Zack Care(Ayrıca adımı Zack Care Yapın Lütfen)

Selam,ben Zack DHEB problemim var.Birgün biri gelip size Yunan Tanrıları'nın efsane olmadığını söylese ne yapardınız?
İşte size benim ne yaptığımı anlatacağım;
Evden çıkıp okula gidiyordum.Anneme''İyi günler anne''dedim ve onu öptüm.Annemin yüzünde ince bir hüzün vardı.Sanki olacakları biliyordu.''İyi günler tatlım kendine dikkat et!''dedi ve çantamı verdi.Çantam her zamankinden daha ağırdı sanki içinde fazladan eşyalar vardı.Bakıcaktım ama vazgeçtim ve evden çıktım.Servisim gelmişti.Ben herzamanki gibi en iyi arkadaşım olan Paul'un yanına oturdum.Paul tedirgindi bana''Zack,bugün kötü birşey olacak!''dedi.Ben''Aman!Boşver''dedim.Paul biraz rahatlamıştı ve okula varmıştık.Okulumuza yeni bir müdür gelmişti.Adı Bay Frank idi.Bu aralar gözü hep bendeydi.Sanki bir hatamı bekliyordu.Ben ise ona ''Ne bakıyorsun moruk!'' demek istiyordum.Bu her aklıma geldiğimde içten içe gülerim.Neyse derse girmiştik Paul herzamanki gibi ders hariç herşeyle uğraşıyordu.Bir ara öğretmen ona soru sormuş o da.Donup kalmıştı.Ha! unutmadan o hoca sanırım deli çünkü.Paul ile ben kalemi yemeye çalışırken görmüştük onu.Diğer ders normaldi ama sonlara doğru sınıf teftişi bahanesiyle Bay Frank geldi.Eli dikkatimi çekmişti.Tırnakları çok keskindi.Sanki bir ejderhanınki gibi.Göz göze gelmiştik.Bana ''Zack Care okuldan sonra spor odasına gelmeni istiyorum.Senle konuşacaklarım var''dedi.Paul ''Ama!'' diyecekti ama Bay Frank öksürdü ve sınıftan çıktı.Paul tırnaklarını yemeye başladı.Ben ona ''Sakin ol''dedim.Ama hiç rahatlamışa benzemiyordu.Bende içten içe dehşete kapıldım.Acaba ne diyecekti veya ne yapacaktı?.
Dersler bitti.Spor odasına doğru gidiyordum.Heryer sessizdi.Arkamda ''Zackk!'' diye bağıran birini duydum.Bu Paul idi.Yanımda gelmek için yalvarıyordu ben onu ikna ettim.Birşey olursa ona bağıracağımı söyledim.İstemeye istemeye kabul etti.Spor salonuna girdim kapı kapandı.Spor salonu büyük olduğundan adamı göremedim derken.''Zack Care!'' diye bir ses duydum.Bu Bay Frank idi.Sesi bile insanı korkutuyordu insanı.Baktığımda artık insan gibi görünmüyordu.Tıpkı müzede gördüğüm furialar gibiydi.Ve üzerime uçmaya başladı.Benim diyebildiğim tek şey ''Manyak Herif!''oldu.
Gözümü açtığımda bir yataktaydım kolum sargılıydı yanımdada Paul vardı.Her yerlerinde sıyrıklar vardı.Gülümsüyordu.Ben ise ''Neredeyim?''dedim.Melez kampındasın''dedi.''Me-melez mi?''dedim.Onaylarcasına başını salladı.Paul,taramalı tüfek gibi olayları ve kim olduğumu anlatıyordu.Ben sustum ve az sonra....''Babam kim?dedim.