben Theodor, kısaca Teo diyebilirsin. Seni ilk defa görüyorum, yeni mi geldin yoksa?" dedim.

Çok sıkıcı bir gündü. Kampta biraz dolaşmıştım fakat kimseyi tanımadığım için bir şey yapamamış, kulübeye dönmek zorunda kalmıştım. Kulübede yatağıma uzanıp tavana bakmaya başladım. Gerçekten burası bu kadar sıkıcı olmak zorunda mıydı? Dışarı çıkıyor ve dolaşıyordum. Ama kimse kalkıp da benimle konuşmuyordu ki bu çok fazla canımı sıkıyordu. Bu kamp zaten yeterince çekilmezdi, bir de hiç arkadaşım olmayınca iyice çekilmez oluyordu. Gözlerimi kapattım, biraz dinlenmek iyi gelecekti...

Bir süre sonra kapının çalınmasıyla uyandım ve yavaşça doğrulup gerindim. Yataktan kalkıp kapıya doğru ilerledim. Kapıyı açtığımda karşımda duran çocuk beni hızlıca inceledi ve hemen konuştu. "Merhaba ben Theodor, kısaca Teo diyebilirsin. Seni ilk defa görüyorum, yeni mi geldin yoksa?" Geleli sadece birkaç gün olmuştu. Yani, yeni geldim denilebilirdi. ''Evet, geleli sadece birkaç gün oldu. Ben Dante.'' deyip elimi uzattım.

Ben de elimi uzattım ve tokalaştık. Daha sonra "O zaman sana kampı gezdirmemi ister misin?" diye sordum. O da "Aslına bakarsan daha yeni gezdim." dedi. Ben de sıkılmış olabileceğini tahmin ederek "Ama ben sana bilgi vererek gezdireceğim. Hem seni gezerken göreceğimiz melezlerle de tanıştırırım." dedim. "Tamam o zaman. Hadi gezmeye başlayalım." dedi ve kulübesinin kapısını kapatıp yanıma geldi. Birlikte yürümeye başladık. Yürürken de konuşuyorduk. Arada sırada da ona yanından geçtiğimiz yerler hakkında bilgi veriyordum. "Burada derslikler var. Kılıç, ok ve yay gibi şeylerin kullanımı konusunda kendini geliştirmek için buraya gelmelisin." Bazen de yolda gördüğümüz melezler hakkında bilgi veriyordum. Hem adlarını hem de hangi kulübeden olduklarını, yaşlarını filan söylüyordum. Bütün kampı turladıktan sonra Melez Kafe'ye geçip oturduk.

"Bu sana saçma gelecek biliyorum ama söylemeden de duramayacağım. Zeus benim dedem oluyor, yani sen de amcam." dedim. Dante'nin yüzünde oluşan ifade üzerine de büyük bir kahkaha attım. Benim deli olduğumu düşünüyor olmalıydı. Ama bozulmamam için gülümsedi. "Tamam tamam, çok delice geldi değil mi? Ama kulübemde oturmuş Yunan Mitolojisi hakkında bir kitap okurken dikkatimi çekti." dedim. O da "Yunan Mitolojisi hakkında kitap mı? Ondan ben de alabilir miyim?" diye sordu. Ben de "Ah aptal kafam. Hiç bu konu hakkında konuşmadık. Kitabı Athena kızlarından birinden isteyebilirsin. Ya da kulübe liderinden de olabilir. Neyse, bilmek istediğin bir şey var mı? Ya da tanıdığın mitolojik bir karakter?" diyerek hem sorusunu cevapladım hem de yeni bir soru sordum.

"Ah aptal kafam. Hiç bu konu hakkında konuşmadık. Kitabı Athena kızlarından birinden isteyebilirsin. Ya da kulübe liderinden de olabilir. Neyse, bilmek istediğin bir şey var mı? Ya da tanıdığın mitolojik bir karakter?"

Bilmek istediğim pek bir şey yoktu. Kendime yetecek kadar mitolojiyi tanıdığımı düşünüyordum. Bu yüzden birinci sorusunu es geçtim. İkinci soru hakkında verecek epey bir cevabım vardı ama ben ilk aklıma geleni söyledim. ''Mitolojik karakter olaraktan aklıma ilk Medusa geldi. Poseidon'un Athena'nın tapınağında zorla birlikte olduğu kız. Daha sonra Athena onu bir Gorgon'a çevirmişti...'' Birden yüzünde bir gülümseme belirdi. Bu gülümsemeden çok fazla şey çıkartamıyordum ama normal bir gülümsemeye benzemiyordu. ''Peki, Medusa ile tanışmak ister misin?'' Medusa ile tanışmak ister misin mi? Onunla nasıl tanışabilecektim ki? O yüzyıllar önce ölmemiş miydi? ''O yüzyıllar önce ölmemiş miydi?'' Gülümsemesi daha da yayıldı. ''Evet ölmüştü. Ancak bu kadın bir şekilde her öldüğünde yeniden geri geliyor. Diğerlerinden duyduğum kadarıyla çok sık şekilde bir yerde görülüyormuş.'' Medusa hayata yeniden dönebiliyor muydu? İşte bugün beni en çok şaşırtan şeydi. Ölenlerin bir daha dünyaya geri gelemeyeceğini sanıyordum ama bu kadın geri dönmeyi başarıyormuş. Eğer diğerleri onunla daha önce karşılaşmışsa ve canlı kurtulmayı başarmışsa biz de başarabilirdik. ''Nerde görülüyormuş?'' Theodor'un ağzından çıkan ses gideceğimiz yeri belirtiyordu. ''Em Teyze'nin Bahçe Cüceleri Mağazası denilen bir yerde...''

