Olimpos Rpg Percy Jackson ve Olimposlular ile Olimpos Kahramanları serilerinden esinlenilerek oluşturulmuş, zirvedeki rpg forum sitesi. |
|
| Kardeş kardeş | |
| | Yazar | Mesaj |
---|
Hermia Aigian Cocteau Ares'in Çocuğu/Kulübe Lideri/Melez Denetleyicisi
Mesaj Sayısı : 1491 Kayıt tarihi : 26/08/10
| Konu: Kardeş kardeş Cuma Kas. 05, 2010 7:56 am | |
| Cirit atmakta iyidim. Fakat bir haftada hamlaşan ben deniz bugün cirit sahasında kollarımın güçsüzlüğünden 25m’i geçemiyordum.Sinirimden ağaçları tekmeliyordum sonrada ağaç ruhları ile kavga ediyordum. Elime kemerimden bir bıçak çıkardım. Kısa ama keskin bıçağı 30 m’den direk tam ortaya atmıştım. Bana azda olsa umut vermişti bu atış. Bir mızrak aldım 40m’e gelip 5 m geriye gittim. Koştum ve çizgiye geldiğimde sol ayağım havada mırak elimden çıkmış sağ boş elim havada kalmıştı saçma bir pozisyondu hemen doğrulup gelen güneşi elimde engelleyip atış tahtasına baktım.
‘’Lanet olsun!!’’ diye bağırdım. Mızrak tam ortaya gelmemişti o kırmızı noktayı kıl payı kaçırmak iyice keyfimi bozmuştu.
‘’Selam kardeşim ‘’ Diye Adrian’nın sesi geldi. Gayet formdaydı. Bu da beni sinir ediyordu.
‘’Selam ‘’ dedim biraz suratsızdım.
‘’Diyorum ki gel bir yarış yapalım bakalım en iyiy Cirit atan Ares çocuğu kim???’’ Bugün kötü olsam da ‘’Hayır’’ diyemezdim. Kendimi küçük düşürürdüm sadece
‘’Kabul, 3 atış 30 m 40 m 50 m hazır olduğun zaman başlıyalım’’ gülümsedim ve ona bir mızrak verip yere oturdum.
| |
| | | Misafir Misafir
| Konu: Geri: Kardeş kardeş C.tesi Kas. 06, 2010 3:34 am | |
| ''Kabul, 3 atış 30 m 40 m 50 m. Hazır olduğun zaman başlayalım'' dedi kardeşim Mia gülümseyerek. Morali bozuk gibiydi, onu bu haldeyken yenmek bana çok zevk vermeyecekti ama olsun, idare etmek zorundaydım. Bir mızrak uzattı elime, ilk olarak 30 metreden deneyecektim. Koşmak için 10 metre geriledim, hız kazanıp mızrağı elimden hızla fırlattım. Tam ortadaki kırmızı noktaya geldiğini görünce sevinçle gülümsedim Mia'ya. Suratı daha da asılmıştı şimdi. "İstersen yapmayalım bu yarışı, kimin en iyi olduğu zaten belli." dedim kendimden emin bir ses tonuyla. "Kardeşim kaşınma istersen. Benim atışımı izle ve ondan sonra konuş olur mu?" dedi sinirli bir şekilde. Onu sinirlendirmek hoşuma gidiyordu, ama yine de bir şeyi unutmamalıydım. Ares çocuklarının güç kaynağı hırs ve öfkeydi. Bazı duyguları yoğun yaşadığımız zamanlar gözlerimiz hiçbir şeyi görmezdi, özellikle savaşlarda sık rastladığım bir durumdu bu. Neyse ki Mia düşmanım değil, kardeşimdi. Yoksa ciriti bırakıp bir anda bana saldırsa pek şaşırmazdım açıkçası. "Peki o zaman Mia, seni görelim." deyip onun kalktığı yere oturdum. Bana kibirli bir ifade ile bakıyordu şimdi, ciriti eline alınca özgüveni yerine gelmişti demek ki.
|
| | | Hermia Aigian Cocteau Ares'in Çocuğu/Kulübe Lideri/Melez Denetleyicisi
Mesaj Sayısı : 1491 Kayıt tarihi : 26/08/10
| Konu: Geri: Kardeş kardeş C.tesi Kas. 06, 2010 3:50 am | |
| 30m'den gayet ustaca atmıştı. Evet sinirimi bozmuştu bu durum ama ben hayatta vazgeçmicektim hem tutturamazsamda silahları istediğim gibi hareket etirebilirdim. Sorun olmazdı.
"Peki o zaman Mia, seni görelim." dedi. Ben kalkınca yerime oturdu. Elime bir cirit aldım. Kendi levham yerine onun levhasının önündedim. 30m çizgisinden 10m uzağından koşmaya başladım. Çizgiye gelice cirirti bıraktım.
''Tam isabet'' onun ciritinin ucunun tam ortasında benim ki duruyordu. Arkama döndüm. Ve eteğim varmış gibi selam verdim. Evet işte bu eski formum geri gelmişti.
