Helen G. Wilson

Lucy tam Helen'e doğru ilerleyecekken ben onu tuttum.Helen'le beraber ben ders yapmak istiyordum.Lucy ne demek istediğimi anlayıp bana göz kırptıktan sonra Helen'in yanına doğru ilerledim.Helen'le daha önce de tanışmışlığımız ve kısa bir konuşmuşluğumuz olmuştu.Ona dost olmak istediğimi söylediğimde bunu kabul etmişti.Şimdi onu eğitmek için yanına gidiyordum.Gülümseyerek ders başladım.

-Selam Helen.Ben de yardımcı kılıç eğitmeniyim.Haydi başlayalım.

Ardından Helen'in elindeki kılıca baktım.Işıl ışıl parıldıyordu.Şimdi bu kılıcı tutmasını öğretecektim.

-Helen,sağ elinle kılıcı kavra.Sakın bırakma.Sıkı sıkı tutun ona.Sanki hırsızlar çalmak istiyor da sen vermiyormuşsun gibi.

Sonra Helen'in çabalarına baktım.Şimdilik iyiydi.

Kılıç antremanları sınıfında herşey çok iyi gidiyor. Ben kardeşim Lucy'i beklerken onun yerine sevgili Sat geldi. Onu görünce çok sevindim çünkü onu da neredeyse kardeşim olarak görüyorum. Kampa geldiğimden beri bana çok yardımcı oldu. Şimdi de kılıç ustam olarak bana temel hareketleri gösteriyor.

Sat bana;
-Helen,sağ elinle kılıcı kavra.Sakın bırakma.Sıkı sıkı tutun ona.Sanki hırsızlar çalmak istiyor da sen vermiyormuşsun gibi. dedi.
Evet ilk düşündüğüm hırsızlar oldu. Bu kılıcı benden asla alamazlar. Ne de olsa savaşçı Tanrıça Athena'nın kızıyım ben ! Kılıcımı sıkı sıkı tuttum ve Sat'in yaptıklarını tekrar etmeye başladım.
-Kılıcı omuz hizana getir, yere paralel bir şekilde başının üstünden geçir ve rakibine doğru hamle yap.
Birden etrafımdakilerin gerçek olmayan, çalışma kılıçlarıyla çalıştıklarını farkettim.
- Hey Sat, bana neden çalışma kılıcı vermedin ? Kılıç konusunda çok iyi sayılmam hatta acemiyim biliyorsun.
Sat yüzünde bilge bir gülümsemeyle kulağıma fısıldadı:

-Çünkü Helen,Athena'nın kızısın.

Bunun Helen'de baskı oluşturmayacağını düşündüm ve ona güven verdiğini hissettim.Çünkü Athena'nın kızı olmak özel bir şeydir,hem güçlü hem de akıllı olur Athena'nın kızları.Helen de benim gerçekten kardeşim gibidir,hatta kardeşlerimden daha çok gördüğüm biri diyebilirim Helen için.Bu yüzden ona direkt hamleleri öğretmeyi planlıyordum.

-Kılıcı sağ elinle tutarken,sol ayağın önde olsun.Solla tutarken de sağ ayağın.

Helen kılıçla bezenince tam da Athena'nın kızına benzemişti.Akıllı,hırslı ve güçlüydü.Kılıcı da tutmasını öğrenmişti.

Athena'nın kızı olduğumu tabi ki biliyordum ama başkasının ağzından duymak beni daha önce hiç olmadığım kadar mutlu etmişti. Şimdi gerçekten çok hırslıyım ve bu işte annem ve kardeşlerim kadar iyi olmak istiyorum.

Alıştırmalara çabucak adapte oldum ve bu işte gerçekten kıvraklık sağladığımı düşünüyordum ki Sat :
-Bugünlük bu kadar yeterli Helenciğim. Yarın seninle farklı bir metot deneyeceğiz. Gece iyi dinlen, yarın çok daha yorucu olacak. dedi.
Hava daha kararmamıştı ama karnımın acıktığını ve gerçekten yorulduğumu hisettim. Burada zamanın nasıl geçtiğini anlamak mümkün değildi ! Sat'e herşey için teşekkür ettim ve kılıcımı alıp külübeme doğru yol aldım. Külübeye doğru ilerlerken bir an önce sabah olmasını istiyordum.