Dante yüzüme garip bir şekilde bakınca "Merak etme, bilmeni beklemiyordum zaten. Ben de çevredekilerden duyduğumda çok şaşırmıştım. Gitmek istiyor musun peki?" dedim. O da "Tabi ki, neden olmasın?" dedi. Ben de "Tamam o zaman. Yanına bir şey alacak mısın? Silaha ihtiyacımız olabilir. Bildiğin gibi, basit bir canavarla karşılaşmaya gitmiyoruz." dedim. "Biliyorum. Silahlarımı hep yanımda taşırım zaten." dedi ve elini cebine götürüp bir drahmi çıkardı. Bu hoşuma gitmişti, nasıl çalıştığını merak etmiştim doğrusu. Ama zaten yakında öğrenirdim bunu. "Peki o zaman, hadi Pegasus Ahırları'na gidip pegasuslarımıza binelim. Bir pegasusun var değil mi?" dedim. Kafasını evet anlamında salladı ve kalktık.

Ben Paris'in yanına gitmiştim. O da yeleleri dışında bembeyaz bir pegasusun yanına. Birlikte dışarıya çıkarken "Bu Paris. Senin pegasusunun adı ne?" diye sordum. O da "Gölgeyele." dedi. "Eminim iyi anlaşırlar." dedim ve Paris'in üstüne bindim. "Pekala, kalkışa hazır mısınız?" diye sordum. Evet anlamında başını salladı ve aynı anda havalandık.

Yukarıda pek konuşmamıştık. Sadece mesafe hakkında biraz tahmin yürüttük, daha sonra ikimiz de sessizliğe gömüldük. Olaylar çok ani geliştiği için düşünmeye fırsatımız olmamıştı. Bu uzun yolculuksa bunun için biçilmiş bir kaftandı. Ben biraz heyecanlıydım, çünkü Medusa'yı hep merak etmiştim. Dante'ninse yüz ifadesinden bir şey anlayamamıştım. Hem heyecanlıydı, hem de soğukkanlı. Paris ve Gölgeyele ise birbirleriyle konuşuyorlardı sanırım. Eh, bugün iki yeni arkadaş kazanmıştık ikimiz de. Şimdi de yepyeni bir düşman kazanmak üzereydik. Çünkü aşağıda Em Teyze'nin Bahçe Cüceleri Mağazası yazısı görülüyordu. "Hey Dan, sanırım geldik. İniş vakti." dedim ve birlikte inişe geçtik.

İnişe geçtiğimizde gerçekten içeriye girmememiz gerektiğini hissediyordum. İçimden bir ses oraya girmeyin diyordu. Yine de buraya kadar gelmiştik, geri dönemezdik. Arkamdan korkak demelerini istemezdim. İçeri girdiğimizde gördüğüm görüntü beni epey şaşırtmıştı. Medusa buralardaysa bu heykelleri yapmış olan o olabilirdi. Yoksa hiçbir heykeltıraş böyle heykel yapamazdı. Vücut hatları, bakışları, tıpkı canlı gibiydi. ''Dan, dikkatli ol. Eğer karşına biri çıkarsa sakın gözlerine bakma. Kim olursa olsun, çünkü sis yüzünden Medusa'yı o şekilde görüyor olabilirsin.'' Normalde bana verilen öğütleri pek umursamazdım ancak bu sefer konu hakkında bilgisi olan oydu ve onun dediklerini yapmak zorundaydım. Benim böyle bir yerden haberim yoktu, içeride olabilecek olanlardan hiç haberim yoktu. Dikkatli olmalıydık, Medusa tehlikeli bir yaratıktı. Ama şükürler olsun ki ölümlüydü. Diğer iki gorgon kardeşi ölümsüzlerdi, fakat Medusa sonradan gorgon olduğu için ölümlüydü. Belki onu öldürebilirsek başını ganimet olarak alabilirdik. O baş da görevlerimizde işimize yarayabilirdi. ''Tamam Theodor, patron sensin. Benim bu konuda hiç bir malumatım yok, ne dersen yapacağım.'' Tedirgin bir biçimde yanından geçtiğim heykelleri incelerken arkamdan gelen ses ile irkildim, ''Mağazama hoş geldiniz çocuklar...''

