Adrian'a Bir Hediye Hazırlıyoruz

Gülümseyerek el işleri alanının yolunu tuttum. Günlerdir aklımı kurcalayan sorunun cevabını nihayet bulmuştum; artık Adrian'a nasıl bir hediye vereceğimi biliyordum. Aslında... henüz her şeyin istediğim gibi olacağından emin değildim çünkü ortaya güzel bir hediye çıkartabilmem için, bendekilerden fazla yetiye ihtiyacım vardı. Çareyi her zamanki gibi yardım istemekte buldum; annem ile uzun bir atışma yapmam, Afrodit kızı Anna'nın makyaj çantasına bir not sızdırmam ve gecenin köründe Hephaistos oğlu Ed'in kulübesini basmam gerekti ama bana yardımcı olması gereken üç kişinin de gecenin köründe el işleri alanına gelmesini büyük uğraşlar sonucu kabul ettirebildim. Adrian'ı çok önemsiyordum ve onun güvenliği benim için her şeyden daha önemliydi. Bu nedenle ona vereceğim hediye, beni hatırlatmasının biraz daha ötesinde olacaktı. Gülümseyerek cebimden sahilden aldığım siyah taşı çıkardım ve onu yıllardır birçok çalışmaya zemin olmuş, eskimiş masanın üzerine bıraktım. Sonra, onun istediğim hale geldiğini hayal ettim... Gerçekten de çok güzel olacaktı. El işleri alanının kapısı açıldığında, telaşla arkama döndüm ve gelenlerin Anna ile Ed olduğunu görünce rahatlayarak bir nefes aldım. "Beni kırmayıp geldiğiniz için ikinize de teşekkür ederim." dedim gülümseyerek. Anna bana göz kırparak karşılık verirken, Ed "Yalnız hala buraya neden geldiğimi bilmiyorum." dedi. Anna da Ed'in sözlerini başıyla onayladıktan sonra, "Evet Lucy, o gizemli notun üzerine bir açıklama yapman gerek sanırım." dedi. Sırıtarak bir sandalye çekip oturdum ve onlara da oturmalarını işaret ettim. Ed masanın üzerinde duran taşı işaret ederek, "Bu da ne?" diye sordu. "Sahilden aldığım sıradan bir taş. Sizin ve annemin yardımıyla dünyanın en güçlü yüzüğüne dönüşecek. Anna, senin onu eşsiz zariflikte bir taşa dönüştürmeni istiyorum. Afrodit'in kızısın ve içindeki güzelliği ona yansıtabilirsin. Ed, senden de onu mükemmel el işçiliği ürünü bir yüzük haline getirmeni istiyorum. Son olarak annem gelecek ve ona benzersiz bir güç ekleyecek, böylece hediyem hazır olmuş olacak." dedim. Arkadaşlarımın tepkilerini görmek için yüzlerine bakmaya başladım. Sanırım normal biri bu işi saçma bulup çeker giderdi ama onlar gözlerimden, bunun benim için ne kadar önemli olduğunu rahatlıkla anlayabilirlerdi.

"Tamam o zaman,hadi başlayalım ya da ben önden başlayayım çünkü bunu dha önce hiç yapmadığım için uzun sürebilir"dedim.

Lucy taşı verdi ve bende bir kenara çekilip konsantre oldum.Taşı kafamda oluşturduğum şekle sokmaya çalışıyordum.Bir an taşın şekli değişmeye başladı ama sonra eski haline döndü.Kendime su alıp içtim.

"Anna,iyi misin?"dedi Lucy endişeli bir şekilde.

"İyiyim,şimdi taşın şeklini yaparım"dedim gülümseyerek.Sonra tekrar konsantre oldum ve taşın şeklini değiştirdim.

"Nasıl oldu?"dedim ve gülümsedim.

"Nasıl Oldu ? "

Taşın şekli oldukça güzel gözüküyordu.Lucy'nin cevap vermesinden önce ben kendi cevabımı vermiştim.
"Oldukça güzel gözüküyor.Sanırım sıra bende."

Gülümsedim.Anna'nın elinden taşı aldım.Taş artık şekillenmişti.Taşı, yüzüğe çevirme sırası bendeydi.Elime gerekli malzemeleri aldım ve çalışmaya başladım.Bir Hephaistos çocuğu için bu iş oldukça kolaydı yinede özenerek yaptığım için biraz zorlanıyordum.Bir kaç dakika için yüzük şeklini buldu.Onu izleyen dakikalar sonra yüzüğe biraz olsun benzemişti denebilirdi.Lucy ve Anna bana şaşkın gözlerle bakmaları işimi kolaylaştırmıyordu aslında.Kabul etmeliyim ki yeteneğimi iyi çalıştırmıştım.Şimdi ise ışıkta parıldıyan ve gözleri üstüne çeken[bu özelliği bilerek yapmıştım.Kimse gözlerini yüzükten ayıramıyor.] bir yüzüğe çevirmeyi başarmıştım.Güzel görünüyordu aslında.Yüzüğü Lucy'e verdim ve gülümsedim.
"Sanırım oldu.İstersen üstünde daha çalışabilirim."

dedim kararlı bir ses tonuyla.Lucy, Anna ve bana teşekkür eden gözlerle baktı ve konuştu.

El işleri alanında ortaya çıktığımda, kızım Lucianna arkadaşlarına teşekkür etmekle meşguldü. Hafif bir öksürük sesi çıkararak beni fark etmelerini sağladım. Lucianna hemen kibar bir gülümseme eşliğinde önümde eğildi, sonra onu Afrodit kızı Annalynne ile Hephaistos oğlu Eduard izledi. Ben de başımla hafif bir selam verdikten sonra, Eduard'ın elinde tuttuğu yüzüğü alıp incelemeye başladım. Gerçekten de bu melezler bazen mucizeler yaratabiliyorlardı. Hafif bir buğuya sahip siyah parlak taş ve etrafındaki işlemeli gümüş, çok göz alıcıydı. Gözlerimi kısarak kızıma baktım ve "Bunu istediğinden emin misin? Biliyorsun, sana çok pahalıya patlayacak." dedim. Lucianna'nın gözlerinden kararlılığı okunuyordu. Sakince "Evet, istediğim bu." cevabını verdi. Onaylamadığımı göstermek için başımı salladım, sonra istemeyerek de olsa sol elimi havaya kaldırarak sağ elimle tutmakta olduğum yüzüğün üzerinde gezdirdim ve ona kızımın istediği eşsiz gücü yüklemeye başladım. Tüm odayı göz alıcı bir ışık seli kapladı, birkaç dakika sonra işlem sona erdiğinde üç kahraman da etrafı görebilmek için kamaşmış gözlerini kırpıştırıyordu. "İşte oldu." dedim, "Üzerine dokunulduğu zaman parmağında takılı olduğu kişiyi içinde bulunduğu ortamdan soyutlayacak." Lucianna gülümseyerek gelip elimden yüzüğü aldı ve bana teşekkür etti. Gözlerindeki mutluluğu görmek sinirlerimin iyice bozulmasına neden olmuştu. Kızımın birine kalbini bu denli kaptırmış olması tahammül edilemezdi ve adeta aşkının geçici olmadığını kanıtlamak istercesine, şimdi de bu yüzüğü çıkarmıştı ortaya. Ortadan yok olmaya hazırlanırken, "Bu yardımımın karşılığını çok ağır bir şekilde ödemen gerektiğini biliyorsun." dedim. Kızım sadece kafasını sallayarak beni onaylamakla yetindi.

Rp bitmiştir.