Ertesi gün Sat bana yeni hareketler göstermeye başladı. Dönüşler, öldürücü darbeler ve silahsız bırakma taktikleri. Kılıcı taşımaktan ne kadar kollarım yorulsa da buna itiraz etmiyordum çünkü bu kılıç bana, Kral Arthur'un Excalibur kılıçı gibi kutsal geliyordu. Arthur onu taştan söküp almış, ben ise sadece Atinada ki bir kılıç ustasından almıştım. Bir saat kadar hareket çalışmasından sonra Sat kendi kılıcını alıp yanıma geldi ve;

- Artık hareketleri savaşarak tecrübe etmelisin. Tam anlamıyla olmasa da bir düello yapacağız. dedi.
İlk korksam da ondan once şaşkınlığımı gizleyemedim.
- Düello mu ?! Ben daha acemiyim ve bu çalışmalar en az bir ay gider sanıyordum..
Sat bana gülerek ;
- Bunlar eğitimin bir parçası tatlım. Hem burada ki kimse acemi değil, bunu biliyorsun sanıyordum.
Evet. Sat haklı burası her hangi bir kamp değil. Ve burada ki hiç kimse sıradan, beceriksiz ya da acemi değil.
Kılıcımı sağlam bir şekilde tutarak pozisyon aldım ve Sat'e bakarak ;

- Sanırım artık hazırım. dedim

Helen'le düeolla yapmamızın vakti gelmişti bile.Ah,ne çabuk ustalaşıyorlardı.Daha dün gibiydi çalışmaya başladığımız;zaten dündü.Ama yine de çok çabuktu.Fakat Helen güçlüydü,çalışkandı,azimliydi.Hemen kaptığı gibi hemen de uygulamaya başlamıştı.Bu yüzden belki geç bile kalmış sayılabilirdik.

-Yerlerimizi alıp,düelloya başlayabiliriz.

Ardından Helen'e baktım,çok kararlı gözüküyordu.Kılıcımı sallayarak onu kışkırtıcı bir hareket yaptım.Helen de bana tabi ki karşılık verdi.Biraz sert oldu ama kılıcımı düşürmemeye çalıştım,düşmedi.Düelloya gayet iyi başlamıştı Helen.Ona çalıştığımız hareketleri pratik yapabileceğimiz bir şekilde düello yapıyordum.Düelloda ufacık olan hatalarını söylüyor,düzeltmesini sağlıyordum.

Sat'ın bana güvenmesi çok hoşuma gidiyordu. Düello'nun gidişatını neredeyse bana bırakmıştı. Çok sert hamleler yapmıyor ve dengemi korumaya çalışıyordum. Sat'ın verdiği direktiflere uyuyor ve adımlarıma dikkat ediyordum.
Biz açık alanda çalışırken, sınıftaki diğer melezler etfamıza toplanmaya bir daire oluşturarak bizi izmeye başlamışlardı. Sat'in bir sonra ki hamlesi için toplandılar diye düşündüm. Sanırım benim yere yığılışımı izlemek istiyorlardı. Kafamda bunlar dolaşırken aklıma gelen başıma geldi ve birden dengemi yitirdip yere kapaklandım. Tam herkes bana gülecek diye düşünürken kendimi kılıcım elimde ve ayakta bir sonra ki hamleyi beklerken buldum. Neden sonra farkettim ki kılıcım beni zor durumlardan kurtarıyordu ! Düştüğüm anlarda daha hızlı bir şekilde kalkmamı sağlıyordu. En azından şu ana kadar öğrendiğim tek özelliği buydu.
Şaşkın bir şekilde etrafa bakarken herkes bana bakıyordu. Durumu düzeltmek için hiç birşey olmamış gibi Sat'e baktım..

Helen yere düştüğü anda hemen toparlanıvermişti.Düello bitecek diye düşünürken benim bile ağzımı açık bırakacak şekilde ayağa kalkması olağandışıydı.Gerçi buradaki her şey olağandışıydı ama bu kadar çabuk toparlanan bir melezi de ilk kez görüyordum.Helen'e tebrik dolu bakışlar attım ve etrafımıza toplanan melezlere baktım.Sanırım Helen çok seviliyordu,çünkü hiçbir öğrencimin etrafına bu kadar melez toplanmamıştı.

-Harikasın Helen.Haydi,devam edelim.