Daha önce hiç yılan görmemiştim. Hatta tıslamalarını bile duymamıştım. Şimdiyse birkaç metre ötemde kafasında yüzlerce yılan olan biri duruyordu. Üstelik de o yılanların altındaki göz her canlıyı taşa dönüştürüyordu. Yani çifte bela...

Medusa'nın sesini duyduğum anda gözlerimi hemen kapattım ve açmamak için bütün gücümle kendimi sıktım. "Dante, sakın bakma!" diye de istem dışı olarak bağırdım. Oysa ki onun da aynı şeyi yaptığına emindim. "Merak etme Teo, kapattım bile." dediğinde de kesin bir şekilde emin oldum. Medusa'ysa "Ah hadi ama çocuklar, eskiden daha cesur kahramanlar ziyaretime gelirdi. Tabii sizin kadar yakışıklı olmazlardı." diyerek bizi kandırmaya çalışıyordu. Bir şeyler yapmalıydık, öylece durursak herhangi bir şeyle de bizi kolayca öldürebilirdi. Kulak kesildim ve yılanların benden uzak olduğuna karar verince gözlerimden birini hafifçe araladım. Medusa şimdilik Dante'yle ilgileniyordu ama yılanları bana doğru dönmüşlerdi. Fırsattan istifade bileğimde duran Gündoğumu'nun üzerine parmağımı koydum. Anında kalkana dönüştü. Tabi bu Medusa'nın bana doğru gelmesine neden olmuştu. Kalkanımı gözlerimin üstüne kaldırdım, kılıcımı çekmek için çok geç kalmıştım. Ama Medusa kalkanıma bakıp "Demek bir Apollon oğlusun. Baban her zaman hoşuma gitmiştir, bu yüzden sana kanım ısındı heralde. Şu kalkanı çek de yakışıklı yüzüne iyice bakayım." derken Dante'nin boş durmamasını umuyordum.

Benimle ilgilenen Medusa, bilmediğim bir sebepten dolayı Theodor'la ilgilenmeye başlamıştı. Medusa Theodor ile ilgilenirken ben kafamı çevirdim ve gözlerimi açtım. Cebimden paramı çıkarıp sıkarak ve yazı tarafına biraz daha fazla baskı uygulayarak onu bir kılıca dönüştürdüm. Gökten Medusa'nın üstüne bir şimşek indirmeyi planlıyordum ancak Medusa'nın bana dönmesiyle birlikte gözlerimi kapatıp nişan alamadan rastgele şimşek indirmek zorunda kalmıştım. Şimşeğin inmesi ile ufak bir patlama oldu. Oluşan toz bulutunun içinden Medusa'nın sesini çok rahat bir biçimde duyabiliyordum. ''Bir Zeus ve Apollon oğlu. Tam da istediğim türden melezler.'' Toz bulutu dağıldıktan sonra Medusa ortalıklarda değildi. Theodor'un yanına gibip omzuna dokundum. Refleksel olarak kılıcını bana savurdu ama kendi kılıcımla savundum. ''Benim Teo, Dante. Medusa gitti, ama etraflarda bir yerdedir.'' ''Kusura bakma Dante. Aniden omzuma dokununca seni Medusa sandım.'' Gayet normal bir şeydi, ben de olsam ben de savururdum o kılıcı. ''Tamam Teo, hiç önemli değil. Şimdilik her türlü saldırıya karşı hazırlıklı olalım. Medusa her an bir yerden çıkıp bizi taşa dönüştürmek isteyebilir.'' Etrafta bir tıslama sesini duymamla birlikte kılıcımı sesi duyduğum yere yönelttim. Buraya sağlam bir şekilde gelmiştim, taş olarak dönmek istemiyordum.

Medusa'dan tam kurtulduğumuzu sandığımız bir anda tekrar tıslamasını duymamız hiç güzel bir şey değildi. Dante gözlerini hemen kapatmıştı, ama ben bu sefer hazırlıklı olmamız gerektiğini düşünerek onun arkasına geçtim ve kalkanımı kullanarak onu bulmaya çalıştım. Ama bir şey görüşümü bozuyordu. Tavanda bir delik vardı ve oradan inen güneş görmemi zorlaştırıyordu. Bu yüzden o ışına odaklandım ve bir süreliğine Medusa'yı görmemi sağlaması için ortadan kaldırdım. Daha sonra Medusa'nın elinde bir hançer olduğunu fark ettim ve hemen Dante'nin kolundan tutup heykellerin arasına daldım. Dante ne olduğunu anlamadığı için kolumdan çıktı ve savunma pozisyonu aldı. Ben de fısıltıyla "Sakin ol Dan, benim Theodor. Şimdi planımızı açıklıyorum. Ben küçük ışık kaynağımızı sayın yılan kafalı arkadaşımızın gözlerine tutacağım, sen de bu kargaşadan yararlanarak kafasını uçuracaksın." dedim.