Hector Sentius

Kampa geleli çok ama çok uzun bir zaman olmuştu.Onlarca göreve gitmiştim ve onlarcada macera yaşamıştım.Kılıç kullanmandan memnundum ancak bu Stell ve Rob'un kavgalarını ayıyırırken işe yaramıyordu.Stell ve Rob'u ayırsa ayırsa Kronos ayrırır sanırım.Pardon Zeus'ta olabilir.Pardon tüm tanrılar ve tanrıçalar...Artık Stell ve Rob'u ayırmak için kılıç kullanımımı geliştirmem gerekliydi.Yavaşça kılıç Antremanları saınıfına doğru yöneldim.Ya Lucy oradadır yada Sat içeriye girdim ve beklemeye başladım.Beklemek çok sıkıcı işmiş.Beklerken birkaç tane eğitim maketini parçaladım.Ah, niye yaptım ki ben bunu...Bir ses geldi sanırım biri geliyor......

(Bu derslikte Eğitmen yok herhalde.Belediyeyi arayalım yıksın Burasını )

(Bu ne biçim bir derslik Athena'ya söyleyeceğim sizin rütbelerinize el koysun 4 gündür bekliyorum)

Dersinizi yarın devam ettireceğim beyfendi. (Mazeretim vardı, 3 gün boyunca sitede olamayacağımı da önceden birkaç ayrı başlıkta belirtmiştim.)

Birkaç milyon yılcık beklersem yazacaksınız sanırım

Lucy yazar diye tahmin ettim. Lucy yazmıyorsa eğer yazmaya çalışırım ben. Lucy'm??

LUCYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYY!

Geldiğimde Hector maketi parçalamıştı ama gülümsemeye çalışıyordu. Elleri arkasında masum gibi gözüküyordu ama hiç de öyle değildi. Sızlanacaktım ama çocuğu fazla bekletmiştim, hakkım yoktu. Ben de gülümseyerek kırılan eşyaları görmemezlikten gelmeye çalıştım. Hec'in elindeki kılıca baktım, tam ona göreydi.

-Bu kılıç tam sana göre Hec. Tamam şimdi başlayabiliriz.

Ardından kendi elimdeki kılıçla Hec'e birkaç hareket gösterdim. Daha doğrusu en en baştan yani kılıç tutmadan başladım. Her zamanki gibi söyleniyordum Hec'e.

-Sağ elindeyken kılıcın, sol ayağın önde olsun. Sol elindeyken de sağ ayağın önde. Hiçbir zaman, hiçbir şekilde bacaklarını kırma, rakibin ne yaparsa yapsın bacakların bir çubuk gibi dimdik durmak zorunda.

Sonra Hec'in yapıp, yapamadığına baktım.

( RpOut= Ben aldım Hec'i, tamam sakin. (: )

Bu konuya en baştan başlamak bana sıkıcı gelmişti.Kılıcı nasıl tutacağımı öğreniyordum ve kendimi gülmemek için zor tutuyordum.Fazla üstelemeden Sat'in gösterdiği hareketleri yaptım.Fazlasını hatta.İşi biraz abartarak gidip Sat'in gösterdiği hareketle bir maketi daha parçalayacakken Sat beni durdurdu."Sen burada sağlam bir şey bırakmamaya kararlısın sanırım" dedi.Tipik bir Hades çocuğuydum.Her şeye zarar verme içgüdüsü vardı içimde ama kurallara uymam gerekliydi."Tamam, benim hatam.İşi biraz abarttım" diyerek tekrar derse döndüm.Birdaha abartmasam iyi olacaktı.Yoksa beni buradan Lucy ile birlikte kovalayacaklardı.

Hector bunların kendisine kolay geldiğini göstermek için her şeyi yapıyordu, beni denioyr olmalıydı. Bildiğini ben de biliyordum ama buradaydı ve en baştan başlayarak altyapısını test etmek zorundaydım. Hec eşyalara dadanınca da pes etmek zorunda kaldım. İçeriden parçalaması için bir maket getirdim. Burada parçalaması gerekenden daha fazla şeyi parçalamıştı ama dediğim gibi eğitmendim ve tüzüklere uymak zorundaydım. Odaya gidip içeriden pirinç bir heykelcik getirdim ve Hec'in önüne koydum.

-Kırman gereken bu pirinç heykelcik Hector.

Kırmasının fazla uzun sürmeyeceğini biliyordum çünkü gayet hızlı, sabırsız ve bir o kadar da yetenekliydi.

Heykelcik mi ? Benim kırmam için sadece bir heykelcik mi getirmişti Sat?Bir an gülmeye başladım ve kendimi yere attım.Sat bana kötü kötü bakıp "Kır şunu" dedi.Bu en kolay şeylerden biriydi.Kılıcımı çektim ve biraz hareket yaptım.Elimi kaldırdım ve kılıcı indirdim.İndirdim ama nereye indirdim.Heykelciğin tam yanına vurmuştum.Bu sefer de Sat gülmeye başladı."Evet sen her şeyi parçalayamazsın," dedi.Sinirlendiğim zaman imkansız şeyleri bile yapardım ve çok sinirlenmiştim.Elimdeki kılıcı atıp Cehennemin Gölgesi adlı kılıcımı çektim.Sinirli olduğum için kılıç simsiyah oldu ve bir darbe indirdim.Pofff.Heykelcik toz oldu.Sat şimdi beni sinirlendirmemesi gerektiğini anlamış olmalıydı.