''Sanırım sıra yeniden sende 40m'' gülümsedim. Gıcıklık olsun deye kalmasına yardım etmek için elimi uzattım. Elime eliyle itti. Sonra kalktı çok daha sinirliydi.
''Bundan sonra kendi levhanı kullan'' Üzerinden ciritler çıkırılmıştı. Tekrar sıra ondaydı. | |
| | | Misafir Misafir
| Konu: Geri: Kardeş kardeş C.tesi Kas. 06, 2010 4:23 am | |
| Mia da harika bir atış yapmıştı, şimdi öfkelenme sırası bendeydi. Ona kendi levhasını kullanmasını söyleyip ayağa kalktım. Şimdi sıra 40 metredeydi. Gözlerim adeta ateş saçıyordu, mızrağı elime alır almaz onu levhaya değil, Long Island koyuna kadar fırlatmak istedim. Ve bunu yapabileceğime de inanıyordum. Dediğim gibi eğer bir Ares çocuğuysanız öfkelenmeniz biraz fevri davranmanıza sebep açsa da gücünüzü oldukça arttırır. Mia yapacağım atışı izlemek için bana bakıyordu. Birkaç metre geriledim. "Şimdi iyi izle kardeşim." dedim ve koşmaya başladım. Cirit elimden çıktığında sanki görünmez oldu, öyle bir hızla gidiyordu ki takip etmek mümkün değildi. Yaklaşık bir saniye sonra levhanın yere devrildiğini gördüm. Biraz fazla güç kullanmış olmalıydım. Hemen hedefi ne kadar yakından vurduğuma bakmak için levhaya doğru koşmaya başladım. Mia da peşimden geliyordu. Levhanın yanına varınca yüzüme bir gülümseme yerleşti, yine tam isabet ettirmiştim. "En iyi ihtimalle berabere kalırız, beni yenmen mümkün değil Mia." dedim sırıtarak. Levhayı düzelttik ve yerlerimize geçtik, şimdi sıra ondaydı.
|
| | | Hermia Aigian Cocteau Ares'in Çocuğu/Kulübe Lideri/Melez Denetleyicisi
Mesaj Sayısı : 1491 Kayıt tarihi : 26/08/10
| Konu: Geri: Kardeş kardeş C.tesi Kas. 06, 2010 4:40 am | |
| "En iyi ihtimalle berabere kalırız, beni yenmen mümkün değil Mia." bu çocuk beni sinir etmek için mi dünyaya gelmişti. Yerimize geçince tekrar elime bir cirit aldım. Bu sefer kendi alanıma yürüdüm. 40m çizgisinden biraz daha geriledim sonra koşmaya başladım ve hızlıca attım. İstesem onun gibi levhayı devirebilirdim ama gerek yoktu. Dediği gibi berabere kalıcaktık. Tam ortadaydı.
''Pff çok zeksiz oldu bu '' Gülüştük. Eline cirit aldı ve 50m 'e geçti. Belki dedim, hafif bir hile elime bir taş aldım. Koşmaya başladı Taşı ayağının altına attım taş kaydı kardeşim tökezledi...
| |
| | | Misafir Misafir
| Konu: Geri: Kardeş kardeş C.tesi Kas. 06, 2010 5:59 am | |
| "Pff, çok zevksiz oldu bu" dedi Mia. Ben de ona katılıyordum açıkçası, ikimiz de henüz birbirimize üstünlük sağlayamamıştık. Yine de bu durum değişebilirdi, sonuçta 50 metre az da olsa zorlayabilirdi bizi. Birkaç metre geriledim ve koşmaya başladım. Tam ciriti fırlatmaya hazırlanıyordum ki, ayağım bir taşa takıldı ve kendimi yüzüstü yerde buldum. Neyse ki cirit bir yerlerime batmamıştı. Ayağa kalkıp Mia'ya döndüm: "Bu hiç komik değildi Mia." dedim buz gibi bir ifadeyle. "Özür dilerim ya, seni düşürmek değildi amacım." diye karşılık verdi. Yüz ifadesi de söylediğini doğruluyordu, ama yine de öfkemi dindirmeye yetmezdi bu. Eğer karşımdaki kardeşim değil de, başka bir kulübeden biri olsaydı... Neler yapabilirdim düşünmek bile istemiyordum. Ama kendi kardeşime karşı o kadar acımasız olamazdım tabi ki. "Daha fazla uzatmaya gerek yok, ben kulübeye dönüyorum." dedim soğuk bir sesle. Mia'nın kalmam için söylediklerini ve özürlerini duymazdan gelerek cirit sahasını terkettim. Öfkeme yenik düşmediğim için şanslıydım, kardeşimle savaşmak istediğim son şeylerdendi.
(Rp bitmiştir.)
|
| | | | Kardeş kardeş | |
|
Similar topics | |
|
| Bu forumun müsaadesi var: | Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
| |
| |
| |
|