Tanrıça Demeter bize rüyasını anlatıyor.

Hermes'in Çocuğu Mesaj Sayısı : 647 Kayıt tarihi : 15/10/10

Kılıç antrenmanı için Demeter kulübesi,Hermes kulübesi,Ares kulübesi ve Persephone kulübesi dersliklere doğru yönelmişti.Ben de onların arasındaydım.Bugün kılıç eğitmenimiz gelemediği için Sere başımızdaydı.Derse teknik hareketlerle başladık.Konsantre olmuş Sere'yi dinliyordum.Maya'ya baktım.Arkasında Reneé oturuyordu.Birbirlerine bir şeyler söylüyorlardı.Daha sonra Reneé birden sinirlendi,kollarını göğsünde birleştirdi ve hızla dersten uzaklaştı.Reneé'yi kızdırmak pek akıllıca bir şey değildi çünkü o bir Ares kızıydı ve Ares çocukları kızınca pek de tatlı olmuyorlar.Reneé çok iyi biriydi ama onu kızdırmayı hiç denememiştim.Bir şey yapmamasını umdum.Maya Ren'i kızdırdığı için üzülmüş gözüküyordu.Yerdeki çimenlerle oynuyordu.Birden çalılıkların arasından bir ses duydum,fısıltı gibiydi."Ay!!"dedi.KAfamı döndürdüm.Artemis Avcısı Adyali bana sesleniyordu."Gelmelisin.Tanrıça Demeter'i gördüm ve çok endişeli gözüküyor.Bu kampta beni dinleyecek en yakın kişi sendin..."dedi.Tanrıça Demeter'in bir sorunu mu vardı?Umarım kötü bir şey değildir,diye düşündüm ve merakla:"Hemen geliyorum."dedim."Tam olarak O'nu nerede gördün Ad?"diyerek ekledim."Long Island kıyısında!"
Sere'ye baktım tamamen kendini kaptırmış,ders anlatıyordu.Emekleyerek dersten kaçtım.Long Island Kıyısı'na doğru koştuk.Tanrıça Demeter endişeyle dönüp duruyor,etraftaki çiçekleri okşuyordu.Ne zaman çiçeklere dokunsa çiçekler doğruluyor,canlanıyorlardı.Yanına gittik.Hafifçe eğilerek selam verdim.Adyali de aynısını yaptı."Tanrıçam,bir sorun mu var?"diyerek sordum.Bana baktı."Ah,şükürler olsun!Siz melezler bana yardım edebilirsiniz..."dedi.

Tanrıça Mesaj Sayısı : 160 Kayıt tarihi : 11/10/10

Buraya gelmekle ne yaptığım hakkında bir fikrim yoktu, buraya neden geldiğimi de bilmiyordum. Fakat, dün gece bir rüya görmüştüm ve bu rüya pek hayra alamet değildi. Belki bu melezler, bana yardım edebilirlerdi. Sonuçta anneleri sayılırdım, Anne Sevgisi Tanrıça'sı bütün çocukların annesi gibidir zaten. Melezler bana endişeyle bakıyorlardı, onları daha fazla bekletmek istemedim ve konuşmaya başladım. "Yapacak işiniz var mı melezler?" Melezler kafalarını hayır manasında sallayınca sevindim. Ve konuşmaya başladım. İki melez oturarak beni dinlemeye başlamışlardı bile. "Ben dün gece bir rüya gördüm ve pek hoş değildi. Kampla ilgiliydi, sanırım birkaç melezi görmüştüm. Sen Morpheus kızısın değil mi?" Morpheus kızı kafasıyla onayladı. "Baban bana böyle bir rüya gördürttüğü için ona kızgın olduğumu ilet. Yüzüne bakmak istemiyorum. Morpheus kızı, sanırım avcı -öyle olmasa kampa işi olmaz- biraz bozuldu ama beni dinlemeye koyuldular. Oturarak anlatmaya başladım.