Hec sinirlenmişti, çalışma kılıcını atarak yeni bir kılıç çıkarttı ve heykelciği toz duman etti. Hec'in elindeki kılıcı almayı düşündüm ama sonuçta Hec bir Hades çocuğuydu, ne yapıp ne yapmayacağı belli olmazdı. Korktum ve almaktan vazgeçtim, şimdi bu kılıç başkasını kül falan ediyordur, aman kalsın. Hec bana gülümseyerek bakarken eline çalışma kılıcını verdim ve konuşmaya başladım. "Hayır Hec, bir daha Hades çocukluğunun verdiği yetkileri burada kullanma. Şu kılıcı yerine koy ve vereceğim çalışma kılıcıyla şimdi getireceğim heykeli toz duman et." Hec istemese de kabul etti ve bunun üzerine ben de odaya gidip Hec'e pirinç bir heykelcik getirdim. Bu sefer çalışma kılıcıyla bunu parçalamasını söyledim ve Hec'i izlemeye koyuldum.

Bu kılıç bana uymuyordu.Ben sadece bazı kılıçlarla uyum sağlayabiliyordum.Eğitim kılıcını tekrar elime aldım.Uyum sağlamak için biraz elimde çevirdim ve tam kılıcı indirecekken Sat'in vuruş açıma çok dikkatli baktığını farkettim.Onu şaşırtmak için değişik bir hamle yaptım.Önce yukarıdan vuruyor gibi yapıp alttan patlattım.Sanırım Sat'de bunu beklemiyor olmalıydı.Yukardan vursaydım hamlemi engelleye bilirlerdi ama manevra yaparak değişik bir yöntem kullandım.Sat bir şey deyecek gibi duruyordu.

Sat yine yapacağını yapmıştı.Önüme bir kiklop getirmişti.Hemde bu kiklop sürekli sırttığı için sinirimi bozuyordu.Sinirlenmiştim.Bir de kiklop birazcık büyüktü.Onu yenmekte biraz zorlanabilirdim ama yinede yenmeliydim.Kılıcımı çektim ve kiklopun saldırmasını bekledim.Kiklop kılıcını kaldırdı ve hamle yaptı.Kılıcını sert bir hamle ile savurdum.Bu sefer de koşarak yanıma geldi ve beni sıkmaya başladı.Ölmek üzereydim.Tek çıkar yolum kafa atmaktı ve bunu yaptım.Kiklopa bir kafa attım ve beni o anda yere attı.Bağırarak kaçtığını gördüm.Sat beni parçalayabilirdi.

Hector kiklopu kaçırmıştı, kendine güvenen kiklopu kaçırmak marifet isterdi. Kesinlikle bir daha buralara uğrayamayacaktı. Hec'in yanına gittim, yaptığından hiç pişman değildi ama bana bakınca ona kızacağımı sanar gibi bir hali vardı. Yanına gittim ve gülümsedim. Hec biraz şaşırmıştı. "Aferin Hec, onu yendin. Ama bir dahaki sefere kılıcınla yenmeye çalış." Ardından yeni bir kiklop aramaya çıktım ama bütün kikloplar bana korkuyla bakıyorlardı. Bir tanesinin yanına giderek koluna girdim. "Abi sana bir şey yapmayacak, gel." Eline de bir kılıç verdim, Hec'e götürdüm. "Bu sefer kılıcınla yen Hec." Sonra ikisini başbaşa bıraktım.

"Yeter yeter yeter.Bana tam tarifemi uyguluyorsun sen," diye bağırdım.Sat bana kötü kötü baktı ve devam etmek zorunda olduğumu anladım.Bu kiklop pis pis sırıtmıyordu ama yine de kikloplar sinirimi bozmaya başlamıştı.Şunu yenip başka bir aşamaya geçmeliydim yoksa kiklop katili olarak olimpos tarihine geçeceğim.Kılıcımı aldım ve bu kez ben saldırdım.Kiklop iri ve güçlüydü.Bu kez kılıcıma öyle bir geçirdi ki kılıcın parlamasını gördüm.Kılıcım kiklobun arkasına düşmüştü.Tam Cehennemi çekecekken Sat:
"Hayır Hec o kılıç olmaz, gidip kılıcını almalısın," dedi.Üzerine doğru koştum.Kiklop kılıcı kaldırdı ama ben ondan hızlı davranıp bacaklarının arasından geçip kılıcıma ulaştım.Sonra kiklobun kılıcını düşürdüm ve kılıcımı boğazına dayadım.Araya Sat girdi ve kiklopa "Sen gidebilirsin" dedi.Kiklopa bir sürprizim vardı."Hey bir dakika bana bakabilir misin?" dedim.Yine mutlu mutlu gidiyordu ama birazdan korkacaktı.Cehennemi çektim.Kiklop korkudan yine koşarak kaçtı.

