Minik Deniz İneği - Görev 74 - 1

Kamptan kaçmak, benim için artık olağandışı bir olay değildi. O gün de her zamanki gibi uyandım ve güneşli bir günde kamptan kaçmaktan iyi ne olabileceğini düşünmeye başladım. Evet, kamptan kaçmaya alışıktım ama yakalanmaya da alışıktım. Yine aynısı olacaktı ama ben ceza pahasına kaçmaya hazırdım. Çünkü bugün muhteşem mimari eser, Gateway Köprüsü'nü ziyarete gidiyordum. Yanıma tüm silahlarımı aldım ve Plüton'umu çağırdım. Beraber hoplaya zıplaya bir yolculuk yaptık ve Gateway Kemeri'ne vardık. Plüton beni boş bir alanda indirerek uzaklaştı ve ben kendime tanıdık birilerini bulma umuduyla aranmaya başladım.

Bugün kamptan dışarı kaçacaktım.Ceza almak hiçde umurumda değildi.Bunun için klübemden üstüme bir şeyler alıp dışarı çıktım.Doğruca pegasus ahırlarına doğru ilerledim.Pegasus Kara Oğlan beni görünce kişneyip tepinmeye başladı.Ben de ona biraz küp şeker verip başını okşadım.Ardından onu dışarı çıkarıp üstüne atladım ve yükselmeye başladık.Doğruca Gateway Köprüsü'ne uçmaya başladık.Çünkü kamptan kaçacağım zamanlarda oraya gider biraz stres atardım.Oraya indiğimizde pegasusumu geri yolladım ve yürümeye başladım.Bazen buralarda kamptan başka kaçanlarda olurdu.Bazılarıyla karşılaşır bir şeyler yapardık.Bugün acaba kimi görecektim veya göremeyecektim? derken karşıdan bir kız gözüme takıldı.Biraz yaklaışınca onun Sat olduğunu farkettim.Hemen yanına gittim.Beni görünce ''Nasılsın Arthur ve burada ne işin var?'' dedi.Onu bekletmeden hemen sorusunu cevapladım ''İyiyim.Biraz dolaşmak istemiştim.Sonunda ceza olmak olsada.Peki sen ne yapıyorsun burada?'' dedim ve ondan gelecek cevabı bekledim...

Arthur'u tanıyabilmiştim, kampa yeni gelen birine göre oldukça iyi anlaşıyorduk, belki de eskilerden daha fazla. Onu görünce hemen yanına gittim ve hal hatır sorduk birbirimize. "Ben de dolanıyorum işte. Kamptan kaçtım, çaktırma." dedim ve göz kırptım. O da kıkırdadı. "Ben de, cezaları umursamıyorum." Güldük ve sonra yürümeye başladık. İleride bir kafede oturan bir kızı gözüm ısırıyordu. Yanına gittik ve onun Sere olduğunu anladık. Hemen arkadan korkuttuk. Sere önce şaşırdı, sonra gülmeye başladı ve bizi yanına oturmaya davet etti. Oturduk ve konuşmaya başladık.

Kampta tek başıma durmaktan canım sıkılmıştı ve biraz gezmek istiyordum. Kardeşlerim kulübede olmadıkları için rahatlıkla kulübeden ayrıldım ve Alice'nin yanına gittim. Ona bir kaç küp şeker verdikten sonra "Beni Gateway kemerine götür." dememle beraber havalandık. Ceza alıcağımı biliyordum ama bari şimdi kamptan çıkabilseydim. Sonunda kimse görmeden Alice beni dışarı çıkardı ve Gateway kemerinde bıraktı. Pegasusuma teşekkür ederek onu kampa geri yolladım. Burayı seviyordum. Güzel bir yerdi. Burada kamptan birilerinin olup olmayacağını düşünürken birden kafede oturanları gördüm. Melez olup olmadıklarını bilmesem de yakından görmek istedim. İlerledikçe onların Sat, Sere ve tanımadığım bir çocuk olduğunu gördüm. Gidip gitmemekte kararsız kalsamda benden rahatsız olmayacaklarını düşünerek yanlarına gittim. "Selam!" dememle birlikte hepsi korkuyla bana baktı. Anlaşılan benim geldiklerimi görmemişlerdi ve bu da beni güldürmüştü. Ardından aralarından biri konuşmaya başladı..

Bugün canım bir çılgınlık yapmak istiyordu. Anna'nın pegasusu Arianna belki bana bu konuda yardımcı olabilirdi. Doğruca hazırlanıp pegasus ahırlarına gittim. Orada Arianna'yı gördüm. Onunla gezmek istiyordum. Bunun için ona küp şeker yedirmem yeterliydi. Arianna, küp şekerlere bayılyordu. Tam da tahmin ettiğim gibi oldu Arianna küp şekerleri yerken onu okşuyordum. Şimdi sıra nereye gideceğimdeydi. Çok büyük ihtimalle ceza alacaktım ve daha da kötüsü Anna'nın haberi olmadan Arianna'yla yolculuk edecek olmamdı. Kardeşim kızmazdı ama yinede haberi olsa daha iyi olurdu. Ama kulübede yoktu. Onun gelmesini beklersem sıkıntıdan patlardım. Ben bu düşüncelerle boğulurken Arianna, küp şekerlerini bitirmiş yolculuk etmeye hazırdı.

En sonunda Gateway Köprüsü'ne gitmeye karar verdim. Oraya daha önce hiç gitmemiştim. Ceza alacak olmama rağmen buna değecekti. Arianna'ya beni Gateway Köprüsü'ne götürmesini rica ettim. Evet Gateway Köprüsü'ne gelmiştim. Peki şimdi ne yapacaktım? Bilmediğim bir yerde yanlız başımaydım. Tam ben bunları düşünürken bir kafe gördüm. Kafeye otursam hiç fena olmazdı diye düşünerek içeri girdim. Orda Sat, Sere, kampa yeni gelen Hades oğlu Artur ve Lia'yı gördüm. Onları gördüğüme hiç bu kadar sevinmemiştim. Yüzüme bir gülümseme kondurup hemen yanlarına gittim. " Selam. " Tam Sere bir şey söyleyecekken ben selam demiştim. Sere sanırım ne diyeceğini unutmuştu. Bana “ Selam “ diyip karşılık verdi.

Claire, Lia, Arthur ve Sere'yle beraber Gateway Kemeri'ndeki bir kafe kenarında oturmak gibisi yokmuş meğersem. Claire aramıza en geç gelen olmuştu ve yanımıza oturdu. Ardından birbirini tanımayan Lia ile Arthur'u tanıştırdım. "Arthur, bu Lia Poseidon kızı yani kuzenin. Lia, bu da Arthur Hades oğlu ve kuzenin. Siz nasıl daha önce tanışmadınız?" İkisi de güldüler ve birbirlerine ellerini uzatarak tokalaştılar. Ardından kıkırdayarak sordum. "Başka birbirini tanımayan var mı?" Lia ile Arthur'un bakışlarına maruz kalsam bile aramızda mesafe olmamalıydı, sonuçta beraber geziye çıkacaktık, eğlenecektik ve güzel vakit geçirecektik.

Lia'yı daha tanımıyordum.Tam ona kendimi tanıtacakken Sat "Arthur, bu Lia Poseidon kızı yani kuzenin. Lia, bu da Arthur Hades oğlu ve kuzenin. Siz nasıl daha önce tanışmadınız?" dedi.Bu durum gerçekten komikti.Biz kuzendik ve daha hiç görüşmemiştik.Sat dalga geçer gibi "Başka birbirini tanımayan var mı?" dedi.Sat'ın bu sözü pek hoşuma gitmemişti.Ona sinirli bir bakış attım.Fakat ona karşı bir kin besleyecek değildim.Biraz sessizlikten sonra Sat ''Eee, napalım biraz gezinmek ister misiniz?'' diye sordu.İşte bu hoşuma gitmişti.Gateway Kemer'i çok harika bir yerdi.Burası herkesin gezmek isteyeceği türden bir yerdi.Bu yüzden Sat'a ''Biraz gezinmek bana uyar'' dedim.Ardından Lia,Sere ve Claire'ye dönüp ''Peki sizede uyar mı?'' dedim.Verecekleri cevabı tahmin etsemde onların verecekleri cevabı bekledim.Hepsi bir ağızdan ''Bana da uyar'' dedi ve masadan kalktık.Ardından cafe'den çıkıp, yürümeye başladık.

Lia'yla Arthur'un daha önce hiç tanışmamış olmasına bu yüzden de burada tanışmalarına çok şaşırdım. Sonuçta onlar kuzenlerdi. Çoktan tanışmış olmaları gerekirdi. Sat, Lia'yla Arthur'u tanıştırırken ben kahkaha atıyordum. Hele Sat "Başka birbirini tanımayan var mı?" dediğinden gülme krizinden ölüyordum. Arthur ise sinirli bakışlarıyla Sat'a bakıyordu. Bir süre sonra sessizlik oluştu. Herkes sıkılmıştı. Herkesin sıkıldğını anlayan Sat duruma el koydu ve gezintiye çıkalım dedi. Herkez bu fikre olumlu bakıyordu. Lia ben ve Sere olumlu bakışlarımızı sözede yansıtarak aynı anda “ Bana da uyar '' dedik.

Gateway Kemeri'ne gitmeye karar verdik. Gateway Kemeri kafede oturmaktan daha eğlenceli olacaktı. Kafeden çıktık ve Gateway Kemerine doğru yürümeye başladık. Gateway Kemerini ilk defa görecektim. Adını çok duymuştum. Herkes mükemmel bir yapıt diye bahsediyordu. Acaba herkesin bahsettiği kadar varmıydı? Bunu oraya varınca öğrenecektim. Evet. Geldik. Ağzım bir karış açık kalmıştı. Gerçekten de denildiği kadar var olduğunu anladım. Ben daha önce bundan daha güzel bir yapıt görmemiştim. Tam anlamıyla mükemmeldi.

Claire'ın açık kalan ağzını kapattıktan sonra kıkırdamaya başladım ve ardından gökyüzüyle birleşen Gateway Kemeri'nin mükemmelliğine birçok kez şahit olduğum için ne kadar şanslı olduğumu düşündüm. Kendi kendime gülümsedikten sonra notlar almaya başlayan Sere'nin yanına gittim. Bakınca gördüm ki Sere, aslında Gateway Kemeri'ni çiziyordu. Herkes biliyordu ki, Sere mimariyle çok ilgiliydi. Lia ve Arthur da onu izliyorlardı. Hepsine döndükten sonra önerimi sundum. "Asansörle kemere çıkalım mı?" dedikten sonra hepsinin onayını aldım ve hep beraber asansörle kemere çıkmak için asansörün kapısına üşüştük.

"Asansörle kemere çıkalım mı?"

Sat'ın güzel önerisini herkes beğenmişti. Herkesten onay gelince asansöre doğru yöneldik. Asonsörü bir kaç saniye bekledikten sonra içine girdik. Asonsörde bütün melezlerin seveceği türden bir şarkı çalıyordu. Asansörün "tık" sesiyle şarkının etkisinden kurtulup kendime gelmiştim. Asansörden inince hemen kemerden aşağı baktım. Aşağısı harika gözüküyordu. Yukarıda olmak sanki bir ayrıcalık gibiydi. Arthur etrafı inceliyordu. Taşların üstünde çok özenle yapılmış desenler vardı. Sanki bir şey anlatmak istiyorlardı. Ama ben bundan hiçbir şey anlamamıştım. Şaşkınlıkla Sat'a baktım. Sat'ın gözleri ise aşağıdaki melezlere takılmıştı.

Aşağıda bir sürü melez vardı, çoğunu tanıyordum fakat yukarıdan beni duymayacaklarını bildiğim için boşuna sesimi yormuyordum. Claire ile beraber aşağıya sarkarken aşağıdan güçlü bir ses duydum. Herkes bir yaratığa bakıyordu, kemerin oradan yaratığı görmeye çalıştım ama göremedim. Tüm insanlar; melezler de dahil herkes nehre doğru ilerliyordu. Lia'yı yanıma çağırıp yaratığı işaret ettim. "Oradaki de ne?" dedim herkese doğru dönerek ve denizi işaret ederek. Beni takan sadece Claire olmuştu, ona işaret ettim. "İnsanların ilgisinin ne bu kadar fazla çekebilir ki?" diye sordum.

"İnsanların ilgisinin ne bu kadar fazla çekebilir ki?"

Sat'ın dediği yöne doğru baktım ama kalabalık dışında hiç bir şey görünmüyordu. Ama bir şeyler olduğu kesindi. Sat'ın sorusuna " Bilmiyorum. Hadi bizde gidip bakalım. " diye yanıt verdim. Arthur kalabalığa bakarak " Eğlenceli olacak giibi. " dedii. Sere'le Lia ise başlarıyla aşağı inmemizi onayladı. Hep birlikte asansöre doğru ilerledik. Asonsöre bindiğimizde meraklı gözler'le Sat2a bakıyordum. Asonsörde birtek biz vardık. Asonsörden indiğimde Sat'ın koluna girdim. Lia'la Sere'de kol kola arkamızdan geliyordu. Arthur ise neşeli bir şekilde ıslık çalmakla meşguldü. Hızlı ve meraklı adımlarla kalabalığa doğru yürüdük.

Az önce indiğimiz asansöre şimdi biniyorduk. Hızlı bir şekilde aşağıya indikten sonra Claire ile kolkola herkesin baktığı yöne doğru ilerlemeye başladık. Arkamızda da Lia ile Sere kolkolaydılar. Arthur da hoplaya zıplaya ilerlerken herkesin fotoğrafını çektiği bir yaratık gördük. Bağırmaya başladım. "Bunlar şu yaratığı ne biçimde görüyorlar? Fikriniz var mı?" diye sordum bağıra bağıra. Ardından Claire ile beraber yaratığa bakmakta olan kalabalığa karıştık. "Acaba bu ne bir fikriniz var mı?" diye sordum bir bayana, karşımızdaki denizde oynaya yaratığı göstererek. Kadın gülümseyerek cevap verdi. "O bir deniz ineği. Hayatımda ilk kez görüyorum." diyerek fotoğraf çekmeye devam etti. Diğerlerine baktım, ne yapacağımızı bilmiyordum.

"O bir deniz ineği. Hayatımda ilk kez görüyorum."

Bende ilk defa bir deniz ineği görüyordum. Çok tatlıydı. Suda çok mutluymuş gibi sadece oynuyordu. Başka hiçbir şeyi düşünmüyor gibiydi. Herkesi kendine büyülemeyide çok güzel bir şekildede başarmıştı zaten. Onu yakından görmek ve sevmek istiyordum. Ona mutlaka dokunmalıydım. Bu hevesle atıldım.

" Hadi o tatlı şeyi sevmeye gidelimmmm. " Herkes bana baktı. Bende ilave ettim: " Hadi ya ne duruyorsunuz gidelim. " Sat'ı kolundan çekiştirerek kalabalığın içinden çıktık. İneğe dğru gidecektik. Lia ve Sere bu fikre bayılmışlardı. Arthur'da bu ineği çok merak ediyordu. O da ilk defa görüyordu. Sat ise dünden razıydı zaten. Hep birlikte bir daha baktık deniz ineğine sonra ineğin yanına baraja doğru yürüdük.


GÖREVİN GATEWAY KEMERİ'NDEKİ BÖLÜMÜ BİTMİŞTİR!