Gerçi biraz da korkuyordum.Helen gerçekten çok iyiydi,çok çabuk adapte olmuştu bu kılıç derslerine.Helen'in her hamlesi çok hızlı gelişiyordu,kılıcı da iyi olmalıydı.Sonuçta Athena kızı,ablası ve annesine benziyordu.Hırslı,çalışkan ve zeki.Bunu kılıcına da uygulaması hoşuma gitmişti.Ben bunları düşünürken Helen de bu düşüncelerimi destekleyen bir şekilde düellomuzu sürdürüyordu.

Sat'in devam edelim demesi beni çok rahatlatmış ve büyük bir izleyici topluluğu oluşturan küçük düellomuza daha gayretli bir şekilde dönmemi sağlamıştı. Kılıçlarımızın çarpışmasından neredeyse kıvılcımlar çıkıyordu. Sat beni bir Artemis Avcısı olarak çok daha zorlayabilirdi ama bir eğitmen olarak çok iyi ve adaletli savaşıyordu. En sonunda Sat kılıcını aşağıdan savurarak 360 derece döndü ve sağdan bana doğru hamle yaptı. Zor durumda kalacağımı düşünerek ben de son anda sola doğru kılıcımı savurdum. Böylece kılıçlarımız çapraz bir şekilde çarpışarak birbirini kenetledi ve bir an duraksadıktan sonra izleyicilerimizden bi alkış yükseldi. Sat bana bakarak gülümsedi ve kılıcını çekerek tokalaşmak için elini uzattı. Büyük bir heyecanla elini tuttum ve gülmeye başladım. Alkışlar hala devam ediyordu ve sanırım hayatımda yaşadığım en müthiş gündü !

Helen'in kendini iyi hissetmesi benim için muhteşem bir şeydi.Helen yeni sayıldığı halde birçok kişi düellomuzu izlemiş ve bizi alkışlamıştı.Doğrusu Helen'in beni bu kadar zorlayacağı aklıma gelmiyordu.Ben de sonuç olarak düellonun berabere bitmesine karar vererek elimi uzattım ve düellomuz berabere bitti.Ayakta alkışlanırken Helen'e fısıldadım. "Harikaydın Helen." Etraftaki insanlar yavaş yavaş dağılırken son bir kez de kalkan kullanmasını denettirip,mezun etmeyi düşünüyordum.Helen'e bir kalkan getirdim ve uzattım. "Helen şimdi de biraz kalkan çalışalım,sonra..." Ve ardından cümlemin devamını getirmeyip,Helen'e kalkan tutmasını gösterdim.

Sat gerçekten muhteşem bir öğretmendi. Düellomuz benim için çok başarılı geçmişti ve şimdi de bana kalkan kullanmasını öğretecekti. Kalkanla çalışmam gerektiğini tamamen unutmuştum. Sadece kılıçla olmak daha iyiydi benim için. Daha özgür ve rahat hissediyordum. Ama nitekim bazı şeylerden beni sadece kılıcım koruyamazdı. Kalkana da ihtiyacım vardı. Sat'in silah odasından getirdiği gümüş renkli kalkanın ortasında bir Medusa resmi vardı. Sanırım bu Athena çocuklarını çalıştırmaya özel bir kalkandı. Ve Athenanın kalkanını sembol etmesi için ortasına Medusa'nın kafası resmedilmişti. Kalkanı elime alınca hafifliği dikkatimi çekti. Sat nasıl tutulacağını gösterdikten sonra kalkanı sol koluma doğru hizalayıp gövdeme doğru yaklaştırdım ve Sat'in direktiflerini bekledim..

Helen'a kalkanı sağ elinde tutmasını,sol ayağını öne atmasını söyledim.Zaten tutuş şekli de kılıcınkine benzediğinden bu bizim için kolay olmuştu.Sonra Helen'e tersini,sol eliyle tutup sağ ayağını öne atmasını, söyledim.Helen onu da yapınca kalkanı tutmasını söyledim ve kılıcımı kalkanına vurdum.Tamam,Helen artık mezun olmaya hazır bir öğrenciydi.Ona banktım,gururlandım.En iyi öğrencilerimden biriydi ve zaten mezun olmayı çoktan hakketmişti.Kılıç ve kalkanın kombinasyonunu kullanmasının daha uygun olacağını düşündüğüm için onu biraz daha burada tutup,dersi ilerletmiştim.Bana umutlu gözlerle bakan Helen'e döndüm.

-Helen Grace Wilson,seni kılıç kullanma teknikleri dersinden mezun ediyorum.

Ders Rpsi Bitmiştir!