Aurora'yla Tuhaf Tanışmamız

Kamp yaşamına kolay alışmıştım. Üstelik burada rahatım çok iyiydi -her gün hayatınızı tehlikeye atan canavarların artık sizi rahatsız edemeyeceğini bilmek harika bir şeydi- Bir sabah kardeşlerimle birlikte külübeden çıktım. Yolda giderken okumak için yanımda kitap götüreceğimi hatırladım ve külübeye geri döndüm. Tam kitabı alıp geri dönecekken bir at kişnemesi duydum. Pencereden başımı uzatıp dışarı baktım ama hiç bir şey yoktu. Tam umursamayıp bir adım daha atacakken bir kişneme daha duydum ve hemen geri dönüp pencereye baktım ve havada uçan bir at gördüğümü sandım. Gözlerimi kırpıştırarak tekrar baktım fakat yine hiç kimse yoktu. Birinin benimle sabah sabah çok sinir edici bir oyun oynadığını düşündüm ve hemen dışarı çıkıp külübenin arkasına doğru yürüdüm. Külübenin arkasına geldiğimde ağaçlar ve gölün manzarası dışında hiç bir şey yoktu. Sinirlenip gidecekken arkamı döndüğüm anda kocaman bir atla burun buruna geldim ! Atı görür görmez korku ve şaşkınlıktan bir çığlık attım ve geriye doğru sendeleyip düştüm. Yerden kalkmaya çalırken at bana doğru hareket etmeye başladı. At hareket ettiği anda onun bir at değil kanatları olan bir pegasus olduğunu anladım. Pegasus'un kanatlarını görür görmez bir şok geçirdim ! Pegasuslar tamamen aklımdan çıkmıştı. Parçası olduğum bu mitolojik dünyada Pegasuslar da gerçekti. Pegasus'un bulutlar kadar beyaz tüyleri ve kanatlarının içinde altın tengi tüyleri vardı. Hayatımda gördüğüm en muhteşem yaratıktı. Hayvan kanatlarını açarak birden şaha kalktı ve bana doğru yürümeye başladı. Sonra kanatlarını kapatarak önümde eğildi ve bana o muhteşem altın sarısı gözleriyle sevecen bir şekilde bakıp benimle birlikte ayağa kalktı. Elimi uzatıp onu sevmeye başladım ve o anda mutlaka benim pegasusum olmasını istediğimi anladım. O altın rengi gözleriyle beni onaylar şekilde bana baktı ve ona ''Adın bundan sonra Aurora olsun kızım ne dersin ?'' dedim. Beni anlamışcasına başını salladı ve kanatlarını açıp gökyüzüne doğru havalandı. Geri döndüğümde Aurora'mın ahırda beni bekleyeceğini biliyordum..