Kimseye haber vermeden öylece giyinip kulübeden çıktım. Biraz hava almak istiyordum. Ama öte yandan canım kamptan biraz olsun uzaklaşmak , kafa dinlemek istiyordu. Hava yağmurlu ve kasfetli duruyordu. Ne olur ne olmaz diye şemsiyemi ve ceketimi yanıma almıştım. Doğruca Morgana'nın yanına gittim. Ne zamandır onun yanına gitmiyordum. Görevdi , eğitimdi derken çok ilgisiz bırakmıştım onu. Beni görünce ne tepki vereceğini de merak etmiyor değildim.
'' Tatlı kızım , ben geldim.'' dedim gülümseyerek. Bu sırada diğer pegasuslarında üzgün olduklarını farkettim. Savaş çıkma ihtimali , eğitimlerin sıklığı derken kimse doğru düzgün ilgilenemez hale gelmişti pegasusuyla.
'' Ne zamandır yanıma uğramıyordun.'' dedi. Sesi soğuktu. Aramızda mesafe varmış gibi hissettim. Tabi o da haklıydı. İlgi bekliyordu. Neyse onun gönlünü almasını da iyi biliyordum. Avcuma küp şekerleri alarak ona uzattım. Lezzetli şekerleri bir güzel yuttuktan sonra ben konuşmaya başladım. '' Duymuşsundur , savaş çıkıyor. Eğitimler sıklaştı. Fırsat bulamıyorum. Üzgünüm.'' dedim tüylerini okşarken. Evet gönlünü almıştım. Tekrar eskisi gibi olduk. Aklıma şu Manhattan'da açılan yeni alışveriş mağazası geldi. Kamptan kaçarak oraya gitmek çok iyi olacaktı. Morgana'ya söylediğimde büyük bir istekle tamam dedi. Yağmur biraz atıştırmaya başlamıştı. Ama yağmura aldırış etmiyordum. Ceketimi üzerime geçirip şapkamı da güzel giydikten sonra Morgana'yla uçmaya başladık. Yükseldikçe rüzgar tenime çarpıyordu. İçim ürpermişti. Ama ne olursa olsun Morgana'yla uçmak gibisi yoktu. Manzara çok güzel gözüküyordu. Mağazanın yerini tam olarak bilmiyordum. Ama Manhattan'a girişte yepyeni güzel bir bina gördüm. Bunun olabileceğini düşünerek '' Morgana inebiliriz.'' dedim. Yavaşça alçaldık. Tahminimin doğru olduğunu anladım. Alışveriş yapmak için sabırsızlanıyordum. Mağazanın görünümüne bayılmıştım. Hemen içeriye girdim. Bir sürü mağaza , bir sürü insan. Bu ortam çok hoşuma gitmişti. İlk gördüğüm çanta mağazasına daldım. Aynanın karşısında siyah deri çantayı koluma geçirerek denedim. Oldukça hoş bir çantaydı. Fiyatı biraz tuzluydu ama ne yapalım? O çantayı aldıktan sonra kafeye oturdum. Tatlımı sipariş ettikten sonra mağazanın girişinde aldığım katoloğa göz atıyordum. Bu sırada tatlım gelmişti. Spangle den bir kaşık alırken sırada gideceğim mağazayı seçtim. Görünümü oldukça güzel olan ayakkabı mağazasına gidecektim. Etrafı izlerken günün bu saatinde bu kadar fazla insanın olması dikkatimi çekmişti. Sabah henüz saat on gibiydi. Tatlımı bitirdikten elimdeki mağaza poşetini alarak kafeden ayrıldım. Katologda gördüğüm ayakkabı mağazası 3. kattaydı. Yürüyen merdivenle 3. kata çıkınca dükkanı bulmam zor olmadı. Dış görünümü fazla gösterişliydi. Burada ayakkabılar fazla pahalı olmalıydı. Ama artık parayı dert etmiyordum.
Mağazanın içine girerek botların olduğu kısma yöneldim.Havalar iyice soğuduğu için bot alsam iyi olacaktı. Bir tanesi gözüme çarptı. Onun yanına giderek elimde şöyle bir inceledim. Denemek için oldukça lüks sandalyeler koyulmuştu. Mağazanın içinde insanların bir bir çıkması dikkatimi çekmiyor değildi. Yalnızca ben kalmıştım. Botları ayağıma geçirip aynaya bakarken arkamdan koşarak bana gelen adamı gördüm. Kasadaki adamdı. Amacı neydi?
Birden kafama dank etti. Bu titan olmalıydı. Lanet olsun yanımda hiç silahım yoktu. Bir anda kafamın için şu sözcükler yankılandı.
Güzelliğin kızı hiç beklemediği bir anda,
Kendini ilahi güçle karşı karşıya bulacak,
Titan ile karşılaşırken tek başına olacak.
Hiçbir silahının olmamasına rağmen,
Cesaret edecek, boynunu dik tutacak.
Mertliği ona bu mücadeleyi kazandıracak,
Güzel kahraman galibiyeti tadacak.
Bunun ne olduğunu çözmek için düşünecek zamanım yoktu. Yapabileceğim tek şey vardı . o da kaçmak. Çantamı daha almadan hızla koşmaya başladım. 3. katta olduğum için şanssızdım. Merdivenlerden inerken beni yakalayacaktı. Arkamdan süratle geliyordu. Mağazadaki insanlar sanki bir anda yok olmuştu. Görünürde yalnızca bir kaç kişi vardı o kadar. Oklarımı neden almadım ki yanıma. Kafenin yanından geçerken yerde bulunan bir demir dikkatimi çekti. Hemen eğilerek onu kaptım. Nefes almam gittikçe zorlaşıyordu. Fakat içimde korku yoktu. Az sonra ölebilirdim. Ama ben korkmuyordum. Bu gerçekten garipti. Morgana'nın yanına kadar kaçmayı başarabilirsem kurtulacaktım. Merdivenlerden hızla aşağıya inerken arkama dönüp baktığımda hala beni koşturduğunu farkettim. Aslında istese beni bir hamlede rahatça öldürebilirdi. Koşarken sağa sola çarpıyordum. Neyse ki fazla kalabalık değildi. Birde insanlara zarar vermek istemiyordum. Nihayet zorla çıkışa yaklaşmıştım. Sırtımda elini hissettiğim an arkama dönüp elimdeki demiri kafasının ortasına patlatmam bir oldu. ani bir hareketle nasıl yaptığımı anlamasam da o orada biraz oyalanmışken koşup Morgana'nın üzerine bindim. '' Lanet olsun! Morgana hızlı!'' diye bağırdım. Sesim daha çok bir çığlığa benziyordu. Arkamda kalan titana bakınca kendimle gurur duydum. Zorda olsa silahsız bir haldeyken ondan kurtulmayı başarmıştım. Morgana ile kampa geri dönmek için hızla yola koyulduk...
Konu: Küçük bir saldırı. 
Ptsi Kas. 22, 2010 10:59 am