Şu an Artemis'in Adrian'a yaptığı gibi Hector'u sınıfımdan kovmak istiyordum ama hayır, ona öğretecektim. Kılıcını almaya yeltendim ama vermeyince üstelemedim, ne me lazım şimdi özel bir gücü vardır, öldürür falan beni. Gittim ve kendi kılıcımı aldım. Hector'a baktım. "Hector Sentius seni düelloya davet ediyorum." Şu ana kadar en çok mezun etmek istediğim kişi Hector'du sanırım. Kıpır kıpırdı, kimseyi dinlemiyordu. Yorulmuştum, düellodan sonra bitirecektim dersi.

Düello.Evet bu kelime çok hoşuma gitmişti.Aslında biraz korkmam gerekebilirdi.Nede olsa o bir eğitmendi.Bende çatlak Hades çocuklarından biriydim.Çok uzutmadan daveti kabul ettim. "Kabul ediyorum kılıç eğitmenciğim." Bu söz Sat'i sinirlendire bilirdi ama sinirlendireceğini sanmıyordum.Sat benden şimdiden bıktıysa onda sabır yok demektir.Sat kılıcını çekti ve saldırmamı bekledi.Tabi bende onun saldırmasını bekledim.O eğitmen olabilirdi ama bende en az onun kadar savaş stratejisi biliyordum.Eğer hemen saldırırsam beni hemen etkisiz hale getirebilecek bir fırsat verecektim.Sat taktiğimi anlamış olmalıydı.Etrafımda dönmeye başladı.

Hec bekliyordu, bunun farkındaydım. Ben de beklemeye başladım ama böyle giderse düello başlamayacaktı, ilk defa bir düellonun bitmesini bu kadar istiyordum. Kılıcımı alarak etrafında dönmeye başladım. Kılıcımla bir manevra yaptım, ama kılıcıyla bunu engelledi. Hemen yeni bir hamleye geçtim, bacağına saldırdım ama bunu da engelledi. Hamlemi kesmişti, sinirleniyordum, yerimde durup saldırmasını beklemeye başladım. Yorulmuştum, düellonun bitmesini çok istiyordum ve şu ana kadar hep ben saldırmıştım, Hec hep savunma yapmıştı. Sıra ondaydı.

Şimdiye kadar hep Sat bana saldırmıştı.Ne yazık ki hiçbir hamlesini bana isabet ettirememişti yada ben hamlelerini kesmiştim.Yorulmuştu çünkü, her hamlesini karşıladığım için daha çok hamle yaparak kendini daha da çok zorlamış ve bununda sonunda kılıcı bir kez daha kaldıracak gücü kalmamıştı.Saldırı sırası bendendi ama eski gücünü kazanması için biraz zaman vermeliydim.Eğer şimdi saldırır ve yenersem hem ben bir bedavacı hem de Sat iyi olmayan bir eğitmen olarak görülebilirdi.Dinlemesi için bende etrafında bir kaç tur döndüm.Bir kes daha dönmek için gittim ve arkadan dolaşarak saldırdım.İlk önce bacağına saldırdım ama hamlemi engelledi ve beni savurdu.Sonra kş hamlem şaşırtıcı oldu.Üzerine doğru koştum ve zıpladım.Güneş onun gözünü alacaktı ama akıllıca davranıp altımdan geçerek kaçtı.Güneş avantajı artık ondaydı ama tekrar bir hamle yaptım.Bu kes öyle bir kılıç salladı ki suratımı çizdi.Çok sinirlenmiştim.Kılıcımı kaptım ve üzerine doğru koşamaya başladım.

Hec'in yüzünü yaralamıştım ve korkuyordum. Anna beni öldürecekti, eğer şimdi Hec burada beni öldürmeseydi. Neyse ki savaş dışında bir yerde ölümcül bir şey olmuyordu avcılara, peki bu bir savaş mıydı? Hec sinirli sibirli yürürken, kılıcını sallıyordu, gayet iyi öğretmiştim ona. Üzerime yürürken kapana kısıldığımı farkettim, oturma yerlerinin oraya kadar ilerlemiştim ve koşup kaçacak halim yoktu. Tam Hec kılıcını indirecekken kendi kılıcımla engelledim ama Hec daha da sinirlendi. Bu sefer bir şey yapamayacağımı anlayıp, yaraya razı olmayı planlıyordum ama ses çıkarabilmiştim.

-Hec, düelloyu bitirsek?

Bu kafiye dolu sözler bir işe yaramış gibiydi, Hec kılıcını indirdi ve bana sinirle baktı.

-Anna iyileştirir, umarım.

Sonra ikimiz de kılıçlarımızı yere attık ve Hec'e bakarak gururla ve sevinçle bağırdım.

-Hector Sentius, seni kılıç dersliğinden mezun ediyorum.

Hec sinirli bir şekilde arenadan ayrılırken ben ilk kez bir öğrencimi mezun ettiğim için bu kadar sevinçliydim. Hec arenadan çıkınca da yeni öğrenciler aranmaya başladım.

Ders Rpsi Bitmiştir.