Kahrolasıca Canavarlar

Konu: Kahrolasıca Canavarlar Perş. Kas. 04, 2010 4:55 am

Biraz temiz hava almak için dışarı çıkmıştım, şu anda saat erken olduğundan pek fazla kişi dışarıda değildi. Nedenini bilmiyordum ama ormana doğru yol almıştım. Bu arada içimde birinin beni takip ettiği hissine kapılmıştım. Ormanın daha derinlerine kadar yol aldım ve arkamı döndüm.

-Çık dışarı orada olduğunu biliyorum.

Yandaki çalılıktan güzel br kız çıktı ve bana doğru yaklaştı. Daha fazla yaklaşınca bunun kardeşim olduğunu anladım

Kardeşim bunu birdaha yapma tamam mı ? Azkala seni toza çevirecektim.

Bana bakmaya devam etti ama ben hala neye baktığını anlayamamıştım. Bakışları üzerimden kafamın üstüne kaydı. O anda fark etmiştim

-Arkamda bir canavar var değilmi ?

Yeniden bana baktı ve yavaşça kafasını yukarı aşağı salladı. Derin bir iç çektim ve arkamı döndüm.

Mesaj Sayısı : 72 Kayıt tarihi : 31/10/10

Ahahaha aslında eğlenceli sayılabilecek bir durumdu yahu. Ormanda bir kez kaybolmam akıllanmama yetmedi, bir kez daha kayboldum ve şimdide Cole ile karşılaştım. Az önce yaşadığımız sözsüz diyalog her ne kadar başka zaman olsa kahkaha atabileceğim bir şey olsa da tehlikede olduğumuz çok açık olduğundan dolayı hızlıca ileriye atlayıp onu kenara çektim. Eh biz çekilir çekilmez de canavarın pençelerini az önce bulunduğumuz yere saplaması bir olmuştu. Saçlarım birbirine girmiş olsa da onları hafifçe düzelttikten sonra Cole'e tip tip bakmaya başlamıştım;

'Cole.. Lütfen bana buraya gelirken yanında bir çeşit kılıç kalkan ya da herhangi bir şey getirdiğini söyle kardeşim. Kesinlikle fazlasıyla tedirgin olmuş durumdayım şu anda. Tabi gönül isterdi ki bu canavarı yakalayıp kampa kadar tekmeleyelim ama.. Hey arkana dikkat et!'

Birkez daha kenara kaçtığımızda bu tatlı(!) canavarın biraz Athena'nın çocuğu istediğine artık kesinlikle emindim sanki.

Konu: Geri: Kahrolasıca Canavarlar Perş. Kas. 04, 2010 5:17 am

Ben silah kullanmazdım yani yanımda hiç silah getirmemiştim.O anda canavarın kardeşime doğru koştuğunu gördüm.Canavarı anında toza çevirmeye çalıştım ama beyin gücüm buna yeterli değildi.Sadece ayaklarının birbirine dolanmasını sağladım.O anda etrafıma bakındım ve yerde külüstür bir kılıcın durduğunu gördüm anında onu elime alarak kardeşime fırlattım.

-Ben onu düşürüyim sen kılıcı sapla !

Mesaj Sayısı : 72 Kayıt tarihi : 31/10/10

Ehe? Kılıç kullanmak konusundaki beceriksizliği yeteri kadar anlaşılmamışmıydı acaba? Ama yine de canavarın yere düşmesinden faydalanarak üzerine çıkıp kılıcı sani kasap bıçağıymış misali canavarın kellesine saplamayı başarmıştım. Iyk iğrenç! Acaba bunun için ceza alır mıydık? Zannetmiyordum ama artık düşünmek için biraz fazla geçti galiba. Biz canımızı kurtarmak için böyle bir şey yapmıştık öyle değil mi? Omuzlarımı silkerek canavarın kaygan bedeninden aşağıya indiğimde mavi gözlerimi Cole'ün üzerinde gezdiriyordum;

'İyi iş başardık mı dersin kardeşim? Yoksa başımız belada mı ?'

Konu: Geri: Kahrolasıca Canavarlar Perş. Kas. 04, 2010 5:49 am

-Kesinlikle iyi iş başardık dedim

Arkamızdaki canavar çoktan toza dönüşmüştü ama arkasında bir iz bırakmıştı.Post yerde asaletle parlıyor ve onu almamızı istiyordu.Yere uzanıp onu ellerime aldım.O anda içime bir güç geldi anında dışa vurmam gerekiyordu yoksa ölecektim.Hemen ellerimi ileri zatıp ağaçları hedef aldım.

-Ahh aman tanrılarım.

Birkaç ağaç kökünden çıkmış ve yere devrilmişti, birkaçı ise eğikleşmişti.Gömleğimi çıkardım ve posta sardım.

-Bunu güvenli biryere götürsek iyi olacak.
-Kulubemiz gibi mi ?
-Kesinlikle ! dedim gülümseyerek

Mesaj Sayısı : 72 Kayıt tarihi : 31/10/10

Postun sihirli bir takım güçlere sahip olduğunu fark eden kişi Cole olmuştu bu nedenle onu taşıması gereken kişi de oydu elbette. Şaşkınlıkla ve biraz da dehşetle devrilen ağaçlara bakmamın hemen ardından Cole'un yanında bitmiştim bile. İki kardeş pek farkında olmadan güzel bir şeyler mi yapmıştık ne ? Ve şimdide kulübemize dönecektik galiba. Hafifçe dudaklarımı ısırsamda, ona uyarak yanından yürümeye başlamıştım şimdi;

'Eh hadi o zaman. Bunu Serena ve Lucy ile paylaşmamız icap ediyor! Tebrikler kardeşim...Umarım annemiz bizimle gurur duyuyordur.'

Konu: Geri: Kahrolasıca Canavarlar Perş. Kas. 04, 2010 6:12 am

-Umarım dedim soğuk ama kararlı bir bakışla

Annem bizi severdi ve belki bunun için bizi tebrikde edebilirdi ama bizi suçlayadabilirdi. Hele Lcy'i hayal edebiliyordum ''o saatte ormanda ne yapıyordunuz ?'' . Kampa daha çok yaklaştık ve ona döndüm.

-Postu al ve Lucy'lerle konuş ben gidip bu konuyu Kev'le konuşacağım. İhtiyacımız olan bütün bilgiyi bulmalıyız. dedim ve ona gülümseyip bir selam verdim arkamı dönüp Apollon kulubesine koşmaya başladım

» Canavarlar - 2
» Canavarlar
» Canavarlar!!
» Canavarlar
» Cep Telefonu ve Canavarlar