Jacquenetta Solielle

Dersliğe gittiğimde Satellite'i yeni öğrencimiz olduğunu tahmin ettiğim bir kızla konuşurken gördüm. Yanlarına giderek "Sat, sen çok yoruldun bugün, dinlen biraz. Yeni öğrencimizle ben ilgilenirim." dedim ve güzel kıza dönerek gülümsedim. Ne kadar yorgun olduğu her halinden anlaşılan avcı lideri "Gerçekten teşekkür ederim Lucy." dedikten sonra yanımızdan uzaklaştı. Öğrencime dönerek, "İsmim Lucianna. Athena kızıyım ve kampın kıdemlilerindenim." dedim ve göz kırptım. Elinde tuttuğu kılıcını göstererek, "Sanırım dersi kendi kılıcınla almak istiyorsun. Yalnız önce sıradan bir kılıçla çalışıp biraz teknik öğrenmen daha iyi olur. Tehlike anında silahının yanında olmama ihtimaline karşı." dedim, sonra dolaba gidip iki uyduruk kılıç aldım, birini öğrencime uzattım ve ona kendi kılıcını masanın üzerine bırakmasını işaret ettim. Ardından, beni takip etmesini söyledim ve birlikte çalışmaya başlamak üzere arenaya doğru yola koyulduk. Derliğin kapısından çıktıktan sonra "Bu arada, ismin ne?" diye sordum. Şu ana kadar hep ben konuşmuştum.

Satellite yanımızdan ayrılmıştı, doğrusu biraz sevinmiştim, insanlar birbirinden hoşlanmak zorunda değildi ve ben de ondan hoşlanmıyordum. Ama onun yerine gelen Lucianna gerçekten iyi birine benziyordu, bu kampta tanışmadığım kadar iyi birine. Konuşarak arenaya doğru ilerlerken adımı sordu. "Jacquenetta Solielle, Jac yeterli." Gülümseyerek Lucianna'ya baktım. "Hera kızıyım." Lucianna'nın şaşkın bakışlarına maruz kalsam da arenaya vardıktan sonra bir sürü melez olduğu için daha fazla konuşamadık ve Lucy bana öğretmek için materyal almaya gitti. Ben de arenada dolanmaya başladım.

Elimde çeşit çeşit savaş aletiyle arenaya geri dönerken etrafı süzmekte olan Jacquenetta'ya şaşkınlıkla bakmamak için kendimi zorlamaktaydım. Eh, Tanrıça Hera'nın çocuklarına pek fazla rastlamıyorduk ve her yeni çocuk bize Zeus tarafından gönderilen şimşekler ile kasırga fırtınalarına mal oluyordu. Yine de bana gülmüseyerek bakan kıza bir anda kanım ısınmıştı, zaten bir tanrıçanın manevi çocuğu olmayı isteyen kişi de o değildi. Yanına vardığımda içinde minik otomatonlar, kalkanlar ve başka çeşit çeşit şey olan metal yığınını yere bıraktım ve sonra Jacquenetta'ya dönerek "İlk olarak kılıç tutuş tekniklerini öğretelim sana. Değişik yönlerden kılıcını hedef alacağım ve sen de hangi tutuşla silahına daha iyi sahip çıkabildiğini saptayacaksın." dedim. Jac, anladığını belirtmek için başını sallayınca ona kılıcı nasıl şekillerle tutabileceğini gösterdim. İlk etapta, iki eliyle tutmayı kendine daha uygun buldu, ben de karşısına geçerek fazla sert olmayan şekillerle onu zorlamaya başladım. Hera kızı kılıç hakimiyeti konusunda düşündüğümden iyiydi ama tüm dikkatini kılıcıma odaklamış olduğu için, kabzama yönetleteceğim ani bir hareketle hayatından bile olabilirdi. Ona kibar bir şekilde, "Ne olursa olsun gözlerini rakibininkilerden ayırma, onlar her şeyi anlatır." dedim.