Zeus'un Çocuğu Mesaj Sayısı : 1657 Kayıt tarihi : 21/10/10

Tanrıça Demeter, hızlıca anlatmaya başladı. ''Rüyamda ikinci kızımı gördüm ilk, yani Marie'yi. O birinden kaçıyordu ama kimden kaçtığını görememiştim. Koştu, koştu. Sonra bir karanlık onu yuttu birden. Her yer sessizliğe büründü. Sahne değişti. Demeter kulübesindeydim. Bütün çocuklarım başlarını eğmişti. Çok hüzünlü görünüyorlardı. O sahnede içim parçalandı. Sonra sahne bir daha değişti. Amfitiyatrodaydık. Ateş harıl harıl yanıyor, büyük bir kalabalık ateşin etrafında duruyordu. Birkaç kişi bir şey kaldırıyorlardı. Yakından baktığımda onun yeşil renkli bir tabut olduğunu gördüm.'' Demeter durakladı, sanki boğulacakmış gibi görünüyordu. Onun için bunu ne kadar kötü olduğunu ancak hayal edebiliyordum. ''Çok güzel işlemeli, özenle yapılmış bi tabuttu. Onu Hephaistos oğlunun yaptığını tahmin etmiştim. O Maya'nın tabutuydu. Bana yardım edin melezler. Rüyaların bir anlamı vardır ve kızıma bir şeyin olmasını istemiyorum.'' Demeter o kadar mutsuz görünüyordu ki bir an onun yanına gidip ona sarılasım geldi. Ama böyle bir şey yapamazdım. O bir tanrıçaydı. Birden kararlı bir sesle Ayleyda'nın konuştuğunu duydum. ''Size yardım edeceğiz tanrıçam.''

Apollon'un Çocuğu Mesaj Sayısı : 394 Kayıt tarihi : 05/11/10

Dersliklerden çıkar çıkmaz bağırdım. Bazen şu Maya ne kadar da sinir oluyor! Yok neymiş Afrodit kızları bile benden daha iyi savaşırlarmış...Ben Ares kızıyım ve en iyi benim! Bunu ona göstereceğim !
Doğruca Long İsland'a yöneldim. O kadar kızmıştım ki orada birisinin olduğunu fark bile etmemiştim. Tanrıça Demeter! Zamanlama süperdi doğrusu(!). Orada ne yaptığını görebilmek için saklandım. Neyse ki beni daha görmemişti.Tanrıça endişeyle dönüp duruyordu. Sonra gelen Ayleyda'yı gördüm. O da dersten kaçmıştı. Adyali ile birlikte. Konuşmaya başladılar, ben de dikkat kesildim. May'le ilgili bir şeyler diyordu tanrıça. Ölecek miymiş neymiş, rüyasında görmüş de onlardan yardım istiyordu. Ayleyda konuştu "Size yardım edeceğiz tanrıçam." O sırada saklandığım yerden fırladım. Yani: May'le kavga ettiğimiz doğru olabilir ama elinde sonunda barışırdık ve onu ölümden döndürmeye çalışmak... Eğlenceli gibi görünüyordu. " Merhaba Tanrıçam konuşmanızı duydum da May... acaba ben se yardımcı olabilir miyim?" Demeter "Seni de saydım zaten Ares kızı Reneé." dedi sevecence. Gerçi bunu pek beklemiyordum yani kızı ile kavga etmiştim, konuşmalarını gizlice dinlemiştim ve laflarını bölmüştüm. "Zaten Ares kızına ihtiyacımız da olacak."
[color=brown]"Peki," dedim "buna nasıl engel olabiliriz ki ?"[/color]

» Tanrıça Demeter
» Tanrıça Demeter?
» Tanrıça Demeter ile Karşılaşma
» Tanrıça Demeter İle Karşılaşıyorum
» Tanrıça Demeter'den